کارگران مهاجر در کشورهای مختلف جهان

دریای شیشه‌های پلاستکی. این کارگر مهاجر چینی وظیفه‌اش جداکردن انواع شیشه‌های پلاستیک از هم است. او زندگی‌اش به شیشه‌هایی وابسته است که دیگران به دور افکنده‌اند. در چین بیش از ۲۰۰ میلیون کارگر مهاجر وجود دارد.

لی چن و ژو دونگ در شهر پکن به جمع‌آوری زباله مشغول‌اند. ولفگانگ مولر، عکاس، این دو را در جریان کارشان همراهی کرده است. موزه کار در شهر هامبورگ آلمان بسیاری از عکس‌های او و هشت عکاس دیگر را به نمایش گذاشته است. عنوان این نمایشگاه: "کارگران مهمان. عکس‌هایی از طبقه کارگری جدید" است.

مکان زندگی بسیاری از کارگران مهاجر چینی کوچک و بسیار نامناسب است. این کارگران حقوقی بسیار نازل دریافت می‌کنند و احترامی ندارند. آن‌ها هفت روز در هفته تا ۱۴ ساعت در روز کار می‌کنند و هیچ قراردادی با آن‌ها امضا نمی‌شود.

عکاس‌های اولیور تیادن، به موضوع کار کارگران مهاجر در بنادر اختصاص دارد. او از این کارگران در بندرهای مختلف عکس گرفته است. امروزه بیش از یک میلیون کارگر مهاجر در بنادر مختلف جهان به کار بار زدن و تخلیه کانتینرهای عظیم مشغولند. بندر "برمرهافن" در آلمان.

این کارگران مهاجر تا ۹ ماه سال را در اقیانوس‌ها به سر می‌برند و از بندری به بندر دیگر می‌روند. کار در کشتی‌ها تکراری و خسته‌کننده است و هیچ تنوعی در کار نیست. هدف اولیور تیادن و دیگر عکاسان نمایشگاه شهر هامبورگ معرفی این کارگران بود.

رالف توتن، عکاس نمایشگاه هامبورگ به کارگران مهاجر تایلندی پرداخته است. بسیاری از کارگران مهاجر در تایلند در بخش ساخت‌و‌ساز مشغول‌اند. از لباس‌های ایمنی کار هیچ خبری نیست. این کارگران برای ایجاد ایمنی بیشتر خود کلاهی بر سر می‌گذارند و با پیچیدن یک پارچه یا زیرپیراهنی به دور صورت و دهان می‌بندند تا حتی‌المقدور از گزند گرد و خاک و حرارت آفتاب در امان بمانند.

پوشاندن چهره اما در بسیاری موارد برای مشخص نشدن هویت کارگران مهاجری است که به طور غیرقانونی در تایلند زندگی و کار می‌کنند. آن‌ها به‌این‌ترتیب با پنهان‌ کردن هویت خود این امکان را می‌یابند که در صورت بروز مشکل به سرعت خود را مخفی کنند.

در آلمان نیز صدهاهزار کارگر مهاجر زندگی و کار می‌کنند. این دوجوان بلغاری در بالکنی به سوی شهر "روسه" در بلغارستان، رویای زندگی در آلمان را در فکر خود پرورش می‌دهند. بحران مالی کشورها بسیاری از جوانان را مجبور به مهاجرت و کار در غربت می‌کند.

ماریسیو بوستامانته، عکاس کارگران مهاجر، این کارگر جوان را از کشورش بلغارستان تا دوسلدورف آلمان همراهی کرد. این مرد جوان امیدوار بود در آلمان کاری مناسب بیابد. موقعیت کاری اما برای کارگران اروپای شرقی بسیار ناگوار است. به این کارگران به‌طور متوسط ساعتی سه یورو دستمزد پرداخت می‌شود. آن‌ها در ازای این پول باید کارهای ساختمانی توان‌فرسا انجام دهند. این در حالی است که مخارج زندگی در آلمان بسیار بالاست.

هنگامی که والدین برای کار به کشوری دیگر عزیمت می‌کنند، بسیاری از کودکان در کشور خود می‌مانند. آندرآ دیفنباخ، به سراغ کودکان مولداوی رفته است که والدین‌شان برای کار به کشورهای دیگر مهاجرت کرده‌اند. یک چهارم شهروندان مولداوی در خارج از این کشور کار و زندگی می‌کنند. ارتباط پدر و مادر با کودکان‌شان تنها به صورت تلفن و اینترنت است. مولداوی یکی از فقیرترین کشورهای اروپاست.

ده‌ها سال است که کارگران مهاجر در آلمان زندگی می‌کنند. کارگران ترک، ایتالیایی و دیگر کشورهای جهان بخصوص در منطقه "روهر" در غرب این کشور تجمع کرده‌اند. این کارگران به طور رسمی در دهه ۱۹۶۰ به آلمان آورده شده‌اند. مناطق صنعتی غرب آلمان وطن جدید این کارگران مهاجر شده است. خانم بریگیته کرمر عکاسی است که به موضوع کارگران مهاجر در آلمان پرداخته.

نمایشگاه "کارگران مهمان" به کسانی پرداخته که تنها خبرشان در اخبار رسانه‌ها پخش می‌شوند. حتی کشور ثروتمندی چون آلمان نیز از وجود کارگران مهاجر سود می‌برد. نمایشگاه "کارگران مهمان. عکس‌هایی از طبقه کارگری جدید" تا دوم مارس سال ۲۰۱۴ میلادی در موزه کار در شهر هامبورگ ادامه دارد.