منوچهر، سوار دیگری که رفت

این گرد شتابنده که در دامن صحراست/ گوید چه نشستی که سواران همه رفتند

منوچهر سخایی و ویگن دردریان همزمان با هم، میدان نه چندان پر پاپ‌خوانی را در ایران اشغال کردند. هر دو شهرت داشتند و تا آخرین سال‌های پیش از انقلاب، هیچ کس نتوانست جایگزین آنان شود. "سیمین بری" شیبانی حالا جای خود را به "کلاغ‌ها" و "نامزدی" و "پرستو"‌ی سخایی داده بود. کلاغ‌ها را همه زیر لب زمزمه می‌کردند. صدای منوچهر بر روی شعر نوذر پرنگ و آهنگ پرویز مقصدی، آنقدر به جا نشسته بود که هنوز هم جوانان قدیم به زمزمه‌ی آن مشغولند. با انقلاب اسلامی، یاران هر یک از گوشه‌ای فرا رفتند. منوچهر هم به کالیفرنیای آمریکا رفت.

منوچهر سخایی اما غیر از ترانه‌های پاپ در زمینه موسیقی سنتی هم توانایی‌هایی داشت. محمدرضا شجریان هنرمند برجسته موسیقی سنتی ما می‌گوید که در محفلی صدای او را در دستگاه ابوعطا شنیده است. شیوه‌ی خواندن او آنچنان به دل شجریان می‌نشیند که در برنامه‌های خود نیز از آن استفاده می‌کند. با از بین رفتن چهره‌های شاخص موسیقی پاپ، تنها می‌توان امیدوار بود که جانشینان شایسته‌ای پیدا کنند و موسیقی پاپ روند تکوینی خود را همچنان بپیماید.

منوچهر سخایی بامداد پنجشنبه (۲۸ آوریل/۸ اردیبهشت) در سن ۷۶سالگی در ایالت کالیفرنیای آمریکا درگذشت.

الهه خوشنام
تحریریه: علی امینی