کریستو طاق پیروزی را در پاریس بستهبندی میکند
کریستو، هنرمند سرشناس، پس از پایان پروژه "پل شناور" در ایتالیا طاق پیروزی پاریس را هدف کار خود قرار داده است. او برای انجام این پروژه همچون دیگر پروژههایش برای بستهبندی بناها به خروارها پارچه و طناب نیاز دارد.
طاق پیروزی در پاریس
طاق پیروزی پاریس یکی از بناهای یادبود پایتخت فرانسه است که برآرامگاه سرباز گمنام بنا شده است. حال کریستو ۸۳ ساله برآن است که در آوریل ۲۰۲۰ این طاق را یکسره با پارچه بپوشاند. یک قواره پارچه براق، به طول ۲۵هزارمترمربع، با الیاف آبی ـ نقره ای و یک ریسمان قرمز رنگ به درازی ۷ هزارمتر مصالح این پروژه را تشکیل میدهند. عکس بالا یک نمونه طرح از حاصل کار پروژه طاق پیروزی است.
پونت نئوف ۱۹۸۵
همزمان با پوشاندن طاق پیروزی، مرکز هنری و فرهنگی ژرژ پمپیدو نمایشگاهی را به دوران اقامت کریستو و ژان کلود، این زوج هنرمند، اختصاص مدهد. این دو زوج هنرمند با پوشاندن پل "پونت نئوف" در سال ۱۹۸۵ خود را در تاریخ پایتخت فرانسه ماندگار کردند.
برپایی مصطبه در لندن
مجسمه نیم تخت کریستو که الهام گرفته از مقبرههای باستانی مصر است، در پاییز ۲۰۱۸ در هاید پارک لندن سبب شگفتی شد. این اثر با ۷۵۰۶ نیم بشکه که در یک سطح شناور قرار گرفتهاند اولین پروژه بزرگ کریستو در فضای باز در بریتانیا است. این اثر ۲۰ متر ارتفاع، ۳۰ متر عرض و ۴۰ متر طول دارد.
رویایی یکسان و همیشگی
پروژه بنای لندن پروژه بسیار بزرگی بود: در سال ۱۹۷۷ کریستو و ژان کلود برای ساخت تنها اثر بزرگ هنری خود مشغول برنامهریزی شدند. این اثر که در نزدیکی ابوظبی و در دل صحرا بنا گردیده است، از ۴۱۰ هزار بشکه نفت ساخته شده است که می بایست بزرگترین بنای جهان محسوب شود. این اثر هنری نه تنها تداعی کننده آرامگاههای هرمی شکل مصر باستان است، بلکه کاشیکاری بناهای معماری اسلامی را نیز به یاد می آورد.
به یاد ژان کلود
با درگذشت ژان کلود در سال ۲۰۰۹، پروژه مشترک این دو هنرمند برای کریستو ابعاد تازهای یافت. آن دو پیشتر بارها به امارات عربی سفر و مکانهای مناسب برای احداث پروژه خود را بررسی کرده بودند. حال کریستو می خواهد آرامگاه هرمی ساخته شده از بشکههای نفت را به همسرش درگذشتهاش تقدیم کند. کریستو در وب سایت شخصیاش از این اثر هنری به عنوان یک پروژه "غیرواقعی و در حال انجام" یاد میکند.
مکعبهای شناور
با اتمام پروژه پیشین کریستو در ژوئن ۲۰۱۶ حدود ۱،۲ میلیون نفر از روی آب دریاچه ایزو ایتالیا عبور کردند. برای کریستو، هنرمندی که بناها را در پارچه می پوشاند، مکعب های شناور نخستین پروژه ای بزرگی بود که وی پس از مرگ همسرش، پس از گذشت ۹ سال، آن را به انجام رساند. پلی به طول سه کیلومتر و عرض ۱۶ متر که از مکعب های شناور ساخته شده بود و شهر سولزانو را به دو جزیره دریای ایزو پیوند می داد.
استاد بزرگترین طرحها
کریستو برای تحقق بسیاری از پروژههای خود میبایست مدتها انتظار بکشد. پوشاندن رایشستاگ برلین (ساختمان پارلمان آلمان) به تنهایی ۲۳ سال طول کشید که سرانجام در ژوئن ۱۹۹۵ انجام این پروژه آغاز گردید. برای پوشاندن این بنا بیش از ۱۰۰ هزار مترمربع پارچه و ریسمان آبی به کار رفته بود. تنها در عرض ۱۴ روز این اثر هنری ۵ میلیون بازدیدکننده داشت. یک رکورد جهانی برای یک رویداد هنری و آنهم در مدتی چنین کوتاه.
همکاری با افراد حرفهای
دهه ۱۹۹۰ اوج پروژههای عظیم و خطرناک کریستو و ژان کلود بود. در پروژه "چتر" ژاپن و کالیفرنیا، هنگام مونتاژ ۳ هزار چتر یک کارگر جان خود را از دست داد. حال مدتهاست که دیگر کریستو در تیم خود تنها از صخرهنوردان حرفهای و مهندسان استفاده میکند. شرکتهای آلمانی وظیفه تهیه خروارها پارچه برای پروژههای کریستو را بر عهده دارند.