معضل دوپينگ در ايران / گفتگويى با پيام يونسى‌پور
۱۳۸۵ بهمن ۱۲, پنجشنبه
عضل سخن گفته است.
مصاحبه گر: فرید اشرفیان
دویچه وله: آقای یونسی پور، مشکل دوپینگ در بین ورزشکاران ایرانی و استفاده ورزشکاران در داخل ایران متاسفانه رو به رشد است. لطفا شما از دیدگاه خودتان وضع کنونی گسترش دوپینگ را در بین ورزشکاران در داخل ایران در رشته های مختلف ورزشی توضیح بدهید که به چه نحو هست و با چه وضعی جامعه ورزشی ایران در حال حاضر روبه رو هست؟
پیام یونسی پور: من همیشه در مورد دوپینگ فکر می کنم در ورزش کشورمان، در ورزش ایران، نه فقط در رشته های خاصی، در تمامی رشته ها، حالا می توانیم از دو میدانی شروع بکنیم تا به رشته های قهرمانی برسیم، همیشه یک مسئله ای به نام فرهنگ سازی و درست بودن تبلیغات در کشورم به آن فکر میکنم. اما متاسفانه این مسئله واقعا وجود دارد. ما بزرگترین هایش را داریم در مثلا رشته وزنه برداری می بینیم که عیان می شود و خیلی جاها نخواسته مجبور می شویم خودزنی بکنیم. اتفاقاتی که در تیم ملی فوتبال ایران می افتد یا در باشگاههای ما می افتد یا حتا در رشته هایی مثل والیبال بعضا می بینم چنین اتفاقی می افتد، مجبور به حذف کردنی می شویم. اینها همه نشان دهنده این است که ما ورزشکارانمان، مربی هایمان و بخصوص مدیرانمان در مورد این مسئله هنوز به یک اطلاع کامل نرسیده اند. دوپینگ برایشان فقط یک اسم است، یک اسم تقریبا خطرناک است و هنوز هیچ آشنایی نسبت به آن ندارند. ما اول باید آشنا بکنیم، اطلاع رسانی هایمان را بیشتر بکنیم، و بفهمیم که واقعا استفاده از مواد نیروزا برای سلامتی شخص و برای سلامتی جامعه ورزشی مان چه مضراتی دارد و بعد با آن مقابله بکنیم. ما می خواهیم بدون اطلاع رسانی و بدون فرهنگ سازی در مورد دوپینگ با آن بجنگیم و مطمئنا اگر روند همین جور ادامه داشته باشد، مقابلش شکست خواهیم خورد.
دویچه وله: لطفا میتوانید یکمقدار شفاف تر به آمار و موارد تست مثبت دوپینگ در بین ورزشکاران در داخل ایران اشاره بکنید؟
پیام یونسی پور: دوست دارم در مورد این مسئله خیلی شفاف و روشن صحبت بکنم، ولی واقعیت این است هیچ تحقیق درستی، هیچ آزمایش صحیحی متاسفانه در فوتبال ایران وجود ندارد که ما الان بتوانیم به آن استناد بکنیم و بگوییم که بله، براساس این آزمایش ها، براساس این پیگیری ها، حتی نه آزمایش مثلا دوپینگ، براساس این پیگیری ها این تیم ها این اتفاقات برایشان می افتد، ولی خب موجود است. تیم هایی هستند که واقعا شما اگر به نوسان بازی بازیکنانی که مثلا در لیگ ستاره میشوند و بعد سقوط می کنند، از بین می روند، حتا به روند نتیجه گیری یکسری تیم های خاص، که حالا میشود ازشان اسم برد یا نبرد، دقت بکنید کاملا این مسئله مشخص است.
دویچه وله: چندی پیش آقای مجید جلالی سرمربی پیشین تیم فوتبال «پاس» تهران و آقای آری هان مربی پیشین هلندی تیم فوتبال «پرسپولیس» تهران به همین مشکل دوپینگ در بین فوتبالیست ها در داخل ایران اشاره کرده بودند و این نکته را مورد ایراد و انتقاد قرار داده بودند که متاسفانه هیچ سیستم مبارزه با دوپینگ در داخل ایران نیست. شما دراین مورد چه چیزی می توانید بگویید؟
پیام یونسی پور: من با نظر آقای مجید جلالی تا یک حدودی کاملا موافق هستم. ببینید آری هان روزی برگشت گفت که من متاسفم که این را می گویم و بعد با من واقعا مقابله میشود. من مقابل تیم فوتبالی بازی کردم که سه برابر نرمال عادی یک تیم فوتبال می توانست بدود و زمانی که آن بازیکن ها به تیم ملی می رسند، حتا یک سوم نرمال نمی توانند حرکت داشته باشند توی زمین. من می خواهم این را بگویم، وقتی می گویم مسئله دوپینگ یک مسئله فرهنگ سازی شده است، زمانی که آری هان این حرف را می زند و ما باید به آن توجه بکنیم. ما باید بیاییم اول مدیران باشگاه هایمان را، روسای فدراسیون فوتبال و مربی هایمان را در مورد مسئله دوپینگ ارشاد بکنیم، به آنها متوجه بکنیم که آیا واقعا پیروزشدن در یک مسابقه این ارزش را دارد که ما تمام کیفیت های فوتبال کشورمان را زیر سوال ببریم؟ و به یک بازیکنان بفهمانیم شما برای پیروزشدن خودت نیستی، شما برای پیروزشدن به توانایی های خودت نمی توانی رجوع بکنی، شما باید به یک چیز دیگری متوسل بشوی! آنوقت دیگر نمی توانیم از آن بازیکن متوقع باشیم.
