متن کامل قطعنامه ۱۸۰۳ شورای امنیت درباره ایران
۱۳۹۱ مهر ۵, چهارشنبه
شـورای امنیت،
با یادآوری بیانیه ریاست شورای امنیت در ۲۹ مارس ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۶۹۶ در ۳۱ جولای ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۳۷ در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۴۷ در ۲۴ مارس ۲۰۰۷ و با تایید مفاد آنها؛
با تاکید بر تعهد خود درباره معاهده منع گسترش تسلیحات هستهای، ضرورت تمکین همه کشورهای عضو این معاهده به اجرای کامل تعهداتشان در این زمینه و یادآوری حق همه کشورهای عضو، مطابق با بندهای اول و دوم این پیمان برای تحقیقات توسعه، تولید و استفاده از انرژی اتمی در مسیر اهداف صلحآمیز بدون هیچگونه تبعیض،
با یادآوری قطعنامه شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی سال ۲۰۰۶ که در آن آمده است که راهکاری برای مسئله هستهای ایران در کنار تلاشهای بینالمللی برای جلوگیری از گسترش هستهای و تحقق هدف ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات هستهای و ابزارهای استفاده از این تسلیحات خواهد بود،
با نگرانی جدی یادآور میشود همانگونه که در گزارشهای ۲۳ مه ۲۰۰۷، ۳۰ آگوست ۲۰۰۷، ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ و ۲۲ فوریه ۲۰۰۸ مدیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی تایید شده است، ایران به صورت کامل و پایدار فعالیتهای غنیسازی و بازفرآوری و پروژههای مربوط به آب سنگین که در قطعنامههای ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) عمل نکرده، همکاریهای خود با آژانس بر اساس پروتکل الحاقی را از سر نگرفته و به اقداماتی که شورای حکام آژانس از آن خواسته بود نیز عمل نکرده و به مفاد قطعنامههای ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) که برای اعتماد سازی ضروری هستند، پایبند نبوده است و از این که ایران این اقدامات را در پیش نگرفته است، ابراز تاسف میکند،
با نگرانی اشاره میکند که ایران توجه خاصی به حق آژانس در بازبینی اطلاعات مربوط به طراحی که از سوی ایران در اختیار قرار گرفته و متعاقب آن اصلاح در کد ۳/ ۱ و با تاکید بر اساس بند ۳۹ توافقنامه پادمان ایران که بر اساس آن کد ۱/۳ را نمیتوان به صورت یکجانبه اصلاح و یا به حالت تعلیق درآورد و با تاکید بر این که حق آژانس در بازبینی اطلاعات طراحی که در اختیار آن قرار گرفته یک حق دایمی است که به مرحله ساخت و وجود مواد هستهای در تـاسیسات هستهای بستگی ندارد،
با تاکید بر تعهد خود به اجرای اختیارات آژانس بینالمللی انرژی اتمی و حمایت قدرتمند از نقش شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی و ضمن ستایش از آژانس برای تلاشهای آن در راه حل مسائل باقی مانده مربوط به برنامه هستهای ایران که با عنوان طرح اقدام میان دبیرخانه آژانس و ایران توافق شد و با استقبال از پیشرفتهای صورت گرفته در اجرای این برنامه کاری که در گزارش۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ مدیرکل نیز به آن اشاره شده، بر اهمیت ارائه نتایج سریع و محسوس و اجرای موثر این طرح اقدام توسط ایران از جمله ارائه پاسخ به تمامیسوالهای مطرح شده از سوی آژانس تاکید میکند، تا آژانس بتواند از طریق اجرای تدابیر شفافیتساز بتواند صحت و کمال اظهارات ایران را مورد ارزیابی قرار دهد. شورای امنیت اعلام میکند تعلیق یاد شده در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)
و همچنین پایبندی کامل و بازبینی شده الزامات تعیین شده توسط شورای حکام آژانس در حل دیپلماتیک و از طریق مذاکره که بتواند ماهیت صرفاً صلحآمیز برنامه هستهای ایران را تایید کند، سهیم خواهد بود.
