سیزده به در ۹۲، «بزرگترین گردهمآیی سبز ایرانیان»
یک پژوهشگر آیینهای ملی در ایران، "به در کردن نحسی عدد ۱۳ در سیزده به در" را باوری غلط میخواند و میگوید که در فرهنگ ایران هیچ روز نحسی وجود ندارد؛ و شاید این باورغلط رفته رفته جا افتاده است.
"سیزده به در" جزو آئینهای باستانی نوروز است. در تقویمهای رسمی ایران این روز، روز طبیعت نامگذاری شده و از تعطیلات رسمی است.
حضور ایرانیان در دامان طبیعت به مناسب فرارسیدن سیزده به در.
در ایران باستان سیزدهمین روز هر ماه را «تیر» مینامیدند. اعتقاد مردم بر این بود که سرپرست این روز ایزدتیر یا «تیشتری» است که همواره با دیو خشکسالی در نبرد است.
به گفته شاهین سپنتا، پژوهشگر آیینهای ملی: «در روز سیزدهم فروردینماه ایرانیان به پاس همه دادههای اهورایی در حالی که در کوه و در و دشت گرد میآمدند به شادی و پایکوپی میپرداختند و به نام ایزد باران از خداوند خواهش باران یا طلب برکت و خرمی میکردند».
امسال نیز همچون سالهای گذشته بسیاری از ایرانیان در این روز از خانه خارج شده و به دشت و کوه و پارک و جنگل و... رفتند.
در طول سالهای گذشته گروههای زیستمحیطی با انتشار اطلاعیههایی از مردم خواستهاند، در سیزدهبهدر به حیات وحش و محیط طبیعی ایران احترام بگذارند و این فرهنگ را به کودکان خود نیز بیاموزند.
شاهین سپنتا، پژوهشگر آیینهای ملی "به در کردن نحسی عدد ۱۳ در روز سیزده به در" را گمانهای اشتباه میخواند و میگوید: «در فرهنگ ایران هیچ روز نحسی وجود ندارد. به این ترتیب سیزدهمین روز فروردینماه هم مثل همه روزهای دیگر فرخنده است و نحس نیست. شاید این باور غلط رفته رفته جا افتاده است».
حضور ایرانیان در دامان طبیعت به مناسب فرارسیدن سیزده به در.
شاهین سپنتا سیزدهبهدر را «بزرگترین گردهمآیی سبز ایرانیان» میداند.
رسم بر این است که سبزه نوروز را در این روز به آب وامینهند.
این رویداد مراسم ویژه دارد که در طول تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهرهی سنت به خود گرفته است؛ از آن جمله: گره زدن سبزه، سبزه به رود سپردن، خوردن کاهو و سکنجبین و پختن غذاهای متنوع به ویژه آش رشته.
حضور ایرانیان در دامان طبیعت به مناسب فرارسیدن سیزده به در.
علامه دهخدا، واژه "در و دشت" را مخفف "دره و دشت" میداند. یکی از معانی واژه "به"، "طرف و سوی" است. پس با نگاهی کلی میتوان گفت مفهوم "سیزده به در" به معنای "سیزدهم به سوی در و دشت شدن" است.
ادوارد یاکوب پولاک هم درباره مراسم سیزده به در چنین مینویسد: «سرانجام روز سیزدهم، یعنی آخرین روز عید فرا میرسد. مطابق با یک رسم کهن گویا تمام خانهها در چنین روزی معروض خطر ویرانی هستند. به همین دلیل همه از دروازه شهر خارج میشوند و به باغها روی میآورند.»
یکی از مراسم این روز سبزه گره زدن است که معمولا جوانان در این روز این کار را انجام میدهند. گره زدن سبزه به معنای گره زدن زندگی با طبیعت است که همیشه سبز و شاداب باقی بمانیم.
حضور ایرانیان در دامان طبیعت به مناسب فرارسیدن سیزده به در.
حضور ایرانیان در دامان طبیعت به مناسب فرارسیدن سیزده به در.
حضور ایرانیان در دامان طبیعت به مناسب فرارسیدن سیزده به در.