بحران سياسى در ايتاليا
۱۳۸۴ اردیبهشت ۲, جمعه"بى گمان برلوسكونى، نخست وزير ايتاليا، از استعداد بسيارى در زمينه بازارگرمى و نمايش برخوردار است. اما با همه اين هنرى كه او دارد قادر نخواهد بود منافع متفاوت و متخاصم احزاب موجود در ائتلاف سياسى و دولتى گذشته را زير يك سقف گرد آورد. وى براى آنكه بتواند ائتلاف سياسى جديدى را ايجاد كند به شدت نيازمند اعتماد شريكان سياسى خود است. و از آن گذشته وى ميبايست از افزارهاى سياست و همچنين تاملات تاكتيكى به گونهاى احسن بهره جويد. اما بايد اعتراف كرد كه بخش قابل ملاحظهاى از اعتماد موتلفين سابق برلوسكونى از دست رفته است. و از مهارت و تردستى سياسى او نيز چيز چندانى باقى نيست. كارگرفت تاملات سياسى در شمار خصايصى هستند كه سياستمداران وابسته به جمهورى اول دارا بودند و اتفاقا برلوسكونى همچون شواليهاى عليه آن شوريده بود. شرايطى كه برلوسكونى هم اكنون با آن دست به گريبان است، بى گمان يادآور آن دوران قديمى است كه شاخص اصلى اش سركار آمدن پياپى دولتها بود و همين امر نيز به نوبه خود از گستره اعتماد به برلوسكونى دو چندان خواهد كاست."