شورای امنیت تاکید میکند چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و آمریکا تمایل دارند تدابیر اساسی بیشتری را جهت بررسی یک راهبرد کلی برای حل مساله هستهای ایرانیان از طریق گفتوگو و بر اساس پیشنهاد ژوئن ۲۰۰۶ خود اتخاذ کنند و یادآور میشود که تایید این کشورها به این که به محض حصول اعتماد جامعه بینالملل درباره ماهیت صرفا ً صلحآمیز برنامه هستهای ایران، با این کشور به همان نحوی برخورد خواهد شد که با یک کشور غیرتسلیحاتی عـضو معاهده منع گسترش تسلیحات هستهای برخورد میشود.
با توجه به حقوق و تعهـدات کشـورهـا در ارتبـاط با تجارت بین المللی، با اسـتـقـبـال از راهـنـمـایـیهـای ارائـه شـده توسط تیم ویژه اقدامات مالی (FATF) بمنظور کمک به کشورها در اجرای تعهدات مالی خود بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) شورای امنیت، مصمم است با تدوین تدابیر متناسب برای متقاعد کردن ایران به پایبندی به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و الزامات آژانس عمل کند. شورا برای جلوگیری از توسعه فن آوریهای حساس ایران در زمینه برنامههای هستهای و موشکی خود تلاش خواهد کرد تا زمانی که شورای امنیت تعیین کند که اهداف این قطعنامهها محقق شده است، با نگرانی از خطرات مربوط به گسترش هستهای ارایه شده از برنامه هستهای ایران که در اینجا منظور ادامه قصور ایران در اجرای تعهدات خود در قبال شورای حکام آژانس و اجرای قطعنامههای ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) شورای امنیت است و همچنین با توجه به مسئولیت اولیه شورای امنیت در چارچوب منشور سازمان ملل برای حفظ صلح و امنیت بین المللی و اقدام بر اساس ماده ۴۱ از فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد:
۱) شورا تایید میکند که ایران باید بدون هیچگونه تاخیری اقدامات مورد نظر شورای حکام آژانس در قطعنامه gov /2006/14 که برای ایجاد اعتماد در خصوص صلح آمیز بودن برنامه اتمی ایران و همچنین حل مسائل باقی مانده ضروری هستند، اتخاذ کرده و طبق این متن، شورا تصمیم خود را مبنی بر این که ایران باید بدون تعلل بیشتر، گامهای مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) را بردارد، مورد تاکید قرار میدهد؛ و تصریح میکند که آژانس بینالمللی انرژی اتمی به دنبال این تاییدیه است که ایران بند اصلاح شده ۳/ ۱ را بکار بندد؛
۲) شورا از توافق میان ایران و آژانـس به منظور حل تمامیمسائل باقی مانده در ارتباط با برنامه هستهای ایران و پیشرفتهایی که در این خصوص صورت گرفته و در گزارش ۲۲ فوریه ۲۰۰۸ مدیر کـل ذکـر شـده است، استقبال میکند و آژانس را تشویق میکند فعالیتهای خود را برای مشخص شدن مسائل باقی مانده ادامه دهد تاکید میکند این اقدام باعث احیای اعتماد جامعه جهانی به صرفا صلحآمیز بودن ماهیت برنامه هستهای ایران خواهد شد و از آژانس در تقویت پادمانهای خود در مورد فعالیتهای هستهای ایران مطابق با توافقنامه پادمان بین ایران و آژانس حمایت میکند.
