هما زرافشان / ”وخامت بيش از پيش وضعيت جسمى دكتر ناصر زرافشان“

، ماهنامه دانشجويى بذر و كارگران موكل دكتر ناصر زرافشان حمايت خود را از اين فراخوان اعلام كرده بودند. در رابطه با تجمع اعتراضى فردا و نيز آخرين خبرها از وضع جسمى دكتر زرافشان، خانم هما زرافشان همسر ايشان، به پرسشهاى صداى آلمان پاسخ داده است.

مصاحبه گر: بهنام باوندپور

دویچه وله: خانم هما زرافشان، الان گویا ۱۴ روز از اعتصاب غذای دکتر ناصر زرافشان می گذرد و «کمیته ی پیگیری آزادی دکتر زرافشان» طی فراخوانی از مردم خواسته تا فردا، سه شنبه، از ساعت ۵ تا ۷ بعدازظهر در برابر دفتر سازمان ملل دست به تجمع اعتراضی بزنند. ممکن است ابتدا آخرین خبری را که از وضعیت جسمی دکتر زرافشان دارید، بفرمایید؟

هما زرافشان: روز گذشته خبری شنیدیم که حال ناصر بهم خورده و چون فشار خونش خیلی پایین بوده به بیمارستان منتقل شده است. ما خیلی پیگیری کردیم، ولی او را پیدا نکردیم. بعد شنیدیم که مجددا به زندان برگشته است. امروز هم برای ملاقات با همسرم رفتم. چون صحبت شده بود که می توانم ملاقاتی داشته باشم، ولی متاسفانه ملاقاتی انجام نشد. او همچنان در اعتصاب غذا بسر می برد. وضعیت جسمی اش خیلی بد است، چندین بار حالش بهم خورده و تا جایی که من می دانم و اطلاع پیدا کرده ام حالش اصلا خوب نیست و ما هم برای فردا فراخوان داده ایم.

دویچه وله: آخرین باری که دکتر زرافشان را کسی ملاقات کرده کی بوده است و دکتر زرافشان در آن لحظه، از لحاظ جسمی، در چه وضعی بسر می برده است؟

هما زرافشان: من فقط تلفنی داشتم که چند دفعه حالش بهم خورده است. وضع جسمانی اش اصلا خوب نیست. من خیلی نگرانم. چندین بار، دیروز و امروز، با مسئولان داخلی صحبت کرده ام. درخواست کرده ام که می خواهم همسرم را ببینم. گفتند که نه حالش خوب هست، در زندان است. گفتم که من شنیده ام او را برده اند به بیمارستان، ولی آنها جوابی ندادند.

دویچه وله: آیا درست است که گفته شده هر کسی که گرسنه اش بشود، بعد خودش غذا می خورد و اعتصابش را می شکند؟ آیا این را مسئولان گفته اند؟

هما زرافشان: این را به سایتها داده بودند و ما هم آن را دیدیم و واقعا هم تعجب کردیم. چون چنین اظهارنظری از دادستانی کشور واقعا جای تعجب دارد. وقتی به کسانی که واقعا سرشناس هستند و مردم آنها می شناسند و جامعه ی جهانی روی آنها پیگیری دارد به این شکل برخورد می کنند، پس وای بحال زندانیان معمولی و عادی که کسی هیچ خبری از آنها ندارد.

دویچه وله: خانم زرافشان، آیا فکر می کنید تجمع فردا کمکی به آزادی دکتر زرافشان خواهد کرد؟ آیا مسئولان اصلا توجهی به اعتراض فردای شما می کنند؟

هما زرافشان: ما از هر وسیله و هرامکانی استفاده می کنیم، چه داخل و چه خارج. یعنی تنها راهی که الان برای ما باقی ست همین است که بتوانیم به خواسته هایمان جامه ی عمل بپوشانیم، بتوانیم اعتراضاتمان را منعکس کنیم.

دویچه وله: تجمع برابر زندان اوین با برخورد خشونت آمیز نیروهای انتظامی بهم خورد. آیا احتمال برخوردی مشابه از سوی نیروی انتظامی را در برابر دفتر سازمان ملل نمی بینید؟

هما زرافشان: هر چیزی ممکن است پیش بیاید و مسلم کسی که به آنجا می آید با درنظرگرفتن همه ی این مسایل می آید، ولی درعین حال من نمی خواهم به کسی آسیبی برسد. اما، ما بعنوان خانواده و دوستدارش تصمیم داریم که اینکار را انجام بدهیم.

دویچه وله: خانم زرافشان، فکر می کنید چرا مسئولان قضایی کشور به افرادی مثل آقایان دکتر زرافشان و یا گنجی اجازه ی مرخصی استعلاجی نمی دهند، چه خطری آنها را تهدید می کند؟

هما زرافشان: باید از خود آنها بپرسید که چرا با آدمهایی که تنها جرمشان این ست که بخاطر فکرو عقیده ی شان، بخاطر اندیشه ی شان، بخاطر دفاع از حقوق تعداد افرادی که کشته شده اند و خانواده هایشان پیگیر قضیه بوده اند و می خواستند که عدالت رعایت بشود، چرا از اینها واهمه دارند، نگرانی شان چیست.

دویچه وله: بنابراین، نه شما توضیحی برای قضیه دارید و نه مسئولان قضایی کشور توضیحی می دهند در مورد اینکه چرا به آقای زرافشان مرخصی استعلاجی نمی دهند.

هما زرافشان: هیچ جوابی به ما نمی دهند که حداقل خواسته ی یک زندانی ست. من به آنها گفته ام که بارها همسرم گفته است که زندانی های معمولی، کسانی که جرمشان اعتیاد، دزدی یا نمی دانم انواع و اقسام خلافکاری ست، ما می بینیم که بیرون می آیند و از مرخصی استفاده می کنند، از استعلاجی استفاده می کنند، دانشگاهشان را می روند، یعنی همه نوع استفاده ای دارند، ولی برای کسی که محکم ایستاده برای عقایدش و سرسختانه ایستاده و به اینها تمکین نمی کند، من فکر می کنم همین است که در واقع هیچ جوابی برایش ندارند و حتا از یک مرخصی استعلاجی دریغ می کنند. من شنیده ام که آقای گنجی هم حالشان خیلی وخیم است. خانواده شان خیلی نگران بوده اند و دیروز شایعاتی در این زمینه بود. آنها هم با ما تماس داشتند و بهرحال معلوم بود که خیلی نگران هستند، نگران سلامتشان، جانشان و من از جاهای مختلف، چه داخل و چه خارج تلفن های متعددی داشته ام که بیشتر خواهان سلامت این عزیزان هستند و می خواهند که اعتصاب غذای شان را بشکنند، ولی همسر من همچنان پایداری دارد و اعلام کرده که بهیچ عنوان اعتصاب غذایش را نمی شکند، تا به خواسته هایش عمل نشود.

دویچه وله: خانم زرافشان، اگر تجمع فردا هم نتیجه بخش نبود، چه اقدام دیگری خواهید کرد؟

هما زرافشان: ما چشممان به جامعه ی جهانی هم هست. فکر می کنم که همراهی، همدلی و انعکاس وقایع اینجا و کمک نهادهای حقوق بشری می تواند به این فجایع خاتمه دهد.