الهام‌بخش سرمایه‌داری مسیحی

تاریخ‌نگاران مکتب او را سرچشمه موفقیت‌های اقتصادی در سوئیس و آمریکا می‌دانند.

ژان کالوین (Jean Calvin) در شهرک نویون در شمال فرانسه زاده شد.

پدرش یک حقوقدان فرانسوی بود و مادرش تبار بلژیکی داشت.

۱۴ ساله بود که نخست به دانشگاه اورلئان و سپس پاریس راه یافت و پس از اینکه مدتی الاهیات خواند تحصیلاتش را در رشته حقوق به پایان رساند.

۲۲ ساله بود که دانشکده حقوق اورلئان می‌خواست به او درجه دکتری بدهد اما او از سر فروتنی نپذیرفت.

نخست مدتی منشی کلیسای کاتولیک بود ولی همواره به پاپ، نهادهای کلیسایی و برخورد آنها با مردم خرده می‌گرفت.

۲۴ ساله بود که در پاریس علیه پاپ سخنرانی کرد و به شمال فرانسه گریخت.

۲۶ ساله بود که به بازل سوئیس رفت و در آنجا به هواداران پروتستان مارتین لوتر پیوست و نخستین فصل‌های اثر ماندگار خود "آموزه‌های آیین مسیحیت" را منتشر کرد که نسخه نهایی آن ۲۴ سال بعد چاپ شد.

۲۷ ساله بود که به ژنو رفت و جز یک بار که او را از شهر اخراج کردند، تا پایان عمر در آنجا ماند و آنجا را مرکز فعالیت‌های خود علیه کلیسای کاتولیک ساخت.

کالوین در زمینه مخالفت با پاپ و کلیسای تا آن زمان، هوادار سرسخت لوتر بود اما آموزه و مکتب او رفته رفته از تعالیم لوتر فاصله گرفت.

لوتر به آلمان و نژاد ژرمن سخت پایبند بود ولی کالوین که از میهن خود فرانسه گریخته بود پروتستانتیسم را امری جهانی می‌دانست.

لوتر تذکیه نفس را در گذشت از رفاه و ثروت می‌دید ولی کالوین بر این باور بود که لطف و فیض خداوند شامل هرکه باشد، او را مرفه و توانگر خواهد ساخت و آنانی که به قدرت و ثروت می‌رسند "از فرزندان ویژه پروردگاراند".

این باور کالوین باعث شد که هواداران او با تلاش خستگی‌ناپذیر در پی آسودگی و توانگری باشند تا برگزیدگی خود را به اثبات برسانند.

۵۰ ساله بود که "آکادمی آموزه‌های کالوین" را بنیان نهاد که بعدها به "دانشکده کالوینیسم" گسترش یافت.

ژان کالوین در ۵۴ سالگی در ژنو سوئیس درگذشت.