۳) شورا از همه کشورهای عضو میخواهد تا در مورد ورود یا گذر افرادی که مستقیما در فعالیتهای اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران نقش دارند یا از آن حمایت میکنند، از خاک خود هوشیار باشند و تامل به خرج دهند. شورا همچنین اینگونه تصمیم گرفته است کشورها کمیتهای را که به دنبال بند ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ تشکیل شده است (در این متن با عنوان کمیته از آن یاد میشود) از ورود یا گذر افراد مورد نظر از خاک خود مطلع کنند. منظور افرادی است که در پیوست ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، پیوست اول قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) یا پیوست اول این قطعنامه نامشان ذکر شده است. آنها همینطور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده است و مستقیما در پیشبرد یا حمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه ســیــسـتــمهــای پـرتـاب تـسـلـیـحـات اتـمـی و هـمـچـنـیـن کسانی که در تامین قطعات، کالاها، تجهیزات، مواد و فناوریای نقش دارند و بر اساس پاراگراف های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ممنوع اعلام شده زیر نظر بگیرند و ورود و گذر آنها را از خاک خود به اطلاع کمیته برسانند مگر در مواردی که سفر آنها مستقیما مرتبط با بخشهای ب قسمت اول و دوم از پاراگراف ۳ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ذکر شده است؛
۴) شورا تاکید میکند که هیچ چیز در پاراگراف بالا مستلزم این نیست که یک کشور مانع از ورود اتباع خود به خاک خود شود و همه کشورها باید در راستای اجرای پاراگراف بالا مـلاحـظـات بشردوستانه از جمله موازین مذهبی و همینطور اهداف مطرح شده در این قطعنامه و قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) از جمله بند ۱۵ منشور آژانس بینالمللی انرژی اتمی را رعایت کنند؛
۵) شورا تصمیم میگیرد که تمامی کشورها باید اقدامات لازم بمنظور جلوگیری از ورود یا گذر افراد نامبرده در فهرست دوم این قطعنامه و همچنین افراد دیگری که توسط شورای امنیت یا کمیته از آنها به عنوان افرادی که در فعالیتهای اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران مستقیما نقش دارند یا از آن حمایت میکنند را اتخاذ نمایند. آنها همینطور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده و بطور مستقیم در پیشبرد یاحمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیـستمهای تحویل تـسـلـیـحـات اتمی بعلاوه در تامین قطعات، کالاها ، تجهیزات ، مواد و فناوریای نقش دارند که بر اساس پاراگراف های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ممنوع اعلام شـدهانـد، زیـر نظر بگیرند مگر در مواقعی که سفر آنها مستقیما مرتبط با بخشهای ب قسمت اول و دوم پاراگراف سوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) است و اینکه هیچ چیزی در این پاراگراف نباید مانع از آن شود که کشوری به اتباع خود اجازه ورود به خاک خود را نشود؛
۶) شورا تصمیم میگیرد تدابیر اعمال شده در پاراگراف پنج نباید شامل مواردی شود که کمیته به صورت موردی تصمیم میگیرد چنین سفرهایی بر اساس نیازهای بشردوستانه، از جمله تعهدات مذهبی یا درزمانی که کمیته به این نتیجه برسد که چنین استثنایی باعث پیشرفت اهداف قطعنامه کنونی میشود، نباید اجرا شود؛
۷ ) شورا تصمیم میگیرد که تدابیر مورد نظر در پاراگراف ۱۲ و ۱۳، ۱۴ و ۱۵ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) باید شامل اشخاص و سازمانهای فهرستشده در پیوست اول و سوم این قطعنامه و هر شخص یا سازمانی شود که از جـانـب آنـهـا یـا در مـسـیـــر آنـهـا فـعـالـیـــت مـیکند و یـــا سازمانهایی که مالکیت یا اداره آن در اختیار آنهاست و افراد یا سازمانهایی که شورا یا کمیته تشخیص میدهند به افراد یا سازمانهای یاد شده در بیتوجهی به تحریمها، یا نقض مفاد این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) یا قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) کمک کردهاند؛
۸) شورا تصمیم میگیرد که همه کشورها باید اقدامات مقتضی برای جلوگیری از تامین، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم مواد یا سلاح مربوطه از طریق خاک این کشورها، اتباع ، ناو یا هواپیمای منتقل شود که با پرچم آنها تردد میکند و یا از آنها به نفع ایران استفاده شود صرفنظر از این که این از خاک آنها آغاز شده باشد.
الف) جلوگیری از تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری که در /INFCIRC254/07/Rev2Part از سند /S2006/814 تعیین شده است، به جز تامین، فروش یا انتقال، بر اساس الزامات پاراگراف قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری تعریف شده در بخش اول و دوم پیوست آن سند و بخش ۳ تا ۶ که پیشتر به اطلاع کمیته رسیده است، تنها زمانی که صرفا جهت استفاده در راکتور آب سبک تهیه میشوند و زمانی که چنین تامین، فروش یا انتقالی برای همکاری های فنی که توسط آژانس در اختیار ایران قرار خواهد گرفت یا تحت نظارت آن همانگونه که در پاراگراف ۱۶ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تعیین شده است.
