1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

پوزش نخست وزیر ایرلند از زنان بازمانده «خانه‌های ماگدالنا»

NK۱۳۹۱ اسفند ۲, چهارشنبه

نخست وزیر ایرلند در پارلمان این کشور "به نام حکومت و مردم ایرلند" از دختران و زنانی عذرخواهی کرد که سال‌های متمادی در خانه‌ها یا صومعه‌های متعلق به کلیسای کاتولیک زجر کشیدند و از حقوق انسانی محروم بودند.

https://p.dw.com/p/17i06
Ireland's Prime Minister Enda Kenny leaves for a break during an European Union leaders summit meeting discussing the European Union's long-term budget in Brussels February 8, 2013. EU heads of states and governments agreed the framework for a new long-term budget on Friday after 15 hours of intense negotiations, laying the ground for 960 billion euros of spending on everything from agriculture to scientific research in the years ahead. REUTERS/Eric Vidal (BELGIUM - Tags: POLITICS BUSINESS)
Irlands Premierminister Enda Kennyعکس: Reuters

اندا کنی، نخست وزیر ایرلند در پارلمان این کشور خطاب به قربانیان پرورشگا‌ه‌های "ماگدالنا" یا همان "مریم مجدلیه" گفت: «ما عمیقا از آن‌چه بر شما رفته متاسفیم. رفتاری که با شما به عنوان کودک یا بزرگسال شد، نباید رخ می‌داد.» این عذرخواهی رسمی در پارلمان دوبلین به دنبال انتقاد‌هایی صورت گرفت که از واکنش ناکافی دولت به رسوایی "پرورشگاه‌های ماگدالین" شد.

پیش از این اندا کنی تنها به یک پوزش ساده اکتفا کرده بود. کاری که با انتقاد گروه‌های مختلف روبرو شد. حالا نخست وزیر ایرلند گفته که "عذرخواهی نمی‌تواند کاری که با این زنان شده را جبران کند" و وعده اقداماتی جدی‌تر داده است. اندی کنی به جزییات این اقدامات اشاره‌ای نکرده است.

زنان روسپی ساکنان "پرورشگاه‌های ماگدالنا"

از قرن نوزدهم میلادی در ایرلند و بریتانیا جنبشی برای "نجات" زنان روسپی یا "زنان بدکاره" آغاز شد. کلیسای کاتولیک این زنان را به خانه‌هایی می‌فرستاد که در آن از "گناهان" خود برگردند و جایی امن داشته باشند. این خانه‌ها به نام «مریم مگدالین» (مریم مجدلیه) برپا شدند. اماکنی که به تدریج از اهداف اولیه خود دور شده و خصلت زندان به خود گرفتند که در آن از زنان بیگاری کشیده می‌شد.

تا سال  ۱۹۹۶ دست‌کم ۱۰ هزار دختر و زن به فرمان کلیسای کاتولیک به "خانه‌های ماگدالنا" فرستاده شدند که در حقیقت رختشویخانه بودند. برخی منابع تعداد این زنان را نزدیک به ۳۰ هزار نفر تخمین زده‌اند.

دست دولت نیز در کار بود و نزدیک به یک چهارم این زنان با واسطه دولت به مکان‌های کذایی فرستاده شدند. این زنان بدون دستمزد به کار رختشویی گمارده می‌شدند. در میان آ‌ن‌ها بودند زنانی که به خاطر بارداری بدون ازدواج از جامعه طرد شده بودند. ایرلند آن‌زمان جامعه‌ای به شدت مذهبی بود.

نگهبابان این مکان‌ها، خواهران روحانی صومعه‌ها و کلیسای کاتولیک بودند که با زنان زندانی رفتاری به شدت غیرانسانی داشتند. هر تلاشی برای فرار با اشد مجازات پاسخ می‌گرفت.

وکلای زنان بازمانده از "خانه‌های ماگدالنا" مبلغ ۵۰ هزار یورو خسارت به علاوه ۲۰ هزار یورو برای هرسال اقامت این زنان در "پرورشگاه‌های ماگدالین" طلب کرده‌اند. اگر چنین خسارتی پذیرفته شود، دولت باید میلیون‌ها یورو غرامت بپردازد.