1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله
دانشتاجیکستان

کشف شواهدی از زندگی اجداد انسان در دره زرافشان تاجیکستان

۱۴۰۳ آبان ۲۶, شنبه

محققان اعلام کرده‌اند که یک محوطه باستان‌شناسی تازه کشف‌شده در تاجیکستان با قدمتی بالغ بر ۱۵۰ هزار سال، حاکی از آن است که این منطقه نقشی اساسی در مهاجرت و گسترش اجداد انسان‌های امروزی به آسیای مرکزی داشته است.

https://p.dw.com/p/4n4Pw
عکسی از یک محوطه باستان شناسی (آرشیو)
عکسی از یک محوطه باستان شناسی (آرشیو)عکس: Marcel Weiss/CC-BY-ND 4.0.

بر اساس پژوهش جدید دانشمندان، یک محوطه باستان‌شناسی تازه کشف‌شده در تاجیکستان، با قدمتی بالغ بر ۱۵۰ هزار سال، نشان می‌دهد که این منطقه نقشی اساسی در مهاجرت و گسترش اجداد انسان‌های امروزی به آسیای مرکزی داشته است.

بر اساس مقاله‌ای که اخیرا در مجله آنتیکوئیتی منتشر شده، گونه‌های مختلف انسانی، از جمله انسان‌های مدرن (هوموساپینس)، نئاندرتال‌ها و دنیسوواها، احتمالا در منطقه‌ای از دره زرافشان تاجیکستان زندگی مشترک و مسالمت‌آمیزی داشته‌اند. به گفته دانشمندان این منطقه احتمالا یکی از مسیرهای مهاجرتی اجداد انسان امروزی به سوی آسیا بوده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

در همین زمینه یوسی زایدنر، یکی از نویسندگان مقاله، اظهار داشت: «دره زرافشان، که در قرون وسطی به‌عنوان بخشی از مسیر جاده ابریشم شناخته می‌شد، در دوران بسیار پیش‌تر نیز مسیری کلیدی برای گسترش انسان‌ها بوده است.»

بر اساس این بررسی، باستان‌شناسان در حفاری‌های اخیر در محوطه‌ای به نام "سوئی حوزک" (Soii Havzak) مجموعه‌ای از ابزارهای سنگی، بقایای حیوانات و پوشش‌های گیاهی متعلق به دوره‌های گذشته را کشف کردند. این حفاری‌ها که در سه بخش مختلف انجام شده‌اند، لایه‌هایی از فعالیت‌های انسانی را آشکار کرده‌اند که بین ۲۰ هزار تا ۱۵۰ هزار سال پیش قدمت دارند.

به گفته محققان، این بقایا اطلاعاتی درباره اقلیم و محیط زیست باستانی ارائه می‌دهند و می‌توانند نشان‌دهنده گونه‌های انسانی مختلفی باشند که در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند. به گفته دانشمندان بقایایی همچون چوب سوخته و استخوان‌ها که به خوبی حفظ شده‌اند، این محوطه را به مکانی بی‌نظیر برای مطالعه محیط زیست باستانی تبدیل کرده است.

یوسی زایدنر که یکی از نویسندگان این مقاله است، توضیح داد: «این کشفیات به ما امکان می‌دهد اقلیم باستانی این منطقه را بازسازی کنیم و امیدواریم که کاوش‌های بیشتر بتوانند اطلاعاتی درباره زیست‌شناسی انسان در این منطقه ارائه دهند.»

به گفته او "این تحقیقات برای درک چگونگی گسترش جمعیت‌های انسانی و رفتار آن‌ها در آسیای مرکزی بسیار اهمیت دارد".

باستان‌شناسان بر این باورند که مطالعات بیشتر ممکن است روشن کند چگونه گونه‌های مختلف انسانی با یکدیگر در تعامل بوده‌اند. بنا بر ارزیابی آنها این گذرگاه کوهستانی در آسیای مرکزی احتمالا نقطه‌ای کلیدی برای گسترش جمعیت‌های انسانی پیشاتاریخی به مناطق وسیع‌تر بوده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

یوسی زایدنر همچنین ابراز امیدواری کرده است که تحقیقات کنونی بتوانند شناخت جدیدی درباره تعاملات بین گروه‌های مختلف انسانی، از جمله انسان‌های مدرن، نئاندرتال‌ها و دنیسوواها بدهند و درک عمیق‌تری از مهاجرت‌های انسانی در این منطقه در اختیار ما بگذارند.