شرکت آلمانی، مظنون به تلاش برای فروش تیوپنتال به ایران
۱۳۹۱ مرداد ۲۹, یکشنبه
روزنامه "بیلد ام زونتاگ" در شماره روز یکشنبه (۱۹ اوت / ۲۹ مرداد) خود می‌نویسد، شرکت بزرگ معاملاتی دارویی "زیگبورگر شمینوویس" متهم است به اینکه در ماه مارس ۲۰۱۲ درصدد ارسال محموله‌ای حاوی ۵۰۰۰ آمپول تیوپنتال به ایران بوده است. پیش از این در ماه مارس خبر جلوگیری از ارسال محموله ۲ و نیم کیلوگرمی تیوپنتال و ضبط آن توسط گمرک آلمان در شهر بن منتشر شده بود. اما در آن هنگام خبری در این مورد که چه شخصی عامل ارسال محموله بوده در دست نبود.
طبق قوانین آلمان، فروش ماده مخدر تیوپنتال به کشورهای دیگر به مجوز ویژه اداره فدرال آلمان در امور اقتصاد و کنترل صادرات نیاز دارد. یک سخنگوی اداره گمرک آلمان در مورد جلوگیری از صادرات تیوپنتال به ایران، به "بیلد ام زونتاگ" گفت: «کالا بخاطر آن ضبط شد که مجوز صادرات نداشت.» بخشنامه مقابله با شکنجه در آلمان صادرات کالاهایی را ممنوع یا مشروط به صدور مجوزهای ویژه می‌کند که برای اجرای حکم اعدام، شکنجه یا اعمال دیگر مجازات‌های غیرانسانی، تحقیرآمیز یا وحشیانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ماده تیوپنتال نیز از ۲۱ دسامبر ۲۰۱۱ تنها با مجوز رسمی دولت آلمان می‌تواند به کشوری دیگر صادر شود. این ماده از یک سو به عنوان جزیی از ترکیبی سمی استفاده می‌شود که آن را برای اعدام در برخی کشورها به محکومان به مرگ تزریق می‌کنند. از سوی دیگر، در کشورهایی با نظام‌های استبدادی استفاده از این ماده مخدر برای اعتراف‌گیری از زندانیان رایج است. حاکمیت ایران نیز از جمله نظام‌هایی است که در طول ۳۳ سال حیات خود بارها به استفاده از مواد و داروهای روان‌گردان در بازجویی از زندانیان سیاسی متهم شده است.
سخنگوی اداره گمرک آلمان به "بیلد ام زونتاگ گفته است: «قرار است وزارت اقتصاد آلمان تصمیم بگیرد که قضیه چگونه دنبال شود.» چون به نوشته این روزنامه آلمانی، صادرات تیوپنتال تنها در صورتی ممنوع است که تردیدی در این مورد وجود داشته باشد که قرار است از این ماده در عرصه‌ای به جز بیهوشی استفاده شود.
اما به نوشته "بیلد ام زونتاگ"، این تردید در مورد "زیگبورگر شمینوویس" وجود دارد. "بیلد ام زونتاگ" بیش از هر چیز سابقه جنایی صاحب شرکت "زیگبورگر شمینوویس" را دلیل این تردید می‌داند.
سابقه جنایی شرکت فروشنده تیوپنتال
طبق تحقیقات این روزنامه، مدیر شرکت "زیگبورگر شمینوویس" ویکتوریا والاشک نام دارد که همسر پتر والاشک است. پتر والاشک برای اولین بار ۲۵ سال پیش، در ماه مارس ۱۹۸۷، مورد پیگرد اداره گمرک آمریکا قرار گرفت. او در آن موقع ۹۰ تن "تیو دی گلیکول" از شرکت آمریکایی "الکولاک" خریداری کره بوده است. این ماده شیمیایی برای تولید "گاز خردل" به کار گرفته می‌شود.
پتر والاشک متهم بوده که در زمان جنگ ایران و عراق این ماده شیمیایی را از راه سنگاپور به بندر عباس رسانده است. ماموران دولت ایالات متحده او را سرانجام پس از اینکه سه بار کشتی‌های حاوی ماده مرگ‌آور را به ایران فرستاده بود، در شهر بالتیمور آمریکا دستگیر کردند.
والاشک توانست با سپردن وثیقه آزاد شود و در دسامبر ۱۹۸۸ به آلمان بگریزد. پلیس فدرال آمریکا دستور پیگرد بین‌المللی او را داشت.
پتر والاشک پس از بازگشت به آلمان در ایالت نوردراین وستفالن دستگاه عظیمی برای فروش مواد دارویی و شیمیایی تاسیس کرد و هم اکنون صاحب چند شرکت فعال در این زمینه‌هاست.
به گزارش "بیلد ام زونتاگ"، اسناد داخلی اداره جنایی آلمان فدرال نشان می‌دهد که پتر والاشک از نام‌های مستعار پتر لوییمی، جان فارمر و جان استوارت بوردمان استفاده می‌کرده است. طبق این اسناد داخلی، پرونده‌هایی علیه وی با اتهام‌هایی چون کلاهبرداری و جعل اسناد موجود است.
یک مامور تحقیق در اداره جنایی آلمان به "بیلد ام زونتاگ" گفته است: «ما تا به حال چند بار اتاق‌های شرکت او را بازرسی کرده‌ایم و او را زیر نظر داریم.»
پتر والاشک حاضر به مصاحبه با "بیلد ام زونتاگ" در مورد اتهام‌هایی که به او زده می‌شود نشده و در برابر پرسش‌های خبرنگار این روزنامه دست به ناسزاگویی و تهدید زده است. به نوشته این روزنامه، او همچنین مامور تحقیق گمرک آلمان را مسخره کرده و گفته است: «هیچ کار با من نمی‌توانید بکنید، من در آلمان امنیت دارم.»
به نوشته "بیلد ام زونتاگ"، مجازات تلاش برای فروش غیرقانونی داروی مخدر تیوپنتال به کشور خارجی تنها جریمه نقدی است.