عبور از "حرام‌زادگی"

"حرام‌زاده" به کودکی اطلاق می‌شود که نتیجه "رابطه‌ای نامشروع" یا خارج از روابط "قانونی" زناشویی است. از دیدگاه مذهبی فقط پس از اجازه شرع است که می‌تواند نطفه یک کودک بسته شود. (عکس تزئینی است)

در قرون گذشته "سکس" قبل از ازدواج در کلیسای کاتولیک ممنوع بوده است و حتی تا سال ۱۹۸۳ کشیش‌ها از غسل تعمید کودکان "حرام‌زاده" خودداری می‌کردند. در کلیسای کاتولیک حتی تا امروز هم "طلاق" وجود ندارد. کلیسای کاتولیک معتقد است:«آنچه را که خداوند پیوند داده، انسان حق قطع و جدا کردن آن را ندارد».

تا قبل از انقلاب فرانسه، فقط کلیساها اجازه داشتند خطبه عقد بین زن و مرد را جاری کنند. انقلاب فرانسه اما قدرت کلیسا‌ها را در این زمینه محدود کرد و در سال ۱۷۹۲ "عقد محضری" بین زن و مرد اجباری شد. در آلمان پنج سال بعد از تاسیس "رایش" یعنی در سال ۱۸۷۶اداره‌های ثبت احوال در کنار کلیساها اجازه یافتند ازدواج بین زن و مرد را به ثبت برسانند.

در دوران گذشته، بارداری زنان در خارج از چارچوب‌های روابط زناشویی برای آن‌ها همراه با عواقب وخیم اجتماعی بود. آنها معمولا مخفیانه وضع حمل می‌کردند، نوزادان را در گوشه‌ای رها می‌کردند یا آن‌ها را به دهقانان می‌سپردند. (عکس تزئینی است)

نسل جوان بعد از جنگ جهانی دوم دیگر"ممنوع‌ بودن سکس قبل از ازدواج" را جدی نگرفت. تنها آلمان در آغاز دهه ۵۰ میلادی شاهد افزایش ۵۰ درصدی کودکانی بود که پدر و مادرانشان با هم ازدواج نکرده بودند.

همکاری اینگرید برگمان با روبرتو روسلینی در سینما امری عادی بود، اما به زودی به "رسوایی" منجر شد. رسانه‌های جمعی آمریکا با جار و جنجال خبر دادند، برگمن که هنوز شوهر داشت، از کارگردان ایتالیایی باردار شده است. این موضوع برای فضای آن روز آمریکا، خبری شوکه‌کننده بود. محافل اجتماعی و مراجع "اخلاقی" به شدت از این رابطه انتقاد کردند. اینگرید برگمن تقاضای طلاق داد و سال بعد (۱۹۵۰) با روسلینی ازدواج کرد.

همزمان با اوج گرفتن جنبش صلح‌، جنبش حفظ محیط زیست و سبز، بسیاری از روابط اجتماعی و ساختارهای کهنه توسط نسل جوان و سرکش آن دوران به زیر علامت سئوال کشیده شدند. روابط زن و مرد و بخصوص جایگاه زنان در جامعه نیز در این دوران دست‌خوش تحول شد.

با افزایش تعداد کودکانی که پدر و مادرشان قبل از تولد آنها ازدواج نکرده‌ بودند، خلا‌های قانونی نیز نمایان شدند.

با تغییر قانون در آلمان از سال ۱۹۷۰، حق حضانت به مادر کودکانی سپرده شد که حاصل ازدواج نبودند. تا قبل از آن این کودکان بطور اتوماتیک تحت سرپرستی اداره امور کودکان و نوجوانان قرار می‌گرفتند. حق حضانت مشترک برای زوج‌های ازدواج نکرده تنها در صورتی صادر می‌شود که "مرد" در اداره ثبت احوال "پدر بودن بیولوژیک" خود را رسما بپذیرد.

در سال ۱۹۹۸ در آلمان آخرین گام‌های رفع خلا‌های قانونی نیز برداشته شدند. از این پس کودکانی که بدون ازدواج والدین متولد می‌شوند نیز از همه حقوق و مزایای قانونی مثل "ارث" برخوردار هستند.

حالا دیگر "عشق" است که مجوز تولد کودک را صادر می‌کند و نه "شرع". (عکس تزئینی است)

ازدواج در صورتی که طرفین مایل به انجام تشریفات آن باشند می‌تواند در هر زمانی و حتی در دوران بارداری صورت گیرد.

حالا دیگر کم نیستند کودکانی که در جشن ازدواج پدر و مادر خود شرکت می‌کنند.

سردار نقدی، فرمانده نیروی بسیج می‌گوید ۴۰ درصد مردم آمریکا "حرام‌زاده" هستند و او این را نشان از زوال فرهنگی می‌داند. جامعه شناسان می‌گویند درصد بالایی از "دشنام‌ها" در ایران مبنای جنسی دارند و زنان را هدف قرار می‌دهند.

جامعه‌شناسان می‌گویند در ایران "حرام زاده نداریم، زیرا رسما سکس قبل از ازدواج وجود ندارد و اگر هم وجود داشته باشد نتیجه آن با سقط جنین و پیشرفت‌های پزشکی دیگر رفع می‌شود".