اوضاع نابسامان عراق و بالا گرفتن آشوبها در اين كشور

در مورد عراق نميتوان با بى توجهى، از شيعيان و رهبران آنها گذر كرد. آنكس كه ميانه روان را تقويت ميكند، بنيادگرايان را تضعيف مينمايد. دولت آمريكا بر اين امر واقف است و تنها با محدوديتهائى به آن عمل ميكند. از يكسو سران آمريكا با هراسى دائم و بيمارگونه در برابرشيعيان واكنش نشان ميدهند از وقتيكه، ملايان ايرانى آنها را در سال ۱۹۸۰ از كشور خود بيرون كردند. از سوى ديگر شيعيان، خواستار عراق ديگرى هستند، تا دولت آمريكا. بدون شك يك دموكراسى به شيوه غربى تحت نظارت سيستانى بوجود نخواهد آمد، بلكه بيشتر يك مدل حكومتى خودكامه و بسيار محافظه كار. و اصولآ قطعيست كه، يك عراق تحت تاثير شيعيان اصلآ و ابدآ با آمريكا متحد نخواهد شد يا اجازه نخواهد داد پايگاههاى واحدهاى نظامى آمريكا در اين كشور باقى بمانند.

اما حق اظهار عقيده براى تمامى گروههاى قومى و تامين حقوق قانونى آنها از جمله قولهائى هستند كه به گفته سيستانى مطمئنآ وجود خواهند داشت. او خواستار يك كشور ملايان نيست و به دشوارى ميتواند نمايندگى آنرا بپذيرد. اما همچنين پيروان او از فراز مرزها به يك جمهورى اسلامى شكست خورده در ايران نظر ميافكنند.

روزنامه آلمانى “Lübecker Nachrichten” امروز جمعه در همين زمينه مينويسد:
در كشور آمريكا روح هراس آور ويتنام حضور دارد. يعنى ترس از درگير شدن آمريكا در جنگى كه، ابر قدرت را فلج كرده و تمامى منطقه را به لرزه در ميآورد. ممكن است اين هراس بيش از اندازه باشد. چرا كه در پس شورشيان در عراق، كل نيروهاى يك كشورنايستاده اند همانند آنزمان در ويتنام شمالى. اما، حتى يك جنگ دراز مدت بر عليه چريكهاى عراقى هزاران كشته و قربانى به همراه خواهد داشت. و اين جنگ باعث خواهد شد كه نيروهاى جديدى به تروريستهاى اسلامى روى آورند. به همين دليل، ديگر اين سربازان نيستند كه ضرورى ميباشند بلكه، يك راه حل سياسى. پيش از همه بايستى به بازسازى كشور عراق فكر كرد تا شورشيان نتوانند به بهانه كمبودها از حمايت مردم عراق برخوردار گردند.

روزنامه ايتاليائى “La Repubblica” كه در شهر رم انتشار مييابد، پس از انجام آدم ربائيها و گروگان گيريهاى اخير در عراق و بالا گرفتن خشونت در اين كشور مينويسد:

اينك ديگرغير ممكنتر است كه كشورهاى عربى بپذيرند، سربازان خود را به عراق اعزام كنند. چگونه ميتوان از آنجا خارج شد؟ در ايالات متحده آمريكا تفكر در اينباره آغاز ميشود كه، آيا ميتوان در چنين هرج و مرجى يك حكومت جديد را بنا كرد.

اكنون تعداد افرادى در حال افزايش است كه، قصد دارند عراق را به ۳ بخش تقسيم كنند. نيروهاى پياده نظام سپس ميتوانند به برخى از مناطق استراتژيك كشور در شمال و جنوب عقب بنشينند و بقيه مناطق كشور به دست يك هرج و مرج خونين سپرده خواهد شد. دست كم اينك سران آمريكا تفكر در اين زمينه را آغاز كرده اند كه، دوره پس از جنگ در عراق يك فاجعه است.

روزنامه روسى “Iswestija” كه در مسكو منتشر ميگردد اوضاع عراق را اينگونه تفسير ميكند كه:

اكنون در عراق جنگ واقعى آغاز شده است. اين در مقايسه با يكسال پيش چيز ديگريست. يعنى در مقايسه با زمانيكه آمريكائيها در برابر سربازان روحيه باخته واحدهاى صدام حسين در كوتاه مدت به پيروزى رسيدند بدون اينكه گلوله اى شليك گردد. در اين روزها آمريكائيها ديگر حتى در موقعيتى قرار ندارند كه، در شهرهاى عراق باقى بمانند.

شورشها در مناطق شيعيان و سنيها به قيامى شكل گرفته تبديل ميشوند. توده هاى پارتيزانها هر چه بيشتر به يك ارتش منظم شبيه ميگردند.