۶۰مین سالگرد منشور حقوق بشر
۱۳۸۷ خرداد ۸, چهارشنبهتفسیری در این باره از مفسر دویچه وله Ulricke Mast-Kirschning
در گزارش عفو بین الملل آمده است که در ۸۱ کشور جهان انسانها شکنجه میشوند، در مورد آنها عدالتی رعایت نمیشود و حیثیت آنان لکه دار میگردد. این بیلانی دردناک است. این بیلان در حالی ست که آزادی بیان و مطبوعات هم در همین کشورها نقض میگردند. رهبران این کشورها سعی بر آن دارند تا با نقض دمکراسی، قدرت سیاسی را برای خود حفظ کنند و راهی برای رسیدن به دمکراسی باز نگذارند. زنان در کشورهای بسیاری حقوقشان فقط به خاطر جنسیتشان از میان میرود و همین امر نشان میدهد که نه تنها در این جوامع برابری جنسیای در کار نیست، بلکه این کشورها هنوز با حفظ پرنسیپ مردسالاری، سعی در حل امور دارند.
اما مردم سراسر جهان به دولتهایی احتیاج دارند که متعهد باشند و در مقابل مردم کشورشان مسئولیت بپذیرند و با اقدامات دمکراتیک راه را برای پیشرفت فراهم آورند. بشریت در دوران جهانی سازی، در مقابل مسئولیتهای بزرگ جهانی قرار گرفته است. تغییرات آب و هوایی، از میان رفتن انواع فراوانی از جانوران و در این راستا از میان رفتن محیط زیست ِ ضروری برای بسیاری از انواع دیگر، افزایش فقر، افزایش ایدز و مالاریا در سراسر جهان، تنها نمونههایی از معضلات جهانی هستند که در مقابل بشریت قرار دارند و پاسخی جهانی میطلبند و مهم نیستند که در افغانستان روی میدهند یا برمه و پاکستان.
اما کشورهای جهان را میتوان به تعهدات جهانی شان مجبور کرد، تنها در صورتی که کشورهایی که ادعای رهبری جهان را دارند، مثل ایالات متحدهی آمریکا ، سیاست یک بام و دو هوا را کنار بگذارند. نمیتوان از دولتهای جهان خواست که به تعهدات شان در رابطه با حقوق بشر وفادار بمانند و خود افرادی را بدون محاکمه در زندانهای سی آیای و یا گوانتانامو در کوبا، برای مدتی طولانی زندانی کرد و آنان را با بی رحمانه ترین شیوهها شکنجه کرد. کشورهایی مثل روسیه و چین باید سرانجام به وضعیت نابسامان حقوق بشر در کشورشان رسیدگی کنند.
۶۰ سال از تصویب موازین حقوق بشر در سازمان ملل متحد میگذرد. این قوانین امیدی بودند برای زندگی انسانی تر مردم جهان در کنار هم. باید این قوانین را پاس داشت و در تحقق آن در سراسر جهان کوشید. فعالیتهای عفوبین الملل و گزارش اخیر این سازمان، نمونهای ست بر کوشش یک سازمان مدنی برای تحقق حقوق بشر در سراسر جهان.