بيست و چهار سال تنها در مجلس
۱۳۹۹ آبان ۱۹, دوشنبه
پدر فخری راستکار كارمند بلندپايه وزارت كشور بود.
او در مدرسه شمس‌المدارس تهران درس خواند. خانواده‌اش با هنرمندان و نويسندگان رفت و آمد و همنشينی داشتند.
۱۵ ساله بود كه بايد ازدواج ميكرد اما بختيار بود كه همسرش با ادامه تحصيلش همرای بود.
۲۲ ساله بود كه در نخستين دوره كتابداری در ايران شركت كرد و سپس اين حرفه را در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران با همكاری يونسكو تكميل كرد.
۲۴ ساله بود كه نخستين كتابدار زن در مجلس شورای ملی شد ولی تازه شش سال پس از آن توانست حكم رسمی بگيرد.
۳۰ ساله بود كه همزمان با اشتغال، بدون امتحان كنكور، وارد دانشگاه شد و ليسانس ادبيات گرفت.
او ۲۴ سال تنها كتابدار زن در مجلس بود: «در ابتدا حتا پيشخدمت‌های مجلس وقتی مرا می‌ديدند از من رو می‌گرداندند و سلام نمی‌كردند. مدت يک سال كار من در يک اتاق خصوصی، ترتيب و كلاسه كردن كتابها در قفسه ها و ثبت آنها بود. پس از آن مسئول امانت دادن كتابها به مطالعه‌كنندگان شدم».
۳۸ ساله بود كه در دوره‌ای كه از سوی سازمان ملل متحد در دانشگاه تهران برگزار ميشد، شركت جست و معادل فوق ليسانس كتابداری را دريافت كرد.
می‌گفت: «از ۱۶ هزار كتاب در كتابخانه مجلس، ۱۲ هزار جلد را خوب و دقيق می‌شناختم».
سرانجام به سبب پشتكار و حسن وظيفه‌شناسی در محيط كار، به رسميت شناخته شد: «سالها طول كشيد تا همكاران مرد بر سر لطف آمدند و با من سلام و عليک كردند».
در ابتدای كارش جلو پيشخوان كتابخانه، بسياری از مراجعان مرد از ورود به كتابخانه پرهيز می‌كردند و پشت در می‌ماندند: «تنها كسی كه از روز نخست با من صحبت كرد، آقای حسينعلی راشد (سخنران برنامه‌های مذهبی راديو و نماينده مجلس) بود».
او عربی، فرانسه، انگليسی و تا اندازه‌ای آلمانی ميدانست. با همكاری افرادی چون عبدالحسين حائری و سعيد نفيسی مجموعه چندجلدی فهرست كتابخانه مجلس ملی را تهيه كرد.
۵۲ ساله بود كه سرپرستی كتابخانه مجلس را بر عهده گرفت و تا پنج سال در اين سمت بود.
ميگفت: «عاشق حرفه‌ام هستم، به طوری كه با وجود ۳۳ سال سابقه كار هنوز هم برايم جالب است».
فخری راستكار در ۹۲ سالگی در زادگاهش درگذشت.