آثار منتشرشده در خارج از ایران هرچند عنوانهای متفاوتی چون "تبعید" یا "مهاجرت" را بر خود دارند، اما بیش از سه دهه است که تولید میشوند و با ترجمه و نشر آنها به زبان دیگر کشورها به بخشی از ادبیات جهانی بدل شدهاند.
گریختگان از میهن را برخی "تبعیدی" و عدهای "مهاجر" مینامند. گروههای سیاسی همچنان بر کاربست واژهی "تبعیدی" پافشاری میکنند و دستاندرکاران فرهنگی و جامعهشناختی از "مهاجران" سخن میگویند. نگاه نویسنده مهاجر یا تبعیدی به جهان پیرامونی خود با نوع نگاه هنرمندی که در وطن میزید، متفاوت است. محیط تازه، زبان بیگانه، فرار از خانه، هویت از دست رفته، امکان بازنگری سیاسی، رویارویی با علم و تکنولوژی مدرن در کشور میزبان، همه و همه بر جسم و روح تبعیدی تاثیر گذار است.