۲۹ نوامبر ۱۹۴۷: زندگی بهنگام و مرگ نابهنگام

نام خانوادگی پِترا کلی (Petra Kelly)‌ نخست لِمان (Lehmann) بود اما هنگامی که مادرش با یک افسر آمریکایی ازدواج کرد، او نام خانوادگی ناپدری خود را گرفت.

۷ ساله بود که پدرش او و مادرش را ترک کرد و مادر که مجبور بود برای تامین هزینه زندگی تمام روز در یک شرکت ترابری کار کند او را به مادربزرگش می‌سپرد.

پترا ۱۳ ساله بود که با مادر و ناپدری به واشنگتن رفت، دبیرستان را به پایان رساند و در رشته علوم سیاسی از دانشگاه همان شهر فارغ‌التحصیل شد. او از زمان دانشجویی فعالیت‌های صلح‌جویانه و کنش‌های اجتماعی در راستای بهبود حقوق زنان را آغاز کرد.

۲۳ ساله بود که به اروپا برگشت و عضو حزب سوسیال‌دموکرات آلمان شد و دو سال بعد به عنوان کارشناس امور صلح و محیط زیست از سوی این حزب به مدت ۱۰ سال در کمیسیون اروپا به کار پرداخت.

پِترا کلی در اعتراض به موافقت سوسیال‌دموکرات‌ها با "مقررات دوسویه ناتو" که به موجب آن پیمان آتلانتیک شمالی برای مقابله با بلوک سوسیالیستی شرق، کلاهک‌های اتمی در آلمان مستقر کرد از حزبش جدا شد و یک سال پس از آن با هم‌رایان و هم‌رزمانش حزب سبزها را در آلمان بنیاد نهاد و سخنگو و سپس نماینده این حزب در پارلمان آلمان شد.

پِترا کلی در فعالیت‌های صلح‌جویانه علیه نظامی‌گری چنان پیگیر بود که ناپدری و شریک زندگی او هردو از مقام‌های بلندپایه خود در ارتش آمریکا و آلمان دست کشیدند و به جنبش صلح و پشتیبانی از محیط زیست پیوستند.

با نهادینه شدن دیپلماسی در حزب سبزها و آشتی‌پذیری آنها در برابر حکومت برای نشان دادن آمادگی به منظور شرکت در قدرت، پِترا کلی که هوادار آشتی‌ناپذیر پرهیز از نظامی‌گری بود، از سیاست کنار کشید.

به گزارش پلیس محلی جسد او ۱۹ روز پس از یک خودکشی دونفره یافت شد.

گفته شد که شریک زندگی او گِرت باستیان (Gert Bastian) نخست به او و سپس به خودش شلیک کرده بود.

پِترا کلی در ۴۴ سالگی در بُن در غرب آلمان درگذشت.