ورود اكبر گنجی به آمريكا
۱۳۸۵ تیر ۲۵, یکشنبهجمعيتی به تعداد صد تا صد و پنجاه نفر به همراه گزارشگران و عكاسان جرايد مشتاقانه در انتظار او بودند. تا پايان شب قبل هيچكدام از رسانههای آمريكائی ـ به استثنای خبری بسيار كوتاه در «نيويورك تايمز» و گزارشی در «نيويورك سان» ـ مطلبی در مورد او منتشر نكرده بودند. چنين به نظر میرسيد كه روشنفكران و دانشگاهيان آمريكائی، روزنامه نگاران و فعالانِ جنبش ضدِ جنگ، هفته نامههای ليبرال و چپ آمريكائی كه همواره از حقوق زندانيان و قربانيان نقض حقوق بشر دفاع میكنند و همچنين همهی راديوهای محلی از اهميت حضور او در آمريكا بیاطلاع مانده بودند.
تنها صبح روز شنبه بود كه روزنامهی «وال ستريت جورنال» در مقالهی بلندی به نقش يگانهی او كه اكنون خارج از قواعد پذيرفته شدهی «اصلاح طلبی» در ايران تعريف میشود اشاره كرد و نيز به نقشهای محتملی كه او در آينده میتواند به عهده بگيرد. در آمريكا تا اين تاريخ، غالب گزارشها و تحليلها تنها در ميان «اپوزيسيون» ايرانی و فضای مجازی اينترنت به زبان فارسی جريان يافته است. اين كه آقای گنجی در روزهای آينده از چه راههايی بتواند با شهروندان آمريكايی ارتباط برقرار كند و پيام آزادی خواهان و دگرانديشان ايران را به گوش آنها برساند، يا از چه كانالهايی بتواند سود و زيان حركاتِ آمريكا در منقطه را برای جنبش تحوّل دموكراتيك در ايران به مقامات دولت آمريكا تفهميم كند، هنوز روشن نيست.
روزنامهی محافظهكار «نيويورك سان» در همين رابطه نوشت: «عدم اشتياق آقای گنجی به ملاقات با مقامات دولت آمريكا همزمان با اعلام اين كه او قرار است با يكی از منتقدان سرسخت و جانبدار رئيس جمهور ملاقات كند[منظور «نوم چامسكی» زبان شناسِ معروف دانشگاه «امای تی» و سرشناس ترين روشنفكر چپ آمريكائی است] ، پيام روشن و واضحی را به روحانيان حاكم در ايران میدهد حاكی از اينكه شمار بسياری از فعالان جنبش دموكراتيك در ايران هيچ تملايلی به آن هفتاد و پنج ميليون دلار بودجه اختصاصی كنگره برای اين منظور ندارند.»
اين هفته دولت آمريكا در بيانيهای مطبوعاتی هفتمين سالگرد تظاهرات ۱۸ تيرماه دانشگاه تهران را گرامی داشت. جورج بوش نخستين رهبری بود كه به هنگام اعتصاب غذای اكبر گنجی در زندان به طور رسمی از رهبر ايران تقاضای آزادی او را كرد. محافظه كاران آمريكا اميد داشتند با ورود آقای گنجی به اين كشور، در ملاقاتی ميان او و مقامات آمريكائی، كابينهی بوش بتواند بار ديگر تعهدش را به گسترش دموكراسی در خاورميانه به دنيا اعلام كند. خواستهها و انتظاراتی كه اكنون هم از سوی نيروهای سياسیِ ايرانی در داخل و خارج از ايران و هم از سوی مقامات آمريكائی در برابر اكبر گنجی نهاده شده نشانگر آن است كه نقش او به عنوان روزنامهنگار آزادی خواه و فعال حقوق بشر به تدريح جای خود را به سياست مداری و سخنگوئی جنبش تحول دموكراتيك، كه فاقد يك رهبریِ منسجم است، میدهد.
عبدی كلانتری ـ برای بخش فارسی صدای آلمان ـ از نيويورك