مجید جلالی: تیم امید دارای ابزار پیروزی است
۱۳۸۹ آبان ۲۸, جمعه
دویچه وله: آقای جلالی تیم ملی فوتبال امید ایران روز جمعه ۱۹ نوامبر با پیروزی یک بر صفر مقابل عمان در دور یک چهارم نهایی مسابقات فوتبال بازی‌های آسیایی گوانگجو به مرحله‌ی نیمه نهایی این تورنمنت صعود کرد. عملکرد تیم ملی فوتبال امید را تا به حال با کسب پنجمین پیروزی متوالی در بازی‌های آسیایی چه طور ارزیابی می‌کنید؟
مجید جلالی
: به‌هرحال ابزارهای موفقیت یا شاید بهتر باشد بگوییم ابزارهای بُردن را تیم امید الان داراست. یک خط حمله‌ی خیلی خوب، یک دروازه‌بان خوب و شاید یک دفاع وسط خوب. در واقع ستون فقرات خیلی محکم و خوب است و این ابزار برنده‌شدن است. ضمن این که در بخش کارهای ایستگاهی هم واقعا کارآمد هستند و می‌توانند پرتاب‌های بلند اوت داشته باشند. ضربات ایستگاهی از روی خطاهایی که حریف به آنها می‌دهد و تا الان دیده‌ایم که سهم خیلی زیادی داشته در بردن بچه‌های ما.در واقع این‌ها ابزارهای برنده شدن است که الان تیم امید دارد. منتهی خب این‌ها شاید در بازی‌های سخت نتواند کافی باشد، برای تیمی مثل تیم ما که بخواهد از سد تیم‌های قدرتمند‌تری بگذرد. آن چیزی که تا الان انجام داده‌ایم، نشان داده است که صرفا برای برنده شدن کافی بوده.
بشنوید: گفت‌وگو با مجید جلالی درباره پیروزی ایران بر عمان
شما به ابزار انفرادی تیم ملی امید اشاره کردید. آیا می‌شود گفت که ملی‌پوشان امید در این چند هفته‌ای که با هم بوده‌اند، به اصطلاح "تیم" شده و قابلیت تیمی نیز دارند؟
از لحاظ تیمی ما نمی‌توانیم بگوییم که واقعا تیم نیست. شاید نوعی بی‌انصافی باشد که بخواهیم این گونه قضاوت کنیم. منتهی باید ببینیم انتظارات ما چیست. ما اگر تیمی را درست کرده باشیم برای این که برنده شوند، خب این تیم همان طور که گفتم ابزارهایش را دارد. ضمن آن که این قابلیت را هم دارد که بازی‌حریف‌هایش را تخریب کند. یک گروه از بازیکنانی که خوب می‌توانند دوندگی داشته باشند، بازی درگیرانه را بلد هستند، مخصوصاً در خط میانی، و در گوشه‌ها و این‌ها ابزارهای خوبی‌ست.
منتهی اگر انتظار داشته باشیم که این‌ها یک فوتبال خیلی جلویی را بازی کنند، فوتبال با طراوتی را بازی کنند، شاید این انتظار نابجایی باشد و اگر تیم بودن را به این بدانیم، مقداری کمبود داریم. ولی از نظر دفاعی، بازی درگیرانه، بازی تخریبی و بازی برای برنده شدن، به نظر من ما تیم خوبی هستیم.
ملی‌پوشان امید ایران حال در مرحله‌ی نیمه‌نهایی به مصاف تیم ملی امید ژاپن خواهند رفت. چه چشم‌اندازی را برای این دیدار دارید؟
به‌هرحال شما می‌دانید که تیم‌هایی مثل ژاپن و کره یا حتی چین و حتی جدیداً بعضی از کشورهای عربی به بازی‌های آسیایی مثل بستری نگاه می‌کنند برای دو سال بعد که می‌خواهند مقدماتی جام جهانی را بازی کنند. در واقع آنها استراتژی کارشان هر چهارسال یک‌بار جام جهانی تا جام جهانی است و هرچه تورنمنت هم بین این هست، در واقع هدف نهایی خودشان را که جام جهانی‌ست، از دل تورنمنتها جست‌وجو می‌کنند.
ژاپن یکی از آن تیم‌هاست و آنها تا اکنون هم ثابت کرده‌اند که خیلی خوب پیشرفت می‌کنند و با آمدن هر جام جهانی، شما تیم ژاپن را دو قدم جلوتر از جام جهانی قبلی می‌بینید. و حتی خیلی از تورنمنتها هم را این وسط به خاطر این‌که با تیم‌های جوان و پرانگیزه آمده‌اند، توانسته‌اند فتح کنند. این شاخصه‌ای‌است که الان تیم‌های مثل ژاپن و کره دارند.
تیم ژاپن یک حریف خیلی قدرتمند است. اگر خاطرتان باشد من درباره‌ی بازی ذوب آهن و آن تیم کره‌ای گفتم که صرفا بازی دفاعی و ضدحمله شاید دیگر در فینال برای ذوب آهن نتواند کفایت کند. ذوب آهن به این شکل توانست از سد چند تیم بگذرد، ولی تیم‌های کره‌ای روی مالکیت توپ خیلی حساسیت دارند. همین موضوع الان برای تیم‌های ژاپنی هم هست. ما اگر بخواهیم جلوی ژاپن موفق باشیم، حتما باید در بخش مالکیت توپ صاحب ایده‌های بهتری باشیم، نسبت به این بازی‌هایی که انجام داده‌ایم و شاید صرفا یک بازی تخریبی نتواند کمک‌مان کند.
ولی من با آن قابلیت‌هایی که بچه‌ها در بخش حمله دارند، مثل انصاری‌فر و آرش افشین و غلامرضا رضایی، فکر می‌کنم که ما بتوانیم بازی خوبی مقابل ژاپن داشته باشیم.
برخی از کارشناسان تیم ملی امید ۲۰۱۰ را با تیم ملی امید ۲۰۰۲ ایران مقایسه می‌کنند؛ تیمی که با سرمربی‌گری برانکو ایوانکوویچ قهرمان بازی‌های آسیایی بوسان شد و پس از آن اسکلت تیم ملی بزرگسالان ایران را تشکیل داد. آیا این مقایسه از دیدگاه شما قابل قبول است؟
ببینید تیم ۲۰۰۲، تیم خوبی بود. ولی ما می‌دانیم که آن تیم هم از تعداد زیادی از بازیکنان بزرگسال تشکیل شده بود. ولی این تیم از نظر معدل سنی به مراتب از آن تیم سالم‌تر و کمتر است. به نظر من این تیم، تیم بهتری است و اگر ما بتوانیم نتیجه‌گیری لازم را داشته باشیم، بازی‌های آینده شاید بتواند این را اثبات کند.