استاد علی تجويدی درگذشت
۱۳۸۴ اسفند ۲۴, چهارشنبه
ترانه‌هاى «مرا عاشق شيدا» شعر منير طاها و با صداى بنان، «چرا سفر رفتی» شعر از معينی كرمانشاهی و «رفتم و بار سفر بستم» از ديگر آثار معروف او هستند. استاد على تجويدى همچنين تاليفى سه جلدى تحت عنوان «موسيقی ايرانی» از خود به جاى گذاشته است.
استاد علی تجویدی در سال ۱۲۸۹ شمسى در تهران به دنيا آمد و مقدمات موسيقى را نزد پدر و برادرش فرا گرفت. در سن ۱۶ سالگى براى آموزش ساز ويولن نزد حسین یاحقی رفت و چند ماهى سرگرم فراگيرى اين ساز بود.
تجویدی كه همچنين در جمع شاگردان استاد ابوالحسن صبا قرار داشت، از پایه گذاران و همکاران دایمی برنامه گلها بودن و دهها قطعه به يادماندى براى اين برنامه محبوب خلق كرد كه اکثر آنها روی اشعار رهی معیری و معینی کرمانشاهی ساخته شده است.
* * *
گفتگويی با خانم خاطره پروانه ، خواننده با سابقه‌ی ايرانی درباره استاد علی تجويدی
مصاحبه: مهيندخت مصباح
خانم پروانه، آقاىتجويدى متاسفانه امروز فوت كردند بعد از چهارسال بيمارى. شما چه احساسى داريد ازشنيدن اين خبر؟
خاطره پروانه: خيلى متاسف شدم. بى نهايت! برای اينكه اينها كه می‌روند ديگر جايشان را حالا حالاها كسى پر نمى‌كند خانم! جاى مرحوم تجويدى، مرحوم صبا و مرحوم معروفى را كسى نمی‌گيرد. حيف اين همه هنر و انسانيت. موسيقى ما بايد عزادار باشد.
خود شما چكار كرده‌ايد با استاد تجويدى؟
خاطره پروانه: من زياد با آقاى تجويدى همكارى نداشتم. ما آمديم فرهنگ و هنر. من راديو كه نبودم! آقاى تجويدى بيشتر با خواننده‌هاى راديو كار مى‌كردند. من يكى دو تصنيف بيشتر با ايشان نخواندم. اول كه وزارت فرهنگ و هنر آمدم آقاى تجويدى در اركستر صبا بودند. اين جريان مال چهل سال پيش است.
چه خوانديد با استاد؟
خاطره پروانه: يك آهنگى بود كه ايشان در شوشترى ساختند به نام چه مى‌شد رها بودم، كه شعرش را آقاى معينى كرمانشاهى گفته بودند و اين قشنگ‌ترين آهنگى بود كه من در تمام عمر هنرى‌ام خوانده‌ام.
شما در اين چند سال اخير با آقاى تجويدى مناسباتى نداشتيد؟
خاطره پروانه: يكى دوبار ديدم شان، يكبار كه هنوز خيلى مريض نبودند، در تالار رودكى ايشان را ديدم. خودم پايم درد می‌كند و زياد رفت و آمد به منزل‌شان نداشتم و بيشتر تلفنى احوالپرسى می‌كردم. همه ما يكجور گرفتارى داريم و از هم خبر نداريم خانم!
خاطره و نقل خاصى نداريد از آقاى تجويدى با توجه به اينكه زمانی با ايشان كار كرده‌ايد؟
خاطره پروانه: همانطور كه گفتم اوايل كه من رفتم وزارت فرهنگ و هنر كه اين جريان مال چهل سال پيش است، اقاى تجويدی در اركستر مرحوم صبا، ويلن اول را می‌زدند و بعد هم راديو بودند و من كار راديويى نداشتم. فقط من آهنگهاى ايشان را اين اواخر با كسب اجازه از ايشان مى‌خواندم. مثلا وقتى تالار وحدت برنامه داشتم، تلفن می‌كردم اجازه می‌گرفتم آهنگ‌شان را بخوانم. يكبار ”چرخ گردون“ را خواندم با اركستر خانو اوفليا پرتو. چه می‌شد رها بودم را خواندم. واقعا براى موسيقى ما فقدان آقاى تجويدى رنج آور و تاسف برانگيز است.