درخواست مرخصی درمانی برای آیت‌الله کاظمینی بروجردی

سید حسین کاظمینی بروجردی از روحانیان خواهان جدایی دین و دولت است و بدین سبب بارها در دادگاه ویژه روحانیت بدون داشتن وکیل و پشت درهای بسته محاکمه و به زندان محکوم شده است. وی در ۸ اکتبر ۲۰۰۶ در منزلش در تهران به همراه بیش از ۳۰۰ نفر از هوادارنش دستگیر شد. برای کاظمینی بروجردی و ۱۷ تن دیگر از دستگیرشدگان حکم اعدام صادر شد که این حکم سپس به احکام حبس تغییر یافت.

دکتر حسام فیروزی در مصاحبه با دویچه وله به پرسشهایی در مورد وضعیت جسمانی آقای کاظمینی بروجردی پاسخ گفت.

مصاحبه با دکتر حسام فیروزی

دویچه وله: آقای دکتر فیروزی، شما از معدود کسانی هستید که توانسته‌اند آقای کاظمینی بروجردی را در مدت حبس ایشان ببینند. شما جزو پزشکان درون زندان نیستید. بنابراین پزشکانی هم هستند که از خارج از زندان می‌توانند برای معاینه و درمان به درون زندان بروند و بیماران را ببینند؟

حسام فیروزی: بایست بگویم که اجازه ملاقات من با ایشان داده نشد. من بر اساس پرونده پزشکی‌ای که از ایشان دیدم، که توسط خانواده ایشان به من داده شد، به اضافه چندین گفتگوی تلفنی که با ایشان داشتم، توانستم وضعیت پزشکی ایشان را برآورد کنم. من بر اساس اینها توانستم گزارش پزشکی خود را تهیه کنم. متاسفانه به من اجازه ندادند که آقای بروجردی را ببینم.

دویچه وله: بنابراین، بر اساس آنچه که شما با بررسی پرونده ایشان دیدید، برای ما از وضعیت سلامتی ایشان بگویید که الان هم سازمان عفو بین‌الملل در اطلاعیه‌اش نسبت به آن هشدار داده است.

حسام فیروزی: حدود ده سال بود که ایشان از تنگی نفس رنج می‌بردند. ولی این تنگی نفس اخیرا بسیار زیاد شده و این مشکل برایشان غیرقابل تحمل شده است. همچنین دردهای قفسه سینه‌ای، که به هر حال جزو اورژانسهای پزشکی محسوب می‌شوند و نشان‌دهنده گرفتگی عروق قلب در ایشان است، جانشان را به شدت تهدید می‌کند. به همین دلیل است که من بخاطر این مورد خاص درخواست کرده‌ام که ایشان حتما باید بیرون بیایند و مورد معالجه قرار بگیرند. ایشان بدلیل مشکلهایی که در زندان برایشان بوجود آمده است، مثل مشکلهای روحی – روانی و اینکه دچار افسردگی شده‌اند، متاسفانه الان هیچ اعتمادی به پزشکان درون زندان ندارند و به هیچ وجه حاضر نیستند با پزشکان درون زندان همکاری کنند. حتی ایشان کلیه‌های سنگ‌ساز دارند و درد بسیار شدیدی را بخاطر حرکت این سنگها در کلیه‌شان احساس می‌کنند، که این می‌تواند خطر بیماری قلبی ایشان را دو چندان کند و جانشان را به خطر بیندازد. اما با همه این اوصاف باز ایشان حاضر نیستند که دارویی را از پزشکی بگیرند و استفاده کنند. به همین دلیل است که من خواسته‌ام که بیرون بیایند تا ما بتوانیم در یک مکان، در یک بیمارستان مجهز ایشان را مورد مداوا قرار بدهیم.

دویچه وله: شما این درخواست را کرده‌اید، یعنی شما نامه و گزارشی پزشکی خطاب به رییس قوه قضاییه، آقای شاهرودی نوشته‌اید. چه واکنشی از طرف ایشان دیده‌اید؟

حسام فیروزی: خانواده آقای بروجردی گزارش مرا برده‌اند و به دفتر آقای شاهرودی تحویل داده‌اند. ولی هنوز هیچ واکنشی از طرف دفتر آقای شاهرودی متاسفانه نشان داده نشده، با وجود اینکه من تاکید کردم که این وضعیت، وضعیت اورژانس است و جان ایشان در خطر است.

دویچه وله: در چه مواردی مرخصی درمانی به بیماری که در زندان است، داده می‌شود که در مورد ایشان هنوز پاسخی داده نشده است؟

حسام فیروزی: در زندان فقط یک درمانگاه وجود دارد. کار درمانگاه فقط این است که بیمارانی را که مراجعه می‌کنند، تا حدی که بتوانند کاری برایشان انجام دهند، انجام می‌دهند، آن هم در حد سرپایی. اگر بیماری در حدی باشد که نتوانند به آن برسند، بیمار را به مراکز بالاتر ارجاع می‌دهند و به بیمارستانهای مجهز می‌فرستند. ولی با وجود اینکه ایشان الان این مشکل را دارند، هنوز متاسفانه هیچ اتفاقی نیافتاده است. ایشان را برای ادامه مداوا بیرون نفرستاده‌اند.

دویچه وله: پس شما نسبت به این خطر هشدار می‌دهید و اطلاعیه سازمان عفو بینم‌الملل را هم تایید می‌کنید؟

حسام فیروزی: همان طور که گفتم، درد قفسه سینه در سن ۵۰ سالگی که ایشان دارند، نشانگر گرفتگی عروق قلب است و این جزو اورژانسهای پزشکی محسوب می‌شود. ایشان باید هر چه سریعتر در یک مرکز مجهزی که دارای سی سی یوی قلب و متخصص قلب باشد، مورد مداوا قرار بگیرند. در زندان همچنین امکاناتی وجود ندارد.