ب) جلوگیری از تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری تعریف شده در A19003 از بخش دوم سند /S2006/815
۹) شـورا از تمامی کشورها میخواهد در پذیرفتن تعهدات جدید عمومی برای کمکهای مالی جهت تجارت با ایران، از جمله ارائه اعتبارنامههای صادرات، ضمانتنامهها یا بیمه، به اتباع خود یا سازمان هایی که در چنین تجارتهایی دست دارند، هوشیار باشند تا از چنین کمکهای مالی که ممکن است به تولید و تکثیر فعالیتهای حساس هستهای و یا توسعه سیستمهای پرتابی و حمل تسلیحات هستهای همچون مواردی که در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به آن اشاره شده، اجتناب شود؛
۱۰ ) شورا از تمامی کشورها میخواهد برفعالیتهای موسسات مالی کشور خود با تمامی بانکهای موجود در ایران، خصوصا بانک ملی و بانک صادرات و شـعـبـات و زیـرمـجـمـوعـههـای آنـان در خـارج از این کشورهوشیار بـاشـنـد تـا از ایـن کـه چـنین فعالیتهایی به گسترش فعالیتهای حساس هستهای یا توسعه سیستم های پرتابی تسلیحات هستهای منجر میشود، همانگونه که در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به آن اشاره شده، اجتناب گردد؛
۱۱ ) شورا از تمامی کشورها میخواهد مطابق با قوانین و اختیارات حقوقی ملی خود و مطابق با قوانین بینالمللی، خصوصا قانون دریا و توافقنامههای بینالمللی مرتبط با هوانوردی غیرنظامی، محموله هایی را که توسط کشتی ها و هواپیماهایی که به سمت ایران و یا از ایران، توسط شرکت هواپیمایی ایران و یا شرکت حمل و نقل دریایی جمهوری اسلامی ایران وارد فرودگاهها و بنادر آنها میشوند را مورد بازرسی قرار دهند. با توجه به این که دلایل منطقی وجود دارد تصور شود آن کشتی یا هواپیما در حال حمل کالاهایی است که بر اساس این قطعنامه و قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) یا قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) ممنوع اعلام شده اند؛
۱۲) شورا همه کشورها را ملزم میکند تا در صورتی که بازرسی که در پاراگراف فوق به آن اشاره کردیم صورت گرفت، طی پنج روز کاری گزارشی کتبی در مورد بازرسی، خصوصا توضیح در مورد دلایل بازرسی و همچنین اطلاعات مربوط به زمان، مکان، شرایط و نتایج به دست آمده مرتبط با آن بازرسی ارایه کنند؛
۱۳) شورا از همه کشورها میخواهد طی ۶۰ روز از زمان تصویب این قطعنامه اقداماتی را که در راستای اجرای موثر پاراگراف های ۳، ۵، ۷، ۸، ۹، ۱۰ و ۱۱ انجام دادهاند که در بالا به آنها اشاره شد، به کمیته گزارش کنند؛
۱۴) شورا تصمیم میگیرد کمیتهای که بر اساس پاراگراف ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تشکیل شده برای تدابیر اعمال شده در قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و قطعنامه جاری قابل اعمال است؛
۱۵) شورای امنیت بر تمایل چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و آمریکا بمنظور بهبود تلاش های دیپلماتیک بمنظور ارتقای از سرگیری مذاکرات و مشورتها بر اساس پیشنهاد خود به ایران، با این دیدگاه که به یک راه حل جامع، بلند مدت و مناسب برای این مساله دست یابد و در نتیجه آن امکان برقراری تمامی روابط و همکاریهای گستردهتر با ایران بر اساس احترام متقابل و اعتمادسازی بینالمللی در مورد این که برنامه هستهای ایران صرفا صلحآمیز است، تاکید میکند و اعلام میدارد در صورتی که ایران تمامی فعالیتهای مرتبط با غنیسازی و بازفرآوری از جمله فعالیتهای تحقیقاتی و توسعه را به حالت تعلیق در آورد و آژانس بینالمللی انرژی اتمی آن را راستیآزمایی کند، مذاکرات مستقیم خود را با این کشور آغازخواهند کرد؛
۱۶) شورا نماینده عالی سیاست مشترک خارجی و امنیت اتحادیه اروپا را تشویق میکند تا به ارتباطات خود با ایران بر اساس پیشنهادات وابسته ارائه شده از سوی چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و آمریکا با این دیدگاه که شرایط لازم برای از سرگیری مذاکرات راایجاد کند، ادامه دهد.
