چهارشنبه ملال‌آور برای فوتبال آلمان
۱۳۸۷ بهمن ۲۴, پنجشنبه
در تقویم فدراسیون فوتبال آلمان برای آغاز سال ۲۰۰۹، دیدار دوستانه‌ای با تیم ملی نروژ در نظر گرفته شده بود. نروژی‌ها یک سالی است که طعم پیروزی را نچشیده بودند و انتظار هم نمی‌رفت که در مقابل نایب قهرمان اروپا بتوانند تغییری در سری منفی خود ایجاد کنند.
اما در دیدار چهارشنبه شب، بازیکنان باتجربه تیم، آنگونه در میدان ظاهر شدند که گویا مبتدی هستند و ترس بر جان تازه‌واردهای تیم سایه افکنده بود. در آخر، کار بجائی رسید که ۴۵ هزار تماشاچی در استادیوم دسلدورف برای پاسکاری قرمز‌پوشان نروژی دست می‌زدند.
در آغاز دیدار کاملا روشن بود که یواخیم لوو از هرگونه آزمایشی پرهیز کرده است: مرتس آکر - وسترمان در پست‌های مرکزی خط دفاع، میشائیل بالاک کاپیتان تیم و فرینگس در مرکز خط میانی و گومز- کلوزه در خط حمله.
در دقیقه بیست و یکم داور خطای وسترمان بر روی براتن در درون محوطه هجده قدم را نادیده گرفت و از نشان دادن نقطه پنالتی صرفنظر کرد. تازه بعد از نیم ساعت ملال‌آور بود که شوت فلیپ لام با فاصله ده سانتیمتر از کناره دروازه گذشت. تا پایان نیمه نخست، دیگر اما از آن فوتبالی که ملی پوشان آلمان را در رده دوم جدول فیفا قرار داده است، خبری نبود.
در نیمه دوم تاجی، بک و هلمس بجای مرتس آکر، هنکل و کلوزه وارد میدان شدند، اما تغییری در بازی پیدا نشد. در دقیقه ۶۰ بود که لحظه بزرگ برای اسکاندیناوها فرا رسید. گریندهلم پاس کشیده پدرسون را که با فرارش از سمت راست و ورود به درون محوطه هجده قدم امکان‌پذیر شده بود، وارد دروازه آلمان کرد.
پس از آن جای گومز در خط حمله را کیسلینگ پر کرد، مارین بجای فرینگس وارد میدان شد و شواین اشتایگر در کنار بالاک قرار گرفت. همه این‌ها اما تغییری در چهارشنبه ملال‌آور بوجود نیاورد و تیم ملی آلمان با نتیجه یک برصفر مغلوب شد.