امید ملی‌پوشان و مردم برزیل به درمان درد ۶۳ ساله
۱۳۹۲ دی ۴, چهارشنبه
سال ۲۰۱۴ می‌تواند به سالی جادویی برای برزیل و فوتبال این کشور بدل شود. سالی که ملی‌پوشان این کشور این فرصت را دارند که نه تنها رویای ششمین قهرمانی جهان را متحقق سازند، بلکه کابوسی دیرینه را از اذهان پاک کنند.
این کابوس به روز ۱۶ ژوئیه ۱۹۵۰ برمی‌گردد؛ روزی که تیم‌های ملی فوتبال برزیل و اروگوئه در فینال مسابقات جام جهانی به مصاف هم رفتند.
بیش از ۲۰۰ هزار تماشاگر به ورزشگاه عظیم مارکانا در ریو د ژانیرو شتافته بودند تا شاهد درخشش زردپوش‌های برزیل باشند. فریاد شادی و هیاهوی تماشاگران که با گل برزیل در دقیقه ۴۷ طنین‌افکن شده بود، با گل تساوی اروگوئه در دقیقه ۶۶ فروکش کرد و با دومین گل این تیم در دقیقه ۷۹ به سکوتی مطلق بدل شد.
شکست ۲ بر یک برزیل از اروگوئه در خاک خودی به کابوسی ملی بدل شد؛ کابوسی که اگر چه بیش از شش دهه از پدیداری آن می‌گذرد، اما نسل به نسل منتقل شده و در کنج اذهان کوچک و بزرگ لانه کرده است.
سکوت محض
مارکوس آزامبویا، سفیر پیشین برزیل در بوئنوس آیرس و پاریس، اکنون پیرمردی ۷۸ ساله است. او که در روز فینال جام جهانی ۱۹۵۰ به همراه پدربزرگ و برادرش در ورزشگاه ماراکانا حضور داشته، می‌گوید: «من هرگز در زندگی‌ام چنین سکوت عمیق را تجربه نکردم، نه در آرامگاه، نه در کلیسا و نه در بیمارستان؛ سکوتی که مطلق مطلق بود.»
آزامبویا می‌افزاید، آنچه قرار بود به مراسم تاجگذاری تیم ملی برزیل بدل شود، به سرخوردگی‌ای تاریخی بدل شد.
او معتقد است: «اگر ما بتوانیم ناکامی سال ۱۹۵۰ را در همان مکان و ورزشگاه جبران کنیم، این حس را خواهیم داشت که خداوند تنها اشتباهی را که در حق برزیل مرتکب شده، اصلاح کرده است.»
تیم ملی فوتبال برزیل که در گروه A با تیم‌های ملی کرواسی، مکزیک و کامرون همگروه است، برای پشت سرگذاشتن مرحله گروهی، مأموریت چندان دشواری در پیش ندارد، اما ممکن است که در دور یک هشتم نهایی رویاروی اسپانیا و هلند قرار گیرد که نه تنها غول‌های فوتبال محسوب می‌شوند، بلکه عنوان قهرمان و نایب‌قهرمان جهان را نیز یدک می‌کشند.
با وجود این برزیلی‌ها نسبت به موفقیت ملی‌پوشان خود در جام جهانی ۲۰۱۴ خوشبین‌اند و پله، اسطوره فوتبال برزیل، حتی در ششمین عنوان زردپوش‌ها شکی ندارد و می‌گوید: «ما قهرمان جهان می‌شویم.»
مارکوس آزامبویا، سفیر پیشین برزیل اما به خاطر شغلش نگاهی دیپلماتیک و کمی محتاطانه به مسابقات سال آینده دارد و می‌گوید: «ما تلاش خواهیم کرد که قهرمان جهان شویم. اما اگر قهرمان شویم، آن‌وقت کل جهان شاهد انفجاری خواهد بود که پر است از شادی و شور زندگی.»