دویچه وله: در آستانه مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان چندین تن از بازیکنان صاحب نام تیم ملی فوتبال ایران از لیست آقای ایوانکویچ خط خوردند و خیلی راجع به این مسئله صحبت شده بود که این بازیکن ها دوپینگی بودند. در این مورد شما چه چیزی می توانید بگویید؟
پیام یونسی پور: آن بازیکن هایی که از آن لیست خط خوردند، من تصور میکنم آن زمان آقای برانکو ایوانکویچ قصد توجیه داشتند. ببینید من خودم گفتم، گفتم یک جاهایی میرسد ما برای اصلاح سازی حذف کردنی می کنیم، ما مجبور می شویم بازیکن تیم ملی فلان رشته را حذف بکنیم، به او بگوییم شما نیایید، شما اگر بیایید، ما ازتان تست دوپینگ گرفتیم، سه هفته پیش مثبت بوده، امروز هم با ما بیایی خب مثبت اعلام می شود و برای ما خطرناک است. ولی در مورد تیمی که آقای برانکو ایوانکویچ می خواسته در مسابقات جام جهانی آلمان ببرد،من به یاد دارم که سلامت بازیکن های فوتبال ایران داشت به شدت بالا می رفت، بخاطر یک سری ترس ها، دلهره ها و اینکه ما مثلا می خواهیم به تیم ملی دعوت بشویم اتفاقی نیافتد. نه، من تصور می کنم در رشته های مختلف که ما چون اصلاح نکردیم، فرهنگ سازی نکردیم، مقابله نکردیم و یک دفعه کار به جایی رسید که یا باید حذف می کردیم یا باید خودمان می سوختیم.
دویچه وله: آقای یونسی پور در داخل ایران چه نوع مبارزه هایی با مسئله دوپینگ از طرف نهادهای دولتی کرده می شود؟
پیام یونسی پور: کمیته مبارزه با دوپینگ زیر نظر سازمان تربیت بدنی کار می کند، ولی اینها از سوی چه نهادهایی حمایت میشوند. آیا سازمان واقعا از آنها حمایت میکند؟ ما بیاییم ببینیم این کمیته از سوی چه فدراسیون هایی مورد استقبال قرار گرفته و چه فدراسیون هایی اصلا با آنها همکاری نکردند. ببینید، ما واقعا توی این مسئله نیازمند این هستیم که یک نهاد بزرگتر، ما وقتی میگوییم ورزشمان دولتی است، این دولت هم باید بیاید از این مسئله حمایت بکند، از مبارزه با دوپینگ. ما توی فوتبالمان این را داشتیم. باشگاه «ذوب آهن» و آقای رسول کربکندی اولین کسانی بودند که به این فکر افتادند یک کمیته داوری تشکیل بدهیم. برای تیمش داور آورد، برای بازیکن هایش داور آمد و قوانین فوتبال را بررسی کرد و به بازیکن هایش آموخت و بازیکن هایش واقعا هرسال دارند کمترین میزان کارت زرد و قرمز را می گیرند. مهم ترین مسئله این است که به بازیکن آموزش بدهند که لااقل خودش نرود سراغ مسئله بنام دوپینگ ما متاسفانه در کشورمان نه تنها در باشگاهها چنین اتفاقی نیفتاده که حتی در کمیته مبارزه با دوپینگ هم به هیچ وجه مورد حمایت قرار نمی گیرد. به هیچ وجه، مثلا توی فوتبال من میدانم قرار بود هر هفته از بازیکن های فوتبال تست دوپینگ گرفته بشود. یک هفته گرفته می شود، یک هفته گرفته نمی شود و فدراسیون ها هستند که باید بیایند به کمک این کمیته، باید به آن کمک بکنند و سازمان باید بیشتر حمایت بکند و بودجه بیشتری در اختیارشان قرار بدهد و پتانسیل انسانیشان را بالاتر ببرد. متاسفانه چنین چیزی خیلی الان محدود است.
دویچه وله: حالا یک نگاهی هم بیندازیم به تیم ملی وزنه برداری ایران در مسابقات گذشته جام جهانی وزنه برداری تمامی ملی پوشان وزنه بردار ایران دوپینگی تست شدند، به جز آقای حسین رضازاده قهرمان وزن فوق سنگین. پشت پرده این مسئله چه بود؟
پیام یونسی پور: میدانم که آقای ایوانف سرمربی تیم ملی وزنه برداری از داروهایی برای مثلا تقویت بازیکن هایش استفاده کرده بود که آن داروها دوپینگ محسوب می شد و بخاطر اینکه ثابت شد ورزشکارهای ما خودسر از آن داروها استفاده نکردهاند و سرمربی تیم ملی کشورمان آن مواد نیروزا را به بازیکن ها توصیه کرده بود، یک مسئله بود که کاملا مشخص بود گناهش به گردن مربی است. این هم اقبال ورزش ایران بود که حسین رضازاده مصدوم بود و در اردو حضور نداشت که از آن داروها استفاده بکند.