۱۷) شورا بر اهمیت این امر تاکید میکند که همه کشورها از جمله ایران، اقدامات لازم را برای تضمین این امر اتخاذ کنند که نباید ادعایی از جانب دولت ایران یا نهاد یا شخصیتی در ایران که بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامههای مرتبط مشخص شدهاند، یا اشخاصی باقی بماند که مدعی هستند به نفع شخص یا نهاد در ارتباط با هر قرارداد یا تعاملی دخالت دارند که بنا بر تدابیر اعمال شده در این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) مـمـنـوع اعـلام شـده اسـت؛
۱۸) شورا از دبیرکل آژانس میخواهد طی ۹۰ روز گزارشی مبنی بر اینکه آیا ایران تمامی فعالیتهای ذکر شده در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همچنین در مورد پایبندی ایرانیان به تمامی اقداماتی که شورای حکام از ایران خواسته و دیگر مفادی که در قطعنامههای ۱۷۳۷(۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و این قطعنامه از آنها خواسته شده است به شورای حکام آژانس و در موازات آن به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه کند تا مورد بررسی قرار گیرد؛
۱۹) شورا مجددا تاکید میکند که باید اقدامات ایران را با توجه به گزارشهایی که در پاراگرافهای بالا به آن اشاره شد، بررسی کند.
الف) اینکه شورا باید اجرای تدابیر را تا مدتی که ایران همه فعالیتهای بازفراوری و غنیسازی را متوقف کرده باشد از جمله تحقیق و توسعه که توسط آژانس راستیآزمایی شده باشد، به حال تعلیق درآورد تا مذاکرات را با حسن نیت پیش رفته و یک نتیجه فوری به گونهای حاصل شود که مورد قبول طرفین باشد.
ب) این شورا باید تدابیر مورد نظر در پاراگراف های ۳، ۴، ۵، ۶، ۷ و ۱۲ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همینطور پاراگراف های ۲، ۴، ۵، ۶ و ۷ قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و پاراگرافهای ۲، ۴، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰ و ۱۱ این قطعنامه را در زودترین زمان ممکن بعد از دریافت گزارش مورد نظر در پاراگراف فوق مبنی بر این که ایران کاملا به تعهدات خود در قطعنامههای مذکور شورای امنیت و برآورده کردن خواستههای شورای حکام عملی کند به گونهای که به تایید شورای رسیده باشد.
ج) این شورا باید در صورتی که گزارش مورد نظر حاکی از آن باشد که ایران به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و این قطعنامه عمل نکرده است، تدابیر دیگری را بر اساس بند ۴۱ از فصل هفتم منشور سازمان ملل اتخاذ کند تا ایران را متقاعد نماید که به این قطعنامهها و درخواستهای آژانس پاسخ مثبت بدهد، و تاکید میکند تصمیمات بعدی زمانی لازم خواهند شد که چنین تدابیر ضروری شوند؛
۲۰) شورا این مساله را همچنان پیگیری خواهد کرد.
