گنجینههای گمشده
اتاق کهربا یا گنج مرموز آلبالویی کلیسای لیما. بسیاری از گنجینههای ارزشمند جهان هنوز پیدا نشدهاند. اما آیا این گنجینهها واقعیت داشتهاند یا افسانهای بیش نیستند؟ در جستوجوی گنجینههای از دسترفته به زبان تصویر
طلا، نقره، سنگهای قیمتی
در قرون وسطی شوالیههای جنگهای صلیبی که آنها را شوالیههای گروه نظامی- دینی پرستشگاه مینامیدند، به قدرت مالی فراوانی دست یافتند و گنجینههایی عظیم به دست آوردند. از جمله این گنجینهها جام مقدسی بود که طبق روایتها برای صاحباش خوشبختی و جوانی ابدی به ارمغان میآورد.
گنجینه شوالیههای پرستشگاه
شوالیههای پرستشگاه در سال ۱۳۰۷ میلادی با مخالفت فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه روبرو شدند. او فرمان داد رهبر این گروه دستگیر و اعدام شود. سربازان فرانسه که در جستوجوی گنجینه شوالیههای پرستشگاه بودند، هیچ اثری از گنجینه نیافتند. از آن زمان گفته میشود که جواهرات شوالیههای پرستشگاه جایی پنهاناند و روزی این مکان فاش خواهد شد.
رمز و راز رنه لوشاتو
یکی از مناطقی که حدس زده میشود شوالیههای پرستشگاه گنجینههای خود را آنجا پنهان کرده باشند، روستای رنه لوشاتو (تصویر) است. گفته میشود برنژه سانیه، کشیش فقیر کلیسای این روستا (۱۸۵۲- ۱۹۱۷)، روزی به ثروت فراوانی دست یافت و ساختمان کلیسا را به طور کامل بازسازی کرد. از آن زمان این روستا یکی از مناطق مورد علاقه گردشگران شده است.
شاهکاری از کهربا
این گنجی واقعی است: اتاق افسانهای کهربا را یک هنرمند آلمانی ساخته است. فریدریش ویلهلم اول، پادشاه پروس، آن را در سال ۱۷۱۶ به تزار روسیه پتر کبیر هدیه کرد. سربازان آلمانی در سال ۱۹۴۱ در جنگ جهانی دوم این اثر هنری ارزشمند را به کونیگزبرگ (کالینینگراد کنونی) که در آن زمان به آلمان تعلق داشت، منتقل کردند. این اتاق اما در کونیگزبرگ گم شد و امروزه هیچ اثری از آن در دست نیست.
طلای تزار روسیه
رازی دیگر در باره روسیه: گفته میشود گنجینه تزار روسیه در زیر دریای بایکال پنهان است. در افسانهها آمده که در زمستان ۱۹۲۰ چندسال پس از مرگ تزار، مخافان کمونیستهای حاکم سعی کردند گنجینه تزار را از دست کمونیستها نجات داده به سیبری منتقل کنند. در جریان گذر آنها از روی دریای بایکال، یخ دریا شکست و جواهرات به عمق دریا رفتند. هنوز زیردریاییهای ارسالی به منطقه نتوانستهاند چنین گنجینهای بیابند.
گنج کلیسای شهر لیما
گنج کلیسای شهر لیما، پایتخت کشور پرو، در آمریکای جنوبی به افسانه تبدیل شده است. گفته میشود نیروهای اسپانیا در سال ۱۸۲۱ یک مجسمه گرانبهای مریم مقدس و کیسههایی پر از جواهرات را از کلیسای شهر لیما خارج کردند. آنها میخواستند این جواهرت را از دست نیروهای بریتانیا نجات دهند که شهر را محاصره کرده بودند. قایق حامل این گنجینه کشور را ترک کرد، اما حادثهای در بین راه رخ داد و این گنجینه به مقصد نرسید...
گنجینهی مدفون در جزیره
روایت میکنند که حاملان کیسههای پر از جواهر به فکر افتادند محموله را از آن خود کنند. آنها برای اجرایی کردن فکرشان به جزیره کوکوس رفتند و جواهرات را گوشهای دفن کردند. سربازان اسپانیا که در پی آنها بودند همگی را دستگیر کردند، ولی خبری از محل جواهرات نیافتند. از آن زمان تاکنون بسیاری از بخشهای این جزیره حفاری شده که شاید اثری از جواهرات به دست آید. این کوشش اما تاکنون ناموفق بوده است.
گنج دزدان دریایی آلمان
کلاوس اشتورتهبکر، دزد دریایی و یکی از قهرمانان مردمی آلمان است. تحقیقات اخیر اما وجود او را بیشتر افسانه میدانند تا واقعیت. کلاوس اشتورتهبکر که در سال ۱۴۰۱ اعدام شد، در شمال آلمان کشتیهای تجار ثروتمند هامبورگی را میدزدید. گفته میشود او در ازای آزادیاش پیشنهاد کرده بود زنجیریای از طلا به طول دور ِ شهر هامبورگ تحویل دهد. بعضی بر این نظرند این زنجیر هنوز در جزیره "روگن" آلمان مدفون است.
جویندگان طلا
استرالیا نیز دارای افسانههای طلایی است. هارولد لستر (۱۸۸۰- ۱۹۳۱) استرالیایی ادعا میکرد مناطقی پراز معادن طلا کشف کرده است. اما در جریان دو سفر تحقیقاتی در سالهای ۱۹۳۰ و ۱۹۳۱ به مناطق مورد نظر هیچ معدن طلایی یافت نشد. امروزه هارولد لستر استرالیایی را شارلاتان میدانند.
طلای نازیهای آلمان زیر دریاچه توپلیتس اتریش
کمی قبل از پایان جنگ جهانی دوم، جنایتکاران نازی مثل ارنست کالتنبرونر، فرمانده اساس، سعی کردند آثار هنری و طلاهای غارت کرده خود را مخفی کنند. او مکانی در میان کوههای آلپ در اتریش را برای این اقدام مساعد یافت. گفته میشود این جواهرات زیر دریاچه توپلیتس مدفون هستند. در سال ۱۹۵۹ غواصان چند جعبه حاوی پوندهای بریتانیا در زیر آبهای دریاچه توپلیتس یافتند اما همه پوندها تقلبی بودند.
امید جویندگان گنج
اطلاعات اندکی در باره گنجینههای گمشده جهان موجود است. اما همین امر جویندگان گنج را به جستوجو وامیدارد. امید جویندگان گنج زمانی اوج گرفت که گنجینههای طلای شهر "تروا" در سال ۱۸۷۲ پیدا شدند. در این سال هاینریش اشلیمن، باستانشناس آلمانی موفق شد بازمانده شهر ترویا (عکس) و گنجهای آن را بیابد. این باستانشناس تا قبل از یافتن این گنجینه سالها با تمسخر همکارانش روبرو بود.