«میخواهند مردم بترسند و به خیابان نیایند»
۱۳۸۹ خرداد ۱۹, چهارشنبهروز چهارشنبه نوزدهم خرداد ماه و تنها سه روز مانده به سالگرد انتخابات پرمناقشهی ریاستجمهوری ۱۳۸۸ مانوری از سوی نیروی انتظامی در میادین اصلی شهر تهران انجام شد.
مسئولان رده بالای نیروی انتظامی در گفتوگو با خبرگزاریهای داخلی هر گونه ارتباط احتمالی بین این مانور و سالروز انتخابات را رد کردند. با اینحال فرمانده نیروی انتظامی و معاون او از یک تمرین عملیاتی «به منظور ارتقای امنیت جامعه» سخن گفتند.
سرهنگ محسن خانچرلی در گفتوگو با خبرگزاری دولتی «ایرنا» گفت: «حضور پلیس با هدف تامین امنیت شهروندان است و هیچ ارتباطی به موضوع انتخابات ندارد.»
با اینحال ناظران، مانور نیروی انتظامی را که به حضور گسترده پلیس در سطح شهر تهران منجر شد، مرتبط با فرا رسیدن سالگرد انتخابات میدانند.
«دارند خود را برای سرکوب آماده میکنند»
سراجالدین میردامادی، روزنامهنگار ساکن پاریس به دویچه وله گفت: «حاکمیت عملاََ دارد از صدور مجوز برای راهپیمایی سالگرد انتخابات امتناع میکند و با مانع تراشیهای وزارت کشور به نظر میرسد حاکمیت بنا ندارد که برای این راهپیمایی مجوز صادر کند. بنابراین دستگاههای امنیتی، انتظامی و قضایی دارند خود را برای سرکوب و برخورد با راهپیمایان و معترضان خیابانی آماده میکنند و به نظر میرسد مانور نیروی انتظامی هم در همین راستا ارزیابی شود. »
میردامادی «امنیتی کردن فضای خیابان را در جهت ایجاد رعب و وحشت» ارزیابی کرد و گفت: «هدفشان این است که مردم با دیدن حضور گسترده نیروهای امنیتی آماده برای سرکوب خشن بترسند و به خیابانها نیایند.»
به نظر این روزنامهنگار، دستگیری چهرههای نخبه و الیت جامعه به ویژه روزنامهنگاران و فعالان مدنی نیز از دیگر اقدامهایی در خدمت سیاست تشدید فضای رعب و وحشت است.
«همه میگویند که خودشان ترسیدهاند»
در حالی که هدف از مانور روز چهارشنبه نیروی انتظامی ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم اعلام میشود، برخی شهروندان تهرانی در گفتوگو با دویچه وله از تجربهای متفاوت سخن گفتند.
سیما، زن جوانی از تهران میگوید: «من خودم دیدم توی خیابان انقلاب که ملت میگفتند شنبه نشانشان میدهیم. یکی هم میخندید و می گفت امروز آمدند نرمش، برای شنبه آماده شوند.»
مینو یک زن دیگر ساکن تهران نیز دیدههای خود را اینطور شرح داد: «ما ساعت ۱۰ صبح از آزادی تا انقلاب رفتیم. حضور پلیس خیلی بیشتر از چیزی بود که بشود به آن گفت چشمگیر. تمام دور میدان را با ماشینهایشان اشغال کرده بودند. سر تمام تقاطعها هم تا انقلاب به تعداد خیلی زیاد مستقر بودند. تقریبا مثل روز ۱۶ آذر، روز دانشجو بود. فقط لباس شخصیها نبودند.»
مینو در جواب این سوال که به نظرش این حضور پلیس مردم را میترساند یا نه، گفت:«نه، همه میگویند که خودشان ترسیدهاند.» البته او بعد از لحظهای مکث اضافه کرد: «اما شاید بعضیها هم ترسیده باشند.»
سراجالدین میردامادی، روزنامهنگار، درباره اینکه آیا چنین اقداماتی در آستانه سالگرد انتخابات موجب کاهش حضور اعتراضی مردم در خیابانها در این روز خواهد شد، میگوید: «بستگی به عوامل متعددی دارد. مهمترین عامل یک عزم فراگیر چند صد هزار نفری میتواند باشد.»
او در توضیح میگوید: «یعنی اگر یک هسته اولیه صد هزار یا صد و پنجاه هزار نفری در آن روز به خیابانها بیاید عملاَ جلوگیری کردن از آن برای نیروهای سرکوبگر یعنی نیروی انتظامی و سپاه و بسیج امکانپذیر نخواهد بود و ممکن است این تعداد حتی در دقایقی به امواج میلیونی تبدیل شود.»
وی اضافه میکند: «اما اگر جمعیت ده هزار، بیست هزار یا این حدود به صورت پراکنده در نقاط مختلف تهران حتی در یک زمان واحد به خیابان بیایند، سرکوب آنها برای دستگاههای امنیتی با روشهای خشن امکانپذیر است.»
مریم میرزا
تحریریه: مصطفی ملکان