پیوست: (I)
۱- عـلایـی (کـه در مـدیـریت مونتاژ و مـهـنـدسـی سـانـتـریـفیوژها دخالت دارد)
۲- فدایی آشیانی (که در تولید کربن آمـونـیـوم اورانـیـل و مـدیـریت مجموعه غنیسازی اورانیوم نطنز دخالت دارد)
۳- رضایی آشتیانی - از مقامات ارشد اداره اکـتـشـافـات و اسـتـخـراج معادن سازمان انرژی اتمی ایران(AEOI)
۴ - بختیار (که در تولید مگنزیوم با غنای ۹۹ و ۹ دهم درصد دخالت دارد)
۵- بهزاد (بخاطر دخالت در تـولـیـد اجـزاء دستگاه های سانتریفیوژ)
۶- اسلامی (رییس موسسه تحقیقاتی و آموزشی صنایع دفاع)
۷- حسینی (از مقامات سازمان انرژی اتمی ایران AEOI که در پروژه رآکـتـور تـحـقـیـقـاتـی آب سنگین اراک دخالت دارد)
۸- کریمی ثابت (رییس شرکت انرژی نوین که در قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) از وی نام برده شد)
۹- مهاجرانی (به خاطر دخالت در مدیریت تاسیسات تبدیل اورانیوم UCF اصفهان)
۱۰- نقدی (معاون سابق تحقیقات لجستیک و صنعتی ستاد کل نیروهای مسلح رییس سابق ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز که در تلاش ها برای دور زدن تحریمهای اعمال شده توسط قطعنامه های ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد دخالت داشته است)
۱۱- نوبری (که در مدیریت مجموعه غـنــیســازی نـطـنــز دخــالــت دارد)
۱۲- رشـیــدی (به خاطر دخالت در فعالیتهای مربوط به غنیسازی در نطنز)
۱۳- سلیمانی (مدیر عملیات حفاری اورانیوم در معدن اورانیوم ساغند)
پیوست:(II)
الف) افرادی که نام آنها در قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد ذکر شده است:
۱- قنادی (معاون AEOI در بخش تحقیقات و توسعه)
۲- آقاجانی (رییس مرکز آزمایشی غنیسازی سوخت PFEP در نطنز)
۳-عسگرپور (مدیر عامل اراک)
ب) افرادی که نام آنها در قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد ذکر شده است:
۱- صفدری (مدیر تاسیسات غنیسازی نطنز)
۲- رحیمی (رییس مرکز تحقیقات و تولید سوخت اتمی اصفهان که بخشی از شرکت تولید و تهیه سوخت هستهای سازمان انرژی اتمی ایران است و در فعالیتهای غنی سازی مشارکت دارد.)
پیوست: (III)
۱- شرکت ابزار برش کاوه (به خاطر دخالت در تولید اجزای دستگاههای سانتریفیوژ)
۲- شرکت های بازرگانی تجارت توانمند سکال و شرکتهای سیستم سکال (این شرکت تابعه سعی کرده بود برای نهادی که در قطعنامه ۱۷۳۷ بـه آن اشـاره شـده، مـحـصـولات حـسـاسـی را خــریــداری کــنــد)
۳- شــرکــت الـکـتـرونـیـکی صنام (زیر مجموعه صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشکهای بالستیکی ایران دست دارد)
۴- گروه فنی اتحاد (زیرمجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشکهای بالستیکی ایران دست دارد)
۵- کارخانجات صنعتی ماشینهای دقیق (IFP)، (کارخانه کاربردی آکا - زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که برای تهیه برخی تجهیزات مورد استفاده قرار میگرفته است)
۶- جابر ابن حیان آزمــایـشـگــاه مـتـعـلــق بـه AEOI فـعـال در فـعـالـیـتهـای چرخه سوخت هستهای)
۷- شرکت صنعتی جوزا (زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک های بالستیکی ایران دخالت دارد)
۸- صـنـایـع متالورژی خراسان (زیر مجموعه صنایع مهماتسازی (AMIG) است که به وزارت دفاع ایران وابسته است. این گروه در تولید اجزای دستگاههای سانتریفیوژ شرکت دارد)
۹- شرکت تولیدی باتری نیرو (این شرکت زیر مجموعه سازمان صنایع دفاعی ایران است. وظیفه آن ساخت واحدهای برق برای ارتش ایران از جمله سیستم های موشکی است)
۱۰ - صنایع انرژی پیشگام (در ساخت تاسیسات تبدیل اورانیوم اصفهان مشارکت داشته است)
۱۱- شرکت تهیه تجهیزات ایمنی(SEP)، (زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) کـه در بـرنـامه موشکهای بـالستـیکـی ایران دست دارد)
۱۲- شرکت تماس (در فعالیتهای مربوط به غنیسازی شرکت دارد. تماس یک نهادی است که چهار شـرکـت تحت پوشش آن تاسیس شدهاند. یکی از آنها در زمینه استخراج اورانیوم، یکی در زمینه کنسانتره و دیگری در زمینه فرآوری اورانیوم، غنیسازی و ضایعات آن فعالیت میکنند).
(منبع: خبرگزاری فارس)