«جنبش سبز مقابل ثروتمندترین دولت تاریخ ایران قرار گرفته است»

شورای فعالان ملی مذهبی در بیانیه‌ای که به مناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ایران منتشر کرده‌، ایران را در تقاطع چهار شکاف تاریخی دانسته‌ است: شکاف ملت و دولت، شکاف دین و دولت، شکاف طبقاتی و شکاف اجتماعی.

در این بیانیه عنوان شده که گسترش شکاف میان دولت و ملت باعث شده تا شعارها و تبلیغات حکومت، افکار عمومی را اقناع نکند.

نویسندگان این بیانیه همچنین معتقدند: "در سال‌های اخیر رویه‌های غیراخلاقی حکومتگران" باعث شده حکومت از منظر اخلاق دینی مورد نقد قرار گیرد.

فعالان ملی مذهبی در مورد شکاف طبقاتی معتقدند که دولت جدید با توزیع اعانه و صدقه سعی کرده سیمای خود را در منظر فقرا، حاشیه‌نشینان و روستاییان بازسازی کند اما به دلیل ناکارآمدی دولت، این کار تأثیری کوتاه مدت داشته است.

در بحث شکاف اجتماعی نیز به عقیده نویسندگان این بیانیه فاصله بین مرکز و پیرامون و شهرهای بزرگ و کوچک روز به روز در حال افزایش است.

تقی رحمانی یکی از نویسندگان این بیانیه به "دویچه‌وله" می‌گوید که این شکاف‌ها از زمان جنگ شروع شد و کم‌کم گسترش پیدا کرد. او می‌گوید: «زمان جنگ فاصله‌ی طبقاتی بیشتر می‌شد. ولی از دوره‌ی سازندگی این فاصله عمیق‌تر شد. در این دوران که شعار عدالت داده شد، فاصله فقر و ثروت با دادن یارانه‌ها لاپوشانی می‌شود، ولی در عمل شکاف دارد عمیق‌تر می‌شود».

در بخش دیگری از این بیانیه راهکارهایی برای برون‌رفت از بحران کنونی ارائه شده است از جمله آزادی زندانیان سیاسی، برگزاری انتخابات سالم و تامین حقوق اساسی مصرح در قانون اساسی.

از تقی رحمانی پرسیدیم چه راه‌حلی برای اجرای این پیشنهادها در شرایط کنونی وجود دارد. او می‌گوید فعلا باید خواست‌ها ‌را جا انداخت و بعد به دنبال راه اجرای آنها گشت: «الان حتی توافق بنیادی بین بسیاری از نیروها، در خارج و داخل، سر خواسته‌های جنبش سبز وجود ندارد. در صورتی که جنبش سبز خواسته‌های مشخصی دارد. خواسته‌هایش قانونمند است و در چارچوب درخواست‌های مدنی است. پس جاانداختن این موضوع کمی زمان می‌برد».

به عقیده‌ی آقای رحمانی در حالا حاضر ترویج و گسترده‌تر کردن جنبش باید هدف اصلی باشد. او می‌گوید جنبش سبز هنوز همه‌گیر نشده و به خصوص در شهرهای کوچک ننتوانسته مخاطبانش را جذب کند بنابراین باید ترویج و توجیه افزایش یابد.

بسیاری از ناظران سیاسی معتقدند که باید جامعه به مرحله توازن قوا برسد تا نیروهای مخالف بتوانند با قدرت حاکمه وارد مذاکره شوند. تقی رحمانی می‌گوید رسیدن به مرحله توازن قوا به چند عامل بستگی دارد: «به نظر من سرپا ماندن این جنبش خودش یک دستاورد است. این که حالا به توازن قوا برسد، به نظر من به چند عامل بستگی دارد. یکی حوصله و استمرار این جنبش است و دیگری بحران‌های اقتصادی است که در پی خواهد بود که نتیجۀ عدم‌مدیریت است. وضعیت کاری را نمی توان پیش‌بینی کرد، ولی به نظر من شرایط باید مشخص باشد».

میترا شجاعی
تحریریه: علی امینی

گفت وگو با تقی رحمانی را از طریق لینک پائین صفحه گوش کنید.