شهبانوی هذلولی‌ها

در پاسخ به اینکه آیا می‌‌تواند ساده بگوید کار اصلی‌اش چیست، گفت: «ساده نیست که بشود ساده گفت».

پدر مریم میرزاخانی مهندس برق و مادرش به همراه پدر در بنیاد کمک به توانخواهان "رعد" فعال بود.

او از دبیرستان فرزانگان ویژه تیزهوشان تهران دیپلم گرفت.

در سال‌های سوم و چهارم دبیرستان برای تیم اعزامی المپیاد ریاضی ایران مدال طلا آورد و ۱۸ ساله بود که در المپیاد جهانی کانادا امتیاز کامل را کسب کرد.

۲۲ ساله بود که کارشناسی ریاضیات را از دانشگاه صنعتی شریف تهران کسب کرد و به همراه دوست صمیمی‌اش رویا بهشتی "نظریه اعداد" را جهت آمادگی برای المپیاد ریاضی نوشت، برای ادامه تحصیل به دانشگاه بنام هاروارد رفت و در ۲۷ سالگی دکترای ریاضی گرفت و سپس دانشیار این رشته در دانشگاه پرینتسون شد.

او در آنجا راه حلی برای محاسبه حجم رمزهای جایگزین فرم‌های هندسی هذلولی یافت که یکی از مسائل حل‌ناشدنی تاکنونی بود و سال‌ها ذهن بسیاری از ریاضیدانان را به خود مشغول کرده بود.

به کوتاه سخن او هندسه را که دانش سطح‌های ایستا است با سیستم‌های دینامیک که دانش نیروهای پویا است، پیوند زد.

خود می‌گفت: «من راه حل خاصی ندارم. این کار به گم شدن در یک جنگل می‌ماند، شما باید از همه دانش و شانسی که دارید بهره بگیرید تا از این جنگل فرار کنید».

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

۲۸ ساله بود که با یک کارشناس دانش نظری کامپیوتر ازدواج کرد. همسرش می‌گوید: «برگ‌های بزرگ کاغذ را روی زمین پهن می‌کرد و چندین و چند ساعت می‌نشست، چیزهایی را می‌کشید که از دید من همیشه یکسانند».

۳۱ ساله بود که پرفسور ریاضی در دانشگاه بنام استنفورد شد. در سن ۳۷ سالگی پس از دریافت چندین جایزه در رشته خود، نشان "فیلدز" (نوبل ریاضیدانان جهان) را که هر چهار سال یک بار اعطا می‌شود گرفت.

او نخستین زن و اولین ایرانی است که این نشان را دریافت کرده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

سازمان ملل متحد او را یکی از هفت زن دانشمند تأثیرگذار جهان معرفی کرد و مجله "پاپیولار ساینس" او را یکی از ۱۰ ذهن جوان برگزیده سال در آمریکای شمالی خواند.

افزون بر این زادروز او روز جهانی زن در ریاضیات خوانده می‌شود.

مریم میرزاخانی ۲۳ تیر ماه ۱۳۹۶ در ۴۰ سالگی در شمال کالیفرنیا درگذشت.