آفریننده عبارتهای کوتاه در داستانهای بلند
۱۳۹۸ تیر ۱۱, سهشنبهمیگفت: "آثار کسی که کوتاه و روشن مینویسد به کوه یخ زیبایی میماند که فقط یک هشتم آن از آب بیرون است".
ارنست همینگوی (Ernest Hemingway) در اوک پارک در ایلینویز در غرب آمریکا زاده شد.
پدرش پزشک و مادرش آموزگار پیانو و بسیار مذهبی بود.
درحالیکه مادرش او را در کلیسا و سرودهای مذهبی مشارکت میداد، پدر او را به ماهیگیری میبرد و استفاده از اسلحه را به او میآموخت.
در مدرسه شیفته آموزگار ادبیاتش بود: »از قیافه و بیانش خوشم میآمد. احساس میکردم چیزی در من هست که او در قالب ادبیات و شعرهایی که میخواند خوب بازگو میکند.«
نخستین نوشتههایش در روزنامه مدرسه منتشر شد. پس از دبیرستان برای مجلهها گزارش میداد. ۱۹ ساله بود که به عنوان داوطلب در جبهههای جنگ جهانی اول آسیب دید و برای درآوردن ۲۰۰ خرده ترکش از بدنش مدتها درگیر زخمها و بستری در بیمارستان بود.
پس از بازگشت از جنگ در مجلات داستان مینوشت.
۲۲ ساله بود که به عنوان گزارشگر به پاریس رفت، با همکارش هدلی ریچاردسون ازدواج کرد و به همراه همسرش عازم جنگ یونان و ترکیه شدند. همینگوی در آنجا جیمز جویز دوست پیشینش را یافت که انگیزه انتشار داستان را در دل او انداخت.
در پاریس به سبک ویژهاش دست یافت: "گفتهها را باید در ناگفتهها گفت". او با عبارتها و جملههای روشن و کوتاه و عاری از صفت که به گزینگویهها میمانند در ظاهر خشک و بیاحساس مینویسد اما خواننده را از حس همدلی یا بیزاری در رابطه با شخصیتهایش پر میکند.
۵۳ ساله بود که ماندگارترین اثر "پیرمرد و دریا" را منتشر کرد که از جمله به خاطر آن جایزه ادبی نوبل گرفت.
او افزون بر ماجراجویی، ماهیگیری، شکار و اسلحه به آشپزی و گاوبازی هم علاقه داشت و این علایق را در داستانهایش منعکس میکرد.
به تازگی دستور پخت همبرگر او از موزه جان اف کندی بوستون سر در آورد.
ماجراجوییهای همینگوی به حضور در جبهههای جنگ و سفر به آفریقا محدود نمیشد بلکه با حضور در مناطق ناشناخته و موقعیتهای جدید، سوانح رانندگی و هوایی، مالاریا، سرطان پوست، ذات الریه، هپاتیت، شکستگیهای متعدد و مشکلات کلیه را هم از سر گذرانده بود.
او کلکسیون محبوبی از اسلحه داشت و مرگش نیز با یکی از آنها شکل گرفت.
ارنست همینگوی در ۶۱ سالگی در آیداهو خودکشی کرد.