1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

سرگذشت طراح بنای جایگزین برج‌های دوقلو در نیویورک

AZ/MM۱۳۸۹ فروردین ۲۰, جمعه

دانیل لیبس‌کیند ۶۳ سال دارد و در عرصه بین‌المللی معماری از شهرت قابل‌توجهی برخوردار است. این معمار لهستانی-آمریکایی مسیر منحصرفردی را به سوی موفقیت طی کرده. او نخست در ۵۲ سالگی نخستین طرح معماری خود را به اجرا درآورد.

https://p.dw.com/p/MpgZ
دانیل لیبس‌کیندعکس: Michael Marek

دانیل لیبس‌کیند (Daniel Liebeskind) در شهر نیویورک در طبقه نوزدهم آسمان‌خراشی نه چندان مدرن زندگی می‌کند. حدود ۷۰ نفر در نیویورک که بیشتر آنها جوان هستند برای لیبس‌کیند کار می‌کنند. او همیشه با سیلی از پیشنهادات قراردادهای مختلف روبه‌رو است و همواره برای اجرای پروژه‌های بسیاری که در نقاط مختلف جهان در دست دارد، از کشوری به کشور دیگر سفر می‌کند. ساختمان مرکز خرید در لاس وگاس، بنای مجموعه تئاتر در شهر دابلین، موزه‌ی تاریخی ارتش آلمان در درسدن و دانشگاه هنگ‌کنگ از جمله پروژه‌هایی هستند که لیبس‌کیند مسئولیت اجرای آنها را بر عهده دارد. او همچنین مجموعه جدید مرکز تجارت جهانی در نیویورک را طراحی کرده است. مرکز تجارت جهانی سابق معروف به برج‌های دوقلو در حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ فرو ریخت.

حس خفقان در دوران کودکی و در آثار لیبس‌کیند

ساختمان‌های طراحی شده توسط این معمار سرشناس با راهروهای لابیرنت مانند، سطوح شیب‌دار و زاویه‌های تند دیوارها اعجاب‌انگیز هستند و معمولا به بیننده احساس خفقان و تنگی انتقال می‌دهند.

"لیبس‌کیند" تا ۱۱ سالگی در لهستان بوده، آنجا به مدرسه رفته‌ و همچنان می‌تواند به زبان لهستانی صحبت کند. او می‌گوید: «دوران کودکی خود را در لهستان در زمان پس از جنگ جهانی دوم به خوبی به یاد دارم. پدر و مادرم یهودی بودند و در آن برهه که لهستان تحت حکومت کمونیسی قرار داشت، فضایی ضد یهود حاکم بود. ما نه عضو حزب کمونیستی نبودیم و نه جزو طرفداران آن، به همین دلیل خانواده من هدف برخوردهای ضدیهودی قرار داشتند.»

Entwürfe Daniel Libeskind
طرح موزه ارتش آلمان در شهر درسدنعکس: STUDIO DANIEL LIBESKIND

دانیل لیبس‌کیند در ۱۲ ماه می سال ۱۹۴۶ در شهر لودز لهستان به دنیا آمد. پدرش نقاش و چاپگر بوده و مادرش در کارخانه کار می‌کرد. بخت با آنها یار بود و سرانجام توانستند از گرفتارشدن در اتاق‌های گاز فرار کنند. او می‌گوید: «بسیاری از بستگان نزدیک من در هلوکاست کشته شدند. ما تنها بازماندگان بودیم. انجمن یهودیان تعداد قربانیان را سه میلیون اعلام کرده بود، اما تنها چندین هزار نفر باقی ماندند. این حادثه تاریخ را دگرگون کرد.»

برلین و بنای موزه یهودیان

دولت لهستان نخست در دهه پنجاه میلادی به یهودینان اجازه ترک این کشور را می‌دهد. لیبس‌کیند در سال ۱۹۵۷ با خانواده خود به اسرائیل مهاجرت می‌کند و در آنجا مشغول به تحصیل در رشته موسیقی می‌شود. او تحصیلات خود را در رشته تاریخ معماری ادامه می‌دهد و در دانشگاه‌های مختلفی در سراسر جهان تدریس می‌کند. طراحی موزه یهودیان در برلین نخستین پروژه او بوده و حدود ۲۲ سال پیش (۱۹۸۹) نخستین جایزه را برای این طراحی دریافت می‌کند. لیبس‌کیند برای اجرای این طرح برای مدتی با همسر و سه فرزندش به برلین رفت. او به واکنش اطرافیان خود درباره به این تصمیم اشاره می‌کند و می‌گوید که برای آنها درک اینکه من با خانواده‌ام قصد کار و زندگی کردن در برلین را دارم، سخت بود و به نظر آنها ایده‌ای احمقانه بود.

اما لیبس‌کیند برلین را دوست دارد و با وجود اینکه در حال حاضر در نیویورک زندگی می‌کند شهر برلین را خانه دوم خود می‌داند. او همچنین به موزه یهودیان برلین اشاره می‌کند و می‌گوید که گسترش بنای این موزه برای او از اهمیت زیادی برخوردار است. او اخیرا طراحی آن را قبول کرده است.