دردسر کبوترهای فرانکفورت
احسان مبینی، یکی از کابران دویچه‌وله سراغ سوژه جالبی رفته است. او برای ما نوشته است، "موش‌های پرنده" نامی است که مردم فرانکفورت برای کبوترهای شهری انتخاب کرده‌اند. عکس‌های او در‌این‌باره را در این مجموعه می‌بینید.
احسان مبینی برای دویچه‌وله نوشته است: «موش‌های پرنده نامی است که مردم فرانکفورت برای کبوترهای شهری انتخاب کرده‌اند.»
عکاس این عکس‌ها برای دویچه‌وله نوشته است: «در نگاه اول کبوترها به شهر جلوه زیبایی داده‌اند اما با نگاهی دقیق‌تر به ساختمان‌ها و بناهای شهر پی به خصومت مردم فرانکفورت با کبوترهای شهری می‌برید.»
احسان مبینی در این مجموعه از برخی مکان‌های شهر فرانکفورت که برای جلوگیری از لانه کردن و نشستن کبوترها با توری و سیم پوشانده شده‌اند، عکاسی کرده است.
عکاس این مجموعه می‌نویسد: «بسیاری از مکان‌های مختلف شهر تورکشی شده و همه جا میخ گذاشته‌اند تا کبوترها لانه نکنند و حتی ننشینند.»
احسان مبینی با ثبت این عکس‌ها معتقد است، مردم و شهرداری فرانکفورت زشت شدن مجسمه‌ها و بناهای شهری را به جان خریده‌اند تا هر طور شده مانع از خراب‌کاری و نشستن کبوترها در این مکان‌ها شوند.
ظاهرا مشکل اصلی برای به کار بردن چنین ترفندهایی، مدفوع اسیدی پرندگان است.
تمیز کردن فضولات پرندگان کار بسیار پرهزینه‌ای در بسیاری از شهرهای اروپایی است.
فضولات کبوتران باعث وارد آمدن آسیب‌های جدی به مجسمه‌های قدیمی می‌شود.
عکاس این مجموعه اما برای دویچه‌وله نوشته است: «درست است که فضولات کبوتران برخی اوقات باعث آسیب‌های جدی می‌شود اما به چه قیمتی با آنها این‌گونه برخورد می‌کنیم.»
احسان مبینی برای دویچه‌وله نوشته است: «با نزدیک شدن به این کبوتران در می‌یابیم که بهای تمیزی شهر را کبوتران با انگشتان پایشان می‌پردازند.»
عکاس این مجموعه نوشته است: «از هر پنج یا شش کبوتر به راحتی می‌توان یکی را پیدا کرد که یک یا دو انگشتش را در اثر برخورد با سیم‌های تیز از دست داده است.»
این کاربر دویچه‌وله نوشته است: «آلمانی‌ها به احترام به حقوق حیوانات مشهور هستند اما ظاهرا این حق در هیاهوی شهر یا دیده نمی‌شود و یا فعلا مصلحت نیست دیده شود.»
تمامی توضیحات این گالری از طرف عکاس این مجموعه برای دویچه‌وله فرستاده شده و نظر شخصی این کاربر است.