این نویسنده ایرانی که بیش از شش سال در اردوگاه پناهجویان در جزیره مانوس در پاپوآ گینه‌نو محبوس بود، اعلام کرد که این جزیره را به مقصد نیوزیلند ترک کرده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

بهروز بوچانی روز پنج‌شنبه ۲۳ آبان (۱۴ نوامبر) در صفحه توییتر خود نوشت: «همین الان به نیوزیلند وارد شدم. از اینکه پس از شش سال طعم آزادی را حس می‌کنم، خوشحالم. به "جشنواره کلمه" در کرایست چرچ نیوزیلند دعوت شده‌ام و قرار است در رویدادی ادبی در این شهر شرکت کنم. از همه دوستانی که این امر را محقق کردند، تشکر می‌کنم.»

بهروز بوچانی به روزنامه "گاردین" گفته است: «هرگز به آن مکان برنخواهم گشت. فقط می‌خواهم آزاد باشم، آزاد از هرگونه سیستم و فرایندی. فقط می‌خواهم جایی باشم که به عنوان انسان با من برخورد شود، نه یک عدد، نه یک برچسب، برچسبی مانند"پناهجو".»

این نویسنده کرد پس از انتشار داستان زندگی‌اش، یکی از مهم‌ترین جوایز ادبی استرالیا را به دست آورد. جایزه ادبی ویکتورین و جایزه بهترین کتاب غیرداستانی سال استرالیا برای رمانی به نام "کسی ندارم به جز کوهستان" در فوریه ۲۰۱۹ نصیب بوچانی شد. 

او برای این کتاب،  ۱۲۵ هزار دلار استرالیا دریافت کرد، هر چند اجازه ورود به این کشور را به او ندادند.

بهروز بوچانی در زمان سکونتش در اردوگا‌ههای پناهجویی در مانوس و پاپوآ گینه نو از چهره‌های فعالی بود که صدای اعتراض پناهجویان را به گوش رسانه‌ها می‌رساند.

مستند "چوکا، الان ساعت چنده؟" نیز محصول مشترک بهروز بوچانی و یک فیلم‌ساز ایرانی ساکن هلند به نام آرش کمالی سروستانی است  که به جشنواره‌های معتبر بین‌المللی راه پیدا کرده و تحسین شده است.

این  مستند در زمانی که بوچانی یکی از ساکنان اردوگاه پناهندگان جزیره مانوس در پاپوآ گینه نو بود، به صورت مخفیانه فیلمبرداری و به هلند فرستاده شد.

دولت استرالیا پناهجویانی را که می‌گویند به طور"غیرقانونی" به سواحل این کشور وارد شده‌اند، بازداشت و به اردوگاه‌هایی در جزیره نائورو در اقیانوس آرام و جزیره مانوس متعلق به پاپوآ گینه نو اعزام می‌کند. این افراد اجازه ورود به خاک استرالیا را ندارند در حالی‌که به بسیاری از آنها پناهندگی داده شده است.