عكس العملها در سازمان ملل در قبال غنىسازى اورانيوم توسط ايران
۱۳۸۵ فروردین ۲۴, پنجشنبهتبلیغات
نخستين قدم را شوارى امنيت سازمان ملل در اواخر ماه مارس برداشت و در بيانيهاى از دولت ايران خواست تا در مدت ۳۰ روز به برنامه غنى سازى اورانيوم خاتمه دهد. بعد از اين بيانيه اكنون دولت تهران اعلام نموده است كه غنى سازى اورانيوم را با موفقيت به انجام رسانده است. اكنون ديپلماتهاى سازمان ملل از خود میپرسند، قدم بعدى چگونه خواهد بود. جان بولتون سفير آمريكا در سازمان ملل ميگويد:« اگر اثبات شود كه ايران به خواستهاى شوراى امنيت بى توجهى مى نمايد، آنگاه ما قطعنامه اى بر اساس فصل هفتم صادر خواهيم كرد».
فصل هفتم میگويد كه شوراى امنيت بايد ببيند كه آيا ايران خطرى براى صلح جهانى محسوب میشود يا نه و آنگاه میتواند قطعنامه اى صادر نمايد. تهديد به استفاده به مجازات ايران در اين قطعنامه الزامى نيست، اما ميتواند صورت بگيرد. اين مجازاتها میتوانند از ممنوعيت مسافرت ديپلماتها گرفته تا مسدود شدن دارائى هاى ايران، تحريم هاى اقتصادى و حتى مجازاتهاى نظامى را دربرگيرد. روسيه و چين تاكنون بخاطر مهيا شدن شرايط براى برداشتن قدمهاى نظامى با استفاده از فصل هفتم مخالفت میكردند. سفير چين در سازمان ملل كه هم اكنون رياست دوره اى شوراى امنيت را برعهده دارد ميگويد كه مسئله بر سر حل ديپلماتيك اين مناقشه است و در حال حاضر صحبت از راه حل نظامى كمكى به حل موضوع نميكند. آندره دنيزوف سفير روسيه در سازمان ملل نيز از گمانه زنى پرهيز ميكند و ميگويد« من الان نميتوانم چيزى بگويم. محمد البرادعى اكنون در تهران است و بايد منتظر گزارش وى باشيم». كوفى عنان دبير كل سازمان ملل اميدوار است كه مذاكرات البرادعى به نتيجه برسد و ميگويد :« اميدوارم ايران بر سر ميز مذاكره بازگردد تا با جامعه جهانى راه حلى پيدا شود». دبير كل سازمان ملل از طرفين اين مناقشه خواست تا در اظهار نظر جانب خويشتن دارى را حفظ نموده تا شرايط بيش از اين حاد و بحرانى نشود.تبلیغات