محمدصديق كبودوند / ”می‌گویند شما قصد تحریک کردهای ایران را داشته‌اید“
۱۳۸۴ مهر ۲۵, دوشنبه
دصديق كبودوند، در پاسخ به پرسشهاى صداى آلمان، از روند برگزارى دادگاه خود:
مصاحبه گر: بهنام باوندپور
دویچه وله: محمد صدیق کبودوند، شعبه ی اول حقوقی محاکم سنندج شما را به یکسال زندان و پنج سال محرومیت از فعالیت های مطبوعاتی محکوم کرده است. ممکن است بفرمایید با وجود اینکه وکیل شما، آقای عبدالفتاح سلطانی، خودشان در زندان هستند در دادگاه به چه شکلی از خودتان دفاع کردید؟
محمد صدیق کبودوند: من درخواست دادم که از آقای شریف دعوت کنیم تا وکالت من را بعهده بگیرند. ایشان هم به دلایلی موفق نشدند اینکار را انجام بدهند. بنابراین از وکیلی دیگر که آقای شریف معرف شان بودند استفاده کردم که ایشان هم به دلیل وقت کم نتوانستند اصلا پرونده را مطالعه کنند. اینست که در دادگاه تنها به شرح کلیاتی پرداختند. بنابراین خودم از خودم دفاع کردم.
دویچه وله: آقای کبودوند، آیا اصولا امکان تجدیدنظر هست، و اگر هست، آیا تقاضای تجدیدنظر در حکم صادره را کرده اید یا خواهید کرد؟
محمد صدیق کبودوند: بله، به من گفته اند که تا بیست روز مهلت دارم، که چنانچه اعتراضی نسبت به این حکم دارم، اعتراض ام را ارائه بدهم که آقای صفوی، وکیل فعلی من، اعتراض را نوشته و ارائه داده اند. منتها من می خواهم آقای دادخواه، که با ایشان صحبت هم شده، وکالت من را بعهده بگیرند.
دویچه وله: در اتهام هایی که علیه شما مطرح شده مسایل مختلفی هست، از جمله تشویق دختران کرد به پیوستن چریکهای پ. ک. ک و حضور در صف مبارزه و ازدواج بشکل مرسوم را مثلا، شما استثمار زن تلقی کرده اید. شما نسبت به این اتهامها چه موضعی گرفتید یا چه موضعی دارید؟
محمد صدیق کبودوند: ما براساس همان قوانین موجود، قوانین مطبوعات، بخصوص قانون اساسی، بعنوان یک نشریه وظیفه داریم که اطلاع رسانی دقیق بکنیم و همینطور روشنگری از وظایف ما هست. یکسری مقالات در نشریه ی ما چاپ می شد در ارتباط با همین مسایل. آن مورد اولی که شما گفتید، تشویق دختران کرد به پیوستن چریکهای پ. کا. کا، این مقاله ای بود از آقای عبداله اوجلان که اصلا نویسنده هم نمی توانیم بگوییم. چون یک مصاحبه بوده است. خانم تونیا کبودوند خلاصه ای از آن مصاحبه ای که آقای اوجلان داشتند با یک روزنامه نگار را جمع آوری کردند. در واقع می توان گفت یک کتاب قانونی هم بوده، کتابی بوده که در ایران چاپ شده است.
دویچه وله: بنابراین، به هیچ عنوان موضع هفته نامه ی «پیام مردم» نبوده؟
محمد صدیق کبودوند: نخیر، بهیچوجه، ولی قوانین می گوید که هر مقاله، هر نوشته ای که چاپ بشود درنشریات مسئولیت کامل اش با مدیر مسئول آن نشریه است. یعنی از نظر مدیر مسئول این حتما اشکال و ایرادی نداشته که چاپ شده است. در واقع همینطور هم بوده. چون از یک کتاب قانونی گرفته شده، کتابی که از وزارت ارشاد مجوز گرفته و در بازار هم هست و اسم کتاب هم «دوباره زیستن» است.
دویچه وله: آقای کبودوند، موارد دیگری که اشاره شده مسئله ی دهها تیتر تحریک آمیز بوده است. بعضی از این تیترهایی که عنوان شده به نظر منطقی نمی آید که نشریه ای در ایران، از این تیترها استفاده بکند. مثلا «پیشمرگه ها رمز و شرف ملت کرد اند» یا «حکومت واحد کردی تشکیل شود». آیا واقعا چنین تیترهایی «پیام مردم» داشته و از چنین تیترهایی استفاده کرده؟
محمد صدیق کبودوند: این مواردی که فرمودید، «تیترها»، از زبان کردهای عراق بوده است. در واقع این مواردی که گفته شده مربوط به کردستان عراق بوده است. مثلا همان «پیشمرگه ها رمز و شرف کرد اند» در واقع صحبتی بوده از جانب آقای مسعود بارزانی. این در واقع گفته ی ایشان بود. البته تیتری بوده و پیشمرگه ها هم شرف کردها هستند، ولی چه کسی این حرف را گفته است! آقای بارزانی این حرف را زده و حتا اسم ایشان هم در درجه ی اول ذکر شده است. یا همان «حکومت واحد... » مثلا. دولت واحد کردی منظور آن دو دولتی ست که در کردستان عراق بوده و تازه اینهم گفته ی یکی از رهبران کردهای عراق است، آقای محمود عثمان این گفته را مطرح کرده است.
دویچه وله: با توضیحاتی که شما فرمودید درواقع هیچکدام از این تیترها تیترهایی نبوده که به کردستان ایران مربوط بشود؟
محمد صدیق کبودوند: بله، دقیقا، ولی می گویند شما قصد تحریک کردهای ایران را داشته‌اید.
دویچه وله: مورد دیگری که آقای کبودوند جلب نظر می کند این هست که امتیاز هفته نامه ی «پیام مردم» هم لغو شده، به این دلیل که صاحب امتیاز و مدیر مسئول، یعنی شما، از عملکرد گذشته نشریه ی مزبور، یعنی «پیام مردم»، دفاع کردید. می توانید در این مورد توضیحی بدهید که آیا اگر دفاع نمی کردید، امتیاز دوباره اعاده می شد به هفته نامه ی «پیام مردم»؟
محمد صدیق کبودوند: حقیقت اش این است که ما سیاست دادگاه و آنها را نمی دانیم واقعا چیست. بهرحال از ما خواستند که ما در دادگاه مواردی را بگوییم که آنها می خواهند. حقیقتا من گفتم که ما یک کار قانونی انجام دادیم و اقدامات مان هم کاملا قانونی بوده و در چهارچوب قانون هم فعالیت کردیم و آنچه هم گفته شده هم قانون اساسی موجود و هم اعلامیه جهانی حقوق بشر و آن قوانین بین المللی که ایران متعهد به اجرایش است، ما در همان چهارچوب حرکت کرده ایم. وظیفه ی یک نشریه می تواند اطلاع رسانی باشد و می تواند روشنگری باشد که ما هم همان کار را انجام داده ایم. ما از همان مقدار آزادی هایی که موجود بوده و قوانین تضمین کرده استفاده کرده ایم.
دویچه وله: آقای کبودوند، آیا واقعا هفته نامه ی «پیام مردم» دولت جمهوری اسلامی ایران را به قتل رهبران حزب دمکرات کردستان ایران و دست داشتن در «قتل های زنجیره ای» متهم کرده بود؟
محمد صدیق کبودوند: این مواردی که هست در نشریات ایران هم مطرح بوده، در نشریات سراسری و در تهران هم همینطور. طبیعی ست که نویسنده ای می آید و مواردی را مطرح می کند. ما همین را در دادگاه گفتیم که یک مجموعه ای از وزارت اطلاعات یک سلسله قتل هایی را انجام داده اند و این قتل ها به «قتل های زنجیره ای» مشهور شد. در واقع آن نویسنده آمده این موارد را مطرح کرده است که این مجموعه ای که در وزارت اطلاعات چنین کارهایی را انجام داده اند، احتمالا تعدادی از فعالان کرد و از رهبران حزب دمکرات هم توسط همین گروه که در وزارت اطلاعات ایران مشغول کار بودند به قتل رسیده اند. این گفته ی خود رژیم ایران هم هست که گفت ما این مجموعه، این « غده ی سرطانی» را از وزارت اطلاعات جدا کرده ایم و اینها را دور ریخته ایم. حالا خود وزارت اطلاعات آمده و گفته که این مواردی که شما مطرح کرده اید یعنی اینکه ایران این کار را کرده است. ما در دادگاه گفتیم که اگر چنین مواردی هست و دولت جمهوری اسلامی ایران متهم به چنین کاری شده، خود وزارت اطلاعات اینکار را کرده است و در واقع این موارد را تایید کرده است.
دویچه وله: آیا برای همکاران دیگر شما، یعنی همکاران دیگر نشریه ی «پیام مردم» هم مشکل مشابهی مثل شما بوجود آمده؟
محمد صدیق کبودوند: تعدادی از همکاران من الان پرونده دارند، از جمله آقای اجلال قوامی که الان خودش یک پرونده ی جداگانه ای دارد و مورد مسایل اخیر کردستان هم دارد که با وثیقه ی ۱۰۰ میلیونی هم در حال حاضر آزاد شده است. ایشان یک پرونده در رابطه با «پیام مردم» دارند. خانم تونیا کبودوند هم همینطور یک پرونده دارند. آقای حسین پناهی هم همینطور و تعدادی دیگر از نویسندگان که با این نشریه همکاری داشته اند، آنها هم همینطور که هنوز دادگاه اینها برگزار نشده است.