واروژ هاخباندیان با نام هنری واروژان در قزوین زاده شد.

نوزاد بود که پدرش خانواده را ترک کرد و دو ساله بود که مادرش را از دست داد و با مادربزرگش به تهران رفت.

۱۸ ساله بود که به مدرسه عالی موسیقی راه یافت و نزد روبِن گریگوریان پیانو آموخت.

۲۰ ساله بود که به عنوان پیانونواز به استخدام رادیو تلویزیون ملی ایران درآمد و ۲۴ ساله بود که با بورس آن نهاد به آمریکا رفت و در چند مدرسه عالی موسیقی در کالیفرنیا "آهنگ‌آرایی" یا همان تنظیم آهنگ خواند.

۲۸ ساله بود که به ایران بازگشت و به خاطر انجام تعهد دولتی که به "صدا و سیما" داشت در رادیو آبادان برنامه اجرا می‌کرد.

۳۰ ساله بود که به تهران بازگشت و تا دم مرگ زودهنگامش به ساخت و تنظیم آهنگ پرداخت.

۳۲ ساله بود که نخستین بار آهنگ فیلم "جهنم سفید" اثر ساموئل خاچیکیان را ساخت و با بهره‌گیری از آکوردهای پیچیده در آهنگ‌های ایرانی، سبک نوین و همه‌پسندی در موسیقی پاپ ایران پدید آورد.

پیش از او آهنگ‌های موسیقی پاپ ایران را که به اشتباه "موسیقی جاز" می‌گفتند، غیر ایرانی‌ها تنظیم می‌کردند و برای ضبط آنها از نوازندگان اروپایی بهره می‌گرفتند.

او ارکستری از نوازندگان ایرانی گرد آورد و موسیقی پاپ را از آکوردهای کلیشه‌ای زدود.

صدادهی سازها به ویژه سازهای زهی از ویژگی‌های برجسته آفریده‌های او به شمار می‌آید.

او برای ۲۵ فیلم از جمله "حسن کچل" ساخته علی حاتمی آهنگ ساخت. افزون بر این آهنگ چندین ترانه ماندگار پاپ مانند "بدرود" با صدای ویگن، "پل" با صدای گوگوش و "بوی خوب گندم" با صدای داریوش آفریده او است.

آگاهان موسیقی‌شناس حتا کسانی که آهنگ‌های‌شان را او تنظیم کرده اذعان دارند که تنظیم‌های او و صدادهی سازها آن آثار را دلپسند و "هنری" و ماندگار ساخته است.

۴۰ ساله بود که به یکی از خوانندگان هم‌آوای تالار رودکی آن زمان دل بست و چون عشق او به فرجام خوشی نرسید، تعادل خود را از دست داد و به هنگام ضبط موسیقی فیلم "بر فراز آسمان‌ها"، ساخته محمدعلی فردین، سکته کرد.

واروژ‌ هاخباندیان (واروژان) در ۴۱ سالگی در تهران درگذشت.