پیشگام جنبش زنان در سوئد

پدر فردریکا برِمِر (Fredrika Bremer) از بازرگانان و زمینداران توانگر سوئدی بود و از دخترانش فقط فرمانبری انتظار داشت و مادرش پيوسته نگران این بود که او "آنقدرها زیبا نيست که زود شوهر گیر بیاورد".

فردریکا سه ساله بود که با خانواده از فنلاند به استکهلم، پایتخت سوئد رفت. خانواده از آموزش و پرورش دختران تنها اين را می‌فهمیدند که آن‌ها را برای خواستگاران مناسب آماده کنند، اما فردریکا به پذیرش این وضعیت تن در نمی‌داد و همه خواستگاران را رد می‌کرد و محیط و محدودیت‌های خانه و خانواده را "زندان تن و جان" می‌دانست.

او شیفته نوشتن بود و نخستین رمان‌هایش را پنهانی نوشت و برای "روزی که بشود آن‌ها را چاپ کرد" نگه داشت.

۳۰ ساله بود که تازه توانست به کلاس‌های ادبیات و فلسفه برود و ۳۲ ساله بود که نخستین رمانش را منتشر کرد.

اگرچه او بلندآوازه‌ترين نویسنده زن در سوئد سده ۱۹ و پایه‌گذار "رمان خانوادگی" است، اما هم اکنون تقریبا به فراموشی سپرده شده است.

بیشتر شخصیت‌های اصلی داستان‌های او، مانند "نینا"، "هرتا" و ... که عنوان رمان‌های او را هم دارند، دختران و زنانی هستند که به خاطر محدودیت‌های خانوادگی یا به اجبار ازدواج کرده و بدبخت شده‌اند یا از پيشرفت اجتماعی باز مانده‌اند چون به سنت‌های معمول تن نداده‌اند.

۴۸ ساله بود که سفرهای خود به آمريکا و سپس به سوی شرق را آغاز کرد و سفرنامه‌های ماندگاری از دیدارهایش از فلسطين و چند کشور آسیایی تدوین کرد.

او آسیا را "زادگاه بشریت" خواند و در کنار بیان تاریخ فلسطین و چند سرزمین دیگر از طبیعت و جامعه آن زمان هم مطالبی را بازتاب داد:

«بهشتی که در تاریخ از آن سخن گفته شده را در هند نیافتم زیرا فرمانروایان خشن، اینجا را به آشیانه متروکی مبدل ساخته‌اند.»

۲۰ سال پس از درگذشتش انجمن "فردریکا برمر" پدید آمد که سرچشمه جنبش برابری‌خواه زنان در سوئد بود.

فردریکا برمر در ۶۴ سالگی در کاخ آرستا در پایتخت سوئد درگذشت.