جای بافت قدیمی شهرها را در چند دهه اخیر ساختمانهای نوسازی گرفتهاند که بسیاری از آنها، به گفته کارشناسان، کوچکترین ضریب مقاومتی در برابر زلزله را ندارند. قوانین ایران در این زمینه مدرنهستند اما احساس مسئولیت فدای سودجویی میشود.
بیش از یک سوم جمعیت ایران روی خط زلزله زندگی میکنند. بخصوص در چهل سال گذشته چهره شهرهای ایران به سرعت تغییر کرده است. سودهای فراوانی به جیب کسانی که در بخش ساختمان فعال بودهاند، سرازیر شده است.
فرشید قطبی، مهندس سازه و یکی از مدیران شرکت بی پی ار است که شرکتی است برای طراحی و مشاوره در امور ساختمانی در شهر مونیخ
بسیاری از ساختمانهای قدیمی و به اصطلاح "کلنگی" را خراب کردهاند و به جای آن بناهای نو ساختهاند. ساختمانهای چند طبقه حتی در دورافتادهترین نقاط ایران ساخته شدهاند.
اما ظاهرا یک چیز تغییر چندانی در سازهها نکرده است؛ نبود ایمنی در برابر سوانح مختلف و نداشتن مقاومت در برابر زلزله. مشکل در کجاست؟ چه چیز باید تغییر کند؟
فرشید قطبی، مهندس سازه و یکی از مدیران شرکت طراحی و مشاوره BPR در شهر مونیخ آلمان که با ایران همکاری میکند، به دویچهوله میگوید قوانین خوبی در ایران وجود دارند، مشکل اجرایی نشدن این قوانین، نبود نظارت و احساس مسئولیت است.