نامه‌های عاشقانه لئونارد کوهن، "شاعر اندوه و عشق"، در حراج فروخته شد

لئونارد کوهن جوان، که گویا "به قصد ربودن دل دختران نواختن گیتار را فرا گرفته بود"، با سرودن اشعارش موفق شد به شکل حرفه‌ای فعالیت هنری خود را آغاز کند. دو کتاب "زیبای بازنده" و "دسته گلی برای هیتلر" به ترتیب معروف‌ترین کتاب داستان و مجموعه شعر او محسوب می‌شوند.

کوهن سفر را بسیار دوست داشت. او در یکی از همین سفرها، در جزیره هیدرا یونان، با ماریان ایلن آشنا شد و به او دل بست. این رابطه عاشقانه دستمایه سرودن چندین ترانه کوهن شد. کوهن در سال ۱۹۶۶در ترانه "So long, Marianne" از وداع با ماریان می‌گوید. "تا بعد ماریان" یکی از زیباترین و معروفترین ترانه‌های لئونارد کوهن است.

به نظر می‌آید که دوران هیدرا زمان خوبی برای هردو بوده با وجود این که این رابطه عمر کوتاهی داشت. لئونارد کوهن و ماریان ایلن (به ترتیب نفر اول و دوم سمت چپ عکس بالا) در سال ۱۹۷۲ ازهم جدا شدند و به راه خود رفتند. کوهن مدتی پیش از مرگش در ماه جولای ۲۰۱۶ در نامه‌اش به ماریانا هنوز باز هم از عشق به او می‌گوید: "تو خوب می‌دانی که من همیشه تو را، برای زیبایی و هوشیاری‌ات دوست می‌داشتم".

کوهن کارهنری حرفه‌ای خود را در دهه ۶۰ طلایی، در نیویورک و با خواندن ترانه های فولکلور آغاز کرد. جنیس چاپلین خواننده و آهنگساز نامی آمریکایی، و جونی میچل خواننده و نقاش کانادایی‌تبار، در این سالها با کوهن رابطه عاشقانه داشتند. جنیس مثل او در "هتل چارلز"، سکونتگاه هنرمندان مشهور آن زمان، زندگی می‌کرد. آلبوم‌های کوهن بیش از هرجای دیگری در اروپا فروش خوبی داشتند.

"خواهران رحمت"، "بارانی آبی" و یا "هله لویا". کسی نیست که نخستین سطر این ترانه‌ها را بشنود و حدس نزد که سراینده آن‌ها کسی جز کوهن نیست. این صدای بم و اندوهگین تنها به لئونارد کوهن تعلق داشت. با داشتن چنین صدای بی‌نظیری دیگر اهمیت نداشت که یک گیتار با او همراهی می‌کرد یا یک ارکستر کامل.

در دهه ۱۹۹۰ لئونارد کوهن به یکی از صومعه‌های بوداییان رفت و راهب شد. اما ترانه‌هایی که او در همین صومعه سروده بود، دو باره او را به جهان هنر بازگرداند. گذشته از آن کوهن به شدت نگران وضع مالی خود بود. مدیر برنامه‌هایش تقریبا تمام ثروت میلیونی او را بالا کشیده بود.

در سال ۲۰۰۸ لئونارد کوهن از سوی "موزه راک اند رول" ایالت متحده آمریکا به‌عنوان عضو تالار مشاهیر این موزه انتخاب شد. کوهن به اجرای کنسرت خود در سراسر جهان پرداخت. مهم نبود او برای اجرای کنسرت‌هایش به استرالیا سفر می کند یا به آمریکا و اروپا می‌رود. هواداران پیر و جوان کوهن در همه‌جا آرزو داشتند او را ببینند.

در سال‌های گذشته بسیار از لئونارد کوهن تجلیل شده است: او در سال ۲۰۱۱ میلادی مفتخر به دریافت جایزه معتبر پرنس آستوریاس در بخش علوم انسانی و ادبیات شد و درهمین سال به عضویت افتخاری آکادمی هنر و علوم آمریکا درآمد. باب دیلن شایسته‌ترین جمله را درباره او بیان کرده است: «من هیچ فرد دیگری را حتی نزدیک به کوهن هم نمی‌بینیم.»

آخرین آلبوم کوهن حدود سه هفته پیش از مرگش منتشر شد. کوهن در ترانه‌های آلبوم "تو آن را تیره تر می‌خواهی" چنین از مرگ خود می‌گوید: «من میز کارم را ترک می‌کنم و از بازی خارج می‌شوم.»، «خدای من، من برای مرگ آماده‌ام.» لئونارد کوهن در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۶، در سن ۸۲ سالگی، در لس‌آنجلس در خواب درگذشت.