الهامبخش آثار بتهوون

۲۸ مارس ۱۷۷۹: ۲۴۰ سال پیش در چنین روزی یوزفینه برونسویک Josephine Brunswick در براتیسلاوا پایتخت کنونی اسلواکی زاده شد.

بتهوون در یک نامه پنهانی که به «معشوق جاودان» معروف شده او را «فرشته من و همه چیزِ من» خواند.

پدر و مادرش هر دو نجیب‌زاده بودند و برای هر چهار فرزندشان معلم‌های سرخانه گرفتند تا زبان، ادبیات و موسیقی بیاموزند.

۱۳ ساله بود که پدر را از دست داد.

۲۰ ساله بود که مادرش او را با خواهران و برادرش به وین برد و برای تکمیل آموزش پیانو به بتهوون سپرد و استاد در همان دیدار نخست عاشق او شد به ویژه که افزون بر زیبایی چشمگیر، پیانو را بسیار خوب و لطیف می‌نواخت.

 

او در همان سال برای حفظ حرمت طبقاتی با یک نجیب‌زاده مجار که ۳۰ سال از او بزرگتر بود ازدواج کرد و در عرض ۵ سال چهار فرزند به دنیا آورد.

۲۵ ساله بود که همسرش درگذشت، ولی با آنکه نامه‌های او و بتهوون از «عشق جاودانی» حکایت می‌کنند به اصرار خانواده‌اش باز با یک نجیب‌زاده اهل کشور استونی ازدواج کرد.

اگرچه بتهوون رسما تنها دو اثر یعنی «به تو می‌اندیشم» و «برای امید» را به یوزفینه پیشکش کرده، ولی موسیقی‌شناسان جای پای شیفتگی این زن را در بسیاری از آثار آن آهنگساز بنام سراغ گرفته‌اند.

یکی از مشهورترین این آثار «آندانته فاوُری» در «فا ماژور» است که در آن چهار بخش نام «یوزِفینه» تقطیع شده است.

افزون بر این، نامه مهمی از بتهوون در دست است به نام «معشوق جاودانی» که پس از دیدار با معشوقش در پراگ نوشته و روشنگر ظرایف بسیاری از آثار اوست. به تازگی آشکار شده که بتهوون این نامه را خطاب به یوزفینه نوشته است.

ریتا اشتِپلین موسیقی‌شناس آمریکایی هفتمین فرزند یوزفینه را از بتهوون می‌داند که درست نه ماه پس از سفر او و بتهوون به پراگ به دنیا آمده است. یوزفینه نام آن دختر را مینونا Mynona گذاشت که اگر حروف آن را وارونه کنیم Anonym یعنی «ناشناس» به دست می‌آید.

یوزفینه برونسویک تنها و تنگدست در ۴۲ سالگی در وین درگذشت.