سوئد نگران ناآرامی‌های جوانان مهاجر

ناآرامی‌های جوانان مهاجر در منطقه‌ی محروم و مهاجرنشین هسبی استکهلم که روز یکشنبه، ۱۹ مه آغاز شد، به شهرهای دیگر از جمله مالمو، اوربرو (Örebro) و لینکوپینگ (Linkoping) نیز سرایت کرده است.

به گزارش پلیس سوئد، شامگاه جمعه و بامداد شنیه در شهر اوربرو سه خودرو و یک دبستان طعمه‌ی آتش شدند. در لینکوپینگ نیز معترضان چند خودرو را به آتش کشیدند. آنها قصد داشتند که یک دبستان و یک مهدکودک را نیز آتش بزنند، اما پلیس موفق شد از این اقدامات خرابکارانه جلوگیری کند.

به گفته‌ی یک سخنگوی پلیس در شش شب گذشته نزدیک به ۱۰۰ دستگاه خودرو به آتش کشید‌ه‌ شده‌اند.

دلیل ناآرامی‌ها کشته شدن مردی ۶۹ ساله توسط ماموران پلیس در هوسبی عنوان شده است. پلیس سوئد اعلام کرد که فرد مقتول با قمه قصد حمله به ماموران را داشته است و ماموران پلیس تنها برای حفاظت از جان خود مجبور به تیراندازی شده‌اند. جوانان معترض این عمل پلیس را "خشونت علیه مهاجرتبارها" می‌دانند. نزدیک به ۸۰ درصد ساکنان هوسبی پناهجو یا مهاجرتبار هستند.

"خطر جنگ داخلی"

روز شنبه (۲۵ مه / ۴ خرداد) وبسایت خبری اقتصاد آلمان نوشت که سوئد در آستانه‌ی "جنگ داخلی" قرار گرفته است. به گزارش این وبسایت، شماری از ساکنان شهرهای گوناگون، به ویژه‌ راست‌گرایان افراطی، برای جلوگیری از گشترش زیان‌های ناشی از ناآرامی‌ها دست به ایجاد "گرو‌ه‌های مقاومت" زده‌اند و شبانه محله‌های خود را کنترل می‌کنند. در مقابل اعضای گروهی به نام "راهپیمایان شب" نیز برای ایجاد آرامش در طول شب گشت می‌زنند. این گروه حامی جوانان محروم در سوئد است.

فردریک راین‌فلد، نخست‌وزیر سوئد از جوانان معترض خواست که از خشونت دست بکشند. او گفت، سوئد پذیرای گروه‌های بزرگی از مهاجران بوده است، به همین دلیل همه‌ی شهروندان باید احساس مسئولیت کنند و در بازگشت آرامش به محلات بکوشند.

ناآرامی‌های جوانان بحث بر سرسیاست‌های دولت در زمینه‌ی جذب مهاجر را دامن زده است. احزاب راست‌گرا از این موقعیت استفاده نموده و خواهان قطع کمک‌های نقدی به مهاجران و پناهندگان و نیزجلوگیری از مهاجرت غیراروپاییان به سوئد شده‌اند.

بسیاری از ناظران سیاسی، شورش جوانان مهاجرتبار سوئد را نتیجه‌ی تعبیض علیه مهاجران می‌دانند.

ناآرامی‌های مشابه

در سال‌های گذشته چند کشور اروپایی شاهد ناآرامی‌های جوانان بوده‌اند. شدیدترین ناآرامی‌ها در فرانسه و انگلستان رخ دادند. سال ۲۰۰۵ در فرانسه در بیش از ۳۰۰ محله جوانان مهاجرتبارده‌ها مغازه، ساختمان دولتی، دبستان و سالن‌های ورزشی و نیز ۹ هزار خودرو را به آتش کشیدند. