پیشگام پیانو ایرانی
۱۳۹۹ بهمن ۱۱, شنبهحبیبالله سپهسالاری مشهور به مشیرهمایون شهردار در سال ۱۲۶۴ در مشهد زاده شد.
پدرش سرپرست خزانه قشون ناصرالدینشاه بود و از یکی از مسافرتهایش به فرنگ پیانویی به تهران آورد و فرزندش شش سالهاش را برای فراگیری این ساز به آقابزرگخان رئیس ارکستر قشون سپرد.
او همزمان به مدرسه فرانسوی آلیانس میرفت و ردیفها و نواهای ایرانی را نزد استادان بنام آن زمان میآموخت و با پیانو مینواخت: «مدتی معاون در اداره تفتیش دادگستری و سپس دادستان در اصفهان بودم. در شهربانی رشد کردم. دیری نگذشت که رئیس شهربانی کل استانهای جنوب بودم. در وزارت کشور فرماندار چند شهر و شهردار مشهد، اصفهان و شیراز شدم.»
او از احمدشاه قاجار لقب "مشیرهمایون شهردار" گرفت و در زمان رضاشاه هم مقامهای دولتی بالایی داشت، ولی همواره نوازنده و موسیقیدان ماند:
"ز هجرت در هزار و سیصد و چار
شدم وارد در این دشت محنزار
چو فارغ گشتم از تحصیل دانش
شدم با بخت خویش اندر کشاکش
سپس دعوت شدم از انگلستان
که سازم صفحهای ز الحان ایران"
۵۶ ساله بود که بازنشسته شد و پس از آن همه وقتش را صرف موسیقی کرد:
در کوتاهترین زمان نی، تار و به ویژه نواختن سنتور را نزد محمدصادقخان آموخت و شیوه سنتورنوازی ایرانی را روی پیانو آزمود و جا انداخت.
۲۲ ساله بود که چند نمایشنامه موزیکال از جمله "باغشاه" و "دمپخت فِری" را ساخت و با "ارکستر انجمن اخوت" که به سود آسیبدیدگان آتشسوزیها در بازار، کنسرت میداد، به روی صحنه برد.
۲۵ ساله بود که با چند همنواز به لندن رفت و چند آواز و ترانه بر روی صفحههای گرامافون ضبط کرد که در بمبارانهای هوایی جنگ جهانی اول از میان رفتند.
بعدها برای شرکت انگلیسی پخش صفحه کلمبیا تکنوازی و آواز رضاقلیخان ظلی را همراهی کرد که ماندگارترین آنها تکنوازی راست پنجگاه و آواز اصفهان هستند.
او نخستین هنرمندی است که ردیفهای موسیقی ایرانی را با کوک ویژه برای پیانو تنظیم کرد و نواخت ولی چون نت نمیدانست، نتوانست آنها را بنویسد.
۶۸ ساله بود که سرپرست شورای موسیقی رادیو شد و به خاطر سلیقه و سختگیریهایی که با هنرمندان میکرد، مخالفان بسیاری یافت.
مشیرهمایون شهردار در ۸۴ سالگی در تهران درگذشت.