1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

کلاوس کینکل، وزیر خارجه پیشین آلمان درگذشت

۱۳۹۷ اسفند ۱۴, سه‌شنبه

کلاوس کینکل، رئیس پیشین حزب دموکرات‌های آزاد آلمان (FDP) و وزیر امور خارجه پیشین این کشور در سن ۸۲ سالگی درگذشت. او از سیاستمدارانی بود که در لغو تحریم‌های اقتصادی علیه ایران نقش داشت و خواستار گسترش روابط با ایران بود.

https://p.dw.com/p/3ESgh
Klaus Kinkel Politiker
عکس: Getty Images/A. Rentz

کلاوس کینکل از سیاستمداران قدیمی آلمان و رئیس حزب دموکرات‌های آزاد در شامگاه دوشنبه ۱۳ اسفند (۴ مارس) در سن ۸۲ سالگی درگذشت. او در سال ۱۹۹۲ جانشین هانس دیتریش گنشر، وزیر امور خارجه اسبق آلمان شد.

کینکل در دوره ائتلاف موسوم به ائتلاف سیاه - زرد، ائتلاف احزاب دموکرات مسیحی آلمان (CDU) و حزب دموکرات‌های آزاد، در سال ۱۹۹۳ به عنوان جانشین صدراعظم وقت آلمان هلموت کهل، و وزیر امور خارجه این کشور برگزیده شد.

همزمان کینکل در این سال ریاست حزب دموکرات‌های آزاد آلمان را به عهده گرفت. او از افراد نزدیک و مورد اعتماد هانس دیتریش گنشر، سیاستمدار برجسته حزب دموکرات‌های آزاد و وزیر امور خارجه اسبق آلمان بود.

گسترش مناسبات سیاسی و اقتصادی با ایران

کلاوس کینکل در سال ۲۰۱۵ میلادی، از توافقنامه اتمی کشورهای ۵+۱ با ایران استقبال کرد و با توجه به نقش و موقعیت ایران از کشورهای غربی خواست رایزنی و ارتباط سیاسی با ایران را تقویت کنند. او گفته بود که "باید به ایران در زمینه هسته‌ای اعتماد کنیم". او از سیاستمدارانی بود که در لغو تحریم‌ها علیه ایران نقش داشت.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

با وجود انتقادات شدید از نقض موازین حقوق بشر در ایران، برخورد سیاسی کلاوس کینکل با ایران برخوردی متعادل بود. او با آشکار شدن موضوع فعالیت تروریستی عوامل جمهوری اسلامی در برلین و رویداد میکونوس که در آن چند تن از نیروهای اپوزیسیون ایران در رستورانی در برلین به قتل رسیدند، ضمن تأکید بر دید انتقادی، بر به مناسبات اقتصادی و سیاسی با ایران و "میراث مشترک و اتحاد صدساله ایران و آلمان" تکیه می‌کرد. او خواستار گسترش مناسبات اقتصادی اروپا به ویژه آلمان با ایران بود.

کلاوس کینکل به همراه هلموت کهل، صدراعظم پیشین آلمان
کلاوس کینکل به همراه هلموت کهل، صدراعظم پیشین آلمانعکس: Getty Images/G. Penny

کینکل که در رشته حقوق تحصیلات خود را به پایان رسانده بود، به عنوان کارمند وزارت کشور کار خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۷۹، همزمان با انقلاب ۱۳۵۷ ایران، به عنوان اولین غیرنظامی مسئولیت سرویس اطلاعاتی فدرال آلمان را برعهده گرفت.

او پس از فروپاشی دیوار برلین از جمله سیاستمدارانی بود که در انعقاد پیمان قرارداد اتحاد دو آلمان در سال ۱۹۹۰ میلادی نقش داشت و این سند را به امضا رساند.