محدودیت برای سخنگفتن رئیس جمهوری فرانسه
۱۳۸۸ مرداد ۳, شنبهسالهاست که در فرانسه زمان سخنگفتن سیاستمداران در رادیو و تلویزیون اندازه گرفته میشود تا به دولت و اپوزیسیون وقت منصفانهای برای استفاده از این رسانهها تعلق گیرد. بر اساس مقررات تا کنونی یک سوم وقت اختصاصی به سیاستمدارها از آن اعضای دولت بوده و اکثریت واقلیت در مجلس نیز به ترتیب یک سوم از این وقت را در اختیار خود داشتهاند. ولی تا کنون زمان سخنگفتن رئیسجمهور از رادیو و تلویزیون محاسبه نمیشده و به او به عنوان فردی غیرحزبی نگاه میشده است. ژرژ پمپیدو، فرانسوا میتران و ژاک شیراک، روسای جمهور پیشین فرانسه کمتر به عنوان سیاستمدار حزبی در رادیو و تلویزیون ظاهر میشدند و سخنگفتنشان معمولاَ به یک دولتمرد که کل جامعه را نمایندگی میکند شبیه بود. با به قدرت رسیدن سارکوزی اما همه چیز دستخوش تغییر شد.
نوع سخنگفتن اغلب حزبی نیکلا سارکوزی، اپوزیسیون سوسیالیست را به طرح این تقاضا رهنمون شده که با وی نیز باید همچون یک سیاستمدار حزبی رفتار شود و وقت سخنگفتنش در رادیو و تلویزیون فاقد محدودیت نباشد.
حضور میتران و شیراک در رادیو و تلویزیون شش تا نه درصد وقت اختصاصیافته به سیاستمدارن را شامل میشد و به همین خاطر حساسیت چندانی در بارهی وقت اختصاصیافته به آنها وجود نداشت. در مورد سارکوزی اما رقم یادشده به ۲۰ درصد رسیده است و او بر خلاف روسای جمهور قبلی، در بارهی بسیاری از مسائل روزمرهی جامعه هم اظهار نظر میکند. این امر سبب شد که حزب اپوزیسیون سوسیالیست چند ماه پیش برای محدودکردن وقت استفادهی سارکوزی از رسانهها شکایتی را تسلیم شورای حکومتی کرد. این شورا تقریباَ مشابه دیوان عدالت اداری است. پس از کش وقوسهای فراوان، شورای حکومتی درخواست سوسیالیستها را وارد دانست و مقرر کرد که در صورت استفادهی هر چه بیشترسارکوزی از رادیو و تلویزیون به نسبت یک به دو بر زمان استفادهی اپوزیسیون از این رسانهها هم افزوده شود. این بدان معناست که اگر رئیس جمهور ۱۰ دقیقه در تلویزیون در مقام یک سیاستمدار حزبی صحبت کرد، اپوزیسیون هم از یک زمان ۵ دقیقهای برای طرح دیدگاه و نظرات خود برخوردارد میشود.
این که چه زمانی صحبتهای سارکوزی باید به عنوان اظهاراتی حزبی تلقی شوند و چه زمان به عنوان حرفهای یک رئیس جمهور پرسشی است که به عقیدهی سیاستمداران حزب اپوزیسیون تعیین آن کار آسانی نیست. این سیاستمداران ضمن ابراز خشنودی از حکم دادگاه، آن را حکمی میدانند که اجرایش در عمل آسان نخواهد بود. ظاهراَ همین دشواری تفکیک اظهارات رئیس جمهور سبب شده که برخی از دانشجویانی که تا کنون زمانسنجهای حضور سیاستمداران در رادیو و تلویزیون را کنترل میکردهاند به دنبال کار دیگری بروند.
FW/BM