دریچه‌ای به برابری
۱۳۹۷ دی ۱۹, چهارشنبه
پدرش وکیل بود و از کودکی در او تفاوت را دیده بود.
می‌گفت:«سیمون ذهن مردها را دارد و مانند آنها می‌اندیشد». مادرش زنی سنتی بود و او را پیوسته در تنگنا قرار می‌داد.
در مدرسه شاگردی ممتاز بود. ریاضیات و ادبیات خواند و برای تحصیل فلسفه راهی دانشگاه سوربن شد. در یکی از حلقه‌های فلسفی پاریس با فیلسوف نام‌آور سارتر آشنا شد و تا پایان عمر او، یار و یاورش ماند.
در آزمون آموزگاری فلسفه، سارتر مقام نخست و او مقام دوم را به دست آورد.
دو بووار با دیدگاه‌های بی‌باکانه و روحیه عصیانگرش آثار پیشتازانه‌ای مانند "جنس دوم" آفرید که نگرش به زنان را از بنیاد دگرگون ساخت.
می‌نویسد: «ما زن زاده نمی‌شویم، ما را به زن تبدیل می‌کنند. من می‌خواستم در باره خودم سخن بگویم ولی به این نتیجه رسیدم که برای این کار، نخست باید وضع زنان را به کلی بیان کنم و نخستین چیزی که باید بگویم، تاکید بر هستی زنانه بود.»
در باره زن گفتن، اما در نوشته‌های دو بووار برای جامعه به‌ویژه مردان غیرقابل‌درک و فراسوی مرزهای سنتی و تاکنونی بود.
می‌گفت:«شخصیت زن فرآورده‌ای است اجتماعی و نه زیستی. ارزش‌های خرد، اخلاق، ذوق و رفتارِ زن را باید بر پایه موقعیت و تاریخ او توضیح داد زیرا این خصوصیات ذاتی و فطری نیستند.»
دو بووار دو جنگ جهانی و جنگ میان فرانسه و الجزایر را تجربه کرد، اما محیط ناآرام و متشنج، او را از نوشتن و تلاش‌های مردم‌گرایانه اجتماعی دور نساخت. او در زمینه زندگینامه‌نویسی سبک متفاوتی داشت.
می‌نویسد: «این بار، پایانی بر کتابم نخواهم نوشت. می‌گذارم تا خوانندگان، خود، هر نتیجه‌ای که می‌خواهند از آن بگیرند.»
بررسی زندگی دو بووار روابط جنسی متفاوتی را نشان می‌دهد. او سالیان دراز هم با سارتر روابط عاطفی و جنسی داشته و هم با زنان و مردانی دیگر که خود نام و خاطره آنها را نوشته است. پرونده تدریسش در فرانسه به دلیل ارتباط با دختران، نامعتبر شد.
او تجربه سقط جنین خود را نیز در مانیفست سال ۱۹۷۱ بازگو کرده کرده است.
به همت و با پژوهش‌های او "زن" از مادر، دختر و همسر صِرف درآمد و به عنوان انسان برابر مطرح شد.
سیمون دو بووار در آوریل ۱۹۸۶ در ۷۶ سالگی به بیماری ذات‌الریه درگذشت و در کنار سارتر به خاک سپرده شد.