۹ مارس ۱۸۹۱: زندگی در راه پژوهش

در سال ۱۸۲۱ در خانواده تنگدستی در روستای زیبنلن (Siebenlehn) در شرق آلمان ‌زاده شد. کار در کارگاه چرم‌دوزی پدرش به هیچ رو راضی‌اش نمی‌کرد.

تانیا اشترن (Tania Stern) که فیلمنامه‌ای درباره زندگی آمالیه دیتریش (Amalie Dietrich) نوشته، می‌گوید: «شاید به همین خاطر با اشتیاق در ۲۵ سالگی با ویلهلم دیتریش که داروساز و زیست‌شناس بود، ازدواج کرد و از او رمز و راز زیست‌شناسی و گردآوری و دسته‌بندی حیوانات و گیاهان را آموخت.»

با گذشت زمان همسرش از کار خود دست کشید ولی آمالیه به تلاش خود برای آموزش و کار در این رشته ادامه داد و عملا جای همسر را گرفت.

او پای پیاده به سفرهای دور و دراز در آلمان و اتریش می‌رفت، گیاه جمع می‌کرد و به داروخانه‌ها داروهای گیاهی می‌فروخت.

۴۱ ساله بود که با سزار گوده‌فروی (Cesar Godefreu) آشنا شد که افزون بر یک شرکت کشتی‌رانی زمان فراغتش را صرف پژوهش و نمایش حشرات و گیاهان می‌کرد. گوده‌فروی آمالیه دیتریش را برای یک سفر پژوهشی ۱۰ ساله به استرالیا فرستاد و از آن پس یافته‌های او را در نمایشگاه‌های بزرگ از جمله نمایشگاه جهانی پاریس عرضه می‌کرد.

آمالیه دیتریش پس از ماریا سیبیلا مریان (Maria Sibylla Merian) برجسته‌ترین پژوهشگر زن آلمانی است که طی مسافرت‌های دور و دراز خود اروپا را با دیگر زیست‌گاه‌های جهان آشنا کرده است. این در حالی است که او نتوانست در کودکی و نوجوانی از آموزش و پرورش آکادمیک برخوردار شود.

در اهمیت او همین بس که دو زنبور استرالیایی، یک نوع اقاقیا و دو نوع جلبک را به نام او می‌شناسند و می‌نامند. اما بیشتر مجموعه‌های او در بحبوحه جنگ‌های جهانی از میان رفته و آنچه باقی مانده و در موزه دولتی هامبورگ نگهداری می‌شود، هنوز دسته‌بندی و ثبت نشده است. به همین خاطر بسیاری از گیاهان و حیواناتی که در اصل او کشف کرده به نام دیگران ثبت شده و نام او را در بسیاری از دانشنامه‌های بزرگ جهان نیاورده‌اند.

آمالیه دیتریش در ۷۰ سالگی در شمال آلمان درگذشت.