در سایه دو خواهر

درونمايه داستان‌های آن برونته فمینیستی و بیداری جوانان بود. می‌گفت: «اگر جوان بی‌تجربه‌ای به راهی نرود که شخصیت‌های منفی داستان‌هايم رفته‌اند، آنگاه می‌توان گفت که اين آثار سودمند بوده‌اند.»

آن برونته Anne Brontë در شهرک تورنتون در شمال انگليس زاده شد.

مادرش را در يک سالگی از دست داد و پدرش کشيش تنگدستی بود و از پس هزينه زندگی فرزندانش برنمی‌‌آمد.

۱۵ ساله بود که پس از آموزش خانگی سرانجام توانست به دبيرستان برود ولی چون تن ضعيف و رنجوری داشت، بيمار و در خانه ماندگار شد.

۱۹ ساله بود که با وجود هوش سرشار و استعداد ادبی، مجبور شد دور از خانه و خواهران محبوبش که دست خوشی در نويسندگی داشتند، شغلی دست و پا کند.

نخست پرستار يک خانواده زمين‌دار و بازرگان ذغال و پشم شد و دو سال هم مربی کودکان يک خانواده توانگر ديگر بود.

پدرش برای فرزندانش کتابخانه بزرگ و ارزشمندی به یادگار گذاشت که در شکل‌گیری آن‌ها موثر افتاد.

۲۵ ساله بود که کار را رها کرد و تصميم گرفت زندگی را تنها از راه نويسندگی بگذراند.

۲۶ ساله بود که به همراه دو خواهر بنام ديگرش اميلی و شارلوت جُنگ شعری را منتشر کرد که ۲۱ سروده او در آن گنجانده شده است.

سه خواهر به اقتضای زمانه مردسالار نام‌های مستعار مردانه برای "شاعران کتاب" برگزيدند و نام آن برونته "اکتون بِل" انتخاب شد.

۲۷ ساله بود که رمان "آگنِس گرِی" را منتشر کرد که از زندگی و کار شخصی‌اش به عنوان مربی رنج‌کشيده و تنگدست کودکان خانواده‌های توانگر مايه گرفته و شخصيت‌ها و توصيف‌های آن به واقعيت زندگی آن زمان بسيار نزديک است و پژوهشگران به عنوان تشريح واقعی و دقيق اوضاع و شرايط زنان در آن دوره از آن بهره گرفته‌اند.

۲۸ ساله بود که رمان "مستاجر عمارت وایلدفل" را نوشت و پيامدهای الکليسم (اعتیاد به الکل) را توصيف کرد. او در ايران ببا اين کتاب شهرت یافته که ترجمه آن نخست با نام "حقیقت عشق" در تهران منتشر شده است.

در پاسخ منتقدان رمانش که به باور آن‌ها خیانت در عشق را بزرگ‌نمایی کرده، می‌گوید: «هدف من نه صرفا سرگرم کردن خواننده بوده، نه ارضای ذوق شخصی و نه جا بازکردن نزد رسانه‌ها و مردم. فقط خواسته‌ام حقیقت را بگویم. حقیقت همواره برای کسانی که پذیرای آن باشند، نتیجه اخلاقی دارد.»

آن برونته در ۲۹ سالگی در شمال انگليس درگذشت.