٦٥ سالگی برونو گانتس، هنرپيشه پرآوازه سويسى

هنگامی که ۱۹ ساله بود، نخستین نقش خود را در فیلمی از «کارل تسوتک» بازی کرد و سپس به گوتینگن در آلمان رفت. و هنوز ۳۰ سال از زندگی‌اش نگذشته بود که نقش‌های بزرگی را در تئاتر بازی کرد، از جمله «هاملت»، «شاهزاده‌ی هامبورگی»، «اودیسه» و «پرومته»‌.

دوستش «بوتو اشترواس» او را یک روند پرشتاب می‌نامید و او خود توانایی‌اش را اینگونه تفسیر می‌کند که همیشه چیزی چون یک فراخوان درونی بود که بتوانم خود را به‌گونه‌ای بیان کنم. برونو گانتس در جوانی به گروه نمایشی «پتر سادک» در "برمن" پیوست. اما با وجود همه‌ی پیشرفت‌ها از «پتر اشتین»،‌ کارگردان تئاتر که با او از سال ۱۹۶۷ در برمن، زوریخ و سپس برلين کار می‌کرد، جدا نشد.

برونو گانتس در دهسال پیش جایزه‌ی «ایفلاند رینگ» را به عنوان پراهمیت‌ترین و پرقدرت‌ترین هنرپیشه‌ی صحنه‌ی نمایشی آلمانی‌زبان دریافت کرد. از دیدگاه «یوزوف ماینراد» وی بهترین هنرپیشه‌ی آلمانی زبان است، و از همین روی شایستگی آن را دارد که بعنوان جانشین او حلقه‌ای را که به نام «آگوست ویلهلم ایفلند» مرد تئاتر روزگار گوته و شیللر خوانده می‌شود دریافت دارد.

شهرت برونو گانتس اما با بازی در فیلم‌های سینمایی آغاز شد، در فیلم‌هایی چون: «دوست آمریکایی» و «بر فراز آسمان برلين» به کارگردانی ویم وندرز، «نوستوراتو» از ورنر هرتسوگ و سپس در فیلم ‌«تقلب»‌ ساخته‌ی فولکر شلوندف و سرانجام فیلم «سقوط» کار برند آيشینگر و الیور هیرشبیگل، برونو گانتس را به اوج شهرت رسانید.

او در اثنای فیلمبرداری در سن‌پترزبورگ گفته است: اگر یک هنرپیشه‌ی آلمانی می‌بودم، شاید این نقش را بازی نمی‌کردم. از دیدگاه منتقدین شباهت او به آدولف هیتلر بسیار شگفت‌انگیز است. گفته می‌شود که دانش‌آموزان اکنون می‌توانند سیمای هیتلر را دقیق ترسیم کنند، زیرا او شبیه به برونو گانتس بوده است. و او خود تعجب کرده بود که تا چه اندازه با هیتلر شباهت دارد.

برونو گانتس با فرورفتن در قالب مرد پلید تاریخ و بازآفرینی او، جایزه‌ی فیلم «باواریا» را دریافت کرد. از هنگامی که فیلم «سقوط» با موفقیت نمایش داده می‌شود، گانتس به‌سختی می‌تواند از پیشنهادهایی که برای بازی در فیلم به او داده می‌شود خود را برهاند. تازه‌ترین فیلم‌اش بنام «ویتوس» در جشنواره‌ی برلين جایزه‌ی «خرس برنز» را از آن خود کرد.