زنی با دو نشان نوبل

ماری کوری (Marie Curie) در ورشو پایتخت لهستان زاده شد. پدرش آموزگار فیزیک و ریاضی و مادرش مدیر دبیرستان بود.

زودتر از معمول دبیرستان را به پایان رساند اما چون زنان در لهستان اجازه تحصیل دانشگاهی نداشتند مربی کودکان شد تا به وضع نارسای مالی خانواده کمک و هزینه تحصیل در فرانسه را پس‌انداز کند.

۲۴ ساله بود که به دانشگاه سوربن در پاریس رفت و در رشته فیزیک دکترا گرفت.

۲۷ ساله بود که با پيِر کوری ازدواج کرد و نام خانوادگی او را پذیرفت.

آن دو شبانه‌روز در آزمایشگاه کوچکی که در یک انباری برپا کرده بودند، پژوهش می‌کردند که به کشف رادیوم و پولونیوم انجامید و عنصر آخری نام "پولاند" لهستان را در خود دارد.

۳۶ ساله بود که به پیشنهاد و همراه همسرش به خاطر شناخت و تجزیه عنصرهای رادیواکتیودار جایزه نوبل گرفت.

در جریان کار با رادیوم دست‌های آن دو می‌سوخت. این سوختگی ایده‌ای را به ذهنشان آورد که پوست بیماران را از طریق رادیوم درمان کنند و در نهایت ایده معالجه برخی از انواع سرطان را مطرح کردند.

۳۹ ساله بود که همسرش را از دست داد و جانشین او به عنوان نخستین استاد زن در رشته فیزیک در سوربن شد.

۴۴ ساله بود که به خاطر تولید رادیوم ناب برای دومین بار جایزه نوبل گرفت و در این مقام تا کنون بی‌همتا مانده است.

او در مصاحبه‌ای گفته بود که از تمام دنیا دلش فقط یک گرم رادیوم می‌خواهد که حدود ۵۰۰ هزار فرانک است و او قادر به خرید آن نیست. در همان زمان رئیس جمهور وقت آمریکا دعوتنامه‌ای برای او فرستاد تا با دستان خود یک گرم رادیوم را به او پیشکش کند.

پس از سفر آمریکا بینایی چشمان او کم شد ولی همچنان کار می‌کرد و به فعالیت‌های خیریه و کمک به هزینه تحصیل دانشجویان می‌پرداخت.

او از رادیوم به عنون چراغ خواب استفاده می‌کرد و از خطر آن ناآگاه بود. تماس‌های بسیار این دانشمند با رادیوم منجر به ابتلای او به سرطان خون شد.

ماری کوری در ۶۶ سالی در پایتخت فرانسه درگذشت.