واكنش آمريكا به صدر اعظمى آنگلا مركل
۱۳۸۴ مهر ۱۹, سهشنبهدار است.
آمريكائيان معتقدند كه صدر اعظمى آنگلا مركل هنوز قطعيت ندارد و در حال حاضر تنها بر سر اين موضوع توافق شده است. از همين رو طبق پروتكل ديپلماتيك يك مقام درجه دوى دولت آمريكا نيز كه در اينجا سخنگوى وزير امور خارجه بود اجازه يافت كه پيروزى خانم مركل را به وى تبريك بگويد. وى ابراز اميدوارى كرد كه روند بهبود مناسبات دو كشور از اين پس نيز ادامه يابد.
از سويى جرج دبليو بوش، رييس جمهور آمريكا نيز با پر اهميت خواندن آلمان براى ايالات متحدهى آمريكا اظهار داشت كه دو كشور نه تنها ارزشها و علائق اقتصادى مشترك دارند، بلكه مىتوانند با همكارى دوجانبه صلح را در جهان مستحكمتر كنند.
بوش اين سخنان را در حالى ابراز داشت كه دولتمردان آمريكا مىدانند كه وى از بركنارى گرهارد شرودر، صدر اعظم كنونى آلمان، آزرده خاطر نيست. روابط بوش و شرودر در هيچ زمانى دوستانه نبود و اين موضوع زمانى كه دولت آلمان به حمله آمريكا به عراق پاسخ منفى داد، به اوج خود رسيد.
اميلى هريس از راديو ملى عمومى آمريكا روز دوشنبه، پيش از اعلام تصميم احزاب آلمان، گفت: ” بوش در سياست خود براى براندازى صدام حسين همواره از جانبدارى حزب دمكرات مسيحى به رهبرى خانم مركل برخوردار بوده است و در صورتيكه مركل به قدرت برسد روابط آمريكا و آلمان بهتر خواهد شد“.
آمريكا اميد دارد كه پس از تغيير قدرت در آلمان مناسبات با اين كشور تنگاتنگتر شود. با اين همه هيچ يك از سياستمداران آمريكايى معتقد نيستند كه اين موضوع بتواند تغيير بنيادينى را بوجود بياورد. آمريكايىها همچنين باور ندارند كه دولت جديد آلمان ناگهان تغيير موضع داده و سربازان بيشترى را براى مبارزه مشترك با تروريسم جهانى گسيل دارد.
با اين اوصاف مىتوان اين چنين ارزيابى كرد كه لحن بين دو كشور دوستانهتر خواهد شد، ولى در عمل تغييرات جدى اتفاق نمىافتد. آنهايى كه آرزوى بازگشت مناسبات دو كشور را به دوران طلايى گذشته در سر دارند بايد تا سه سال ديگر يعنى تا انتخابات بعدى رياست جمهورى آمريكا صبر كنند. چرا كه تنها در صورت تغيير رييس جمهور آمريكا است كه امكان دارد اين آرزو عملى شود. به قول روبرت ليوينگستن از انستيتوى پژوهشهاى تاريخى آلمان و در واشنگتن :” مناسبات پيشين آمريكا با كشورهاى اروپايى دوباره بدست نخواهد آمد و نبايد اين خيال را در سر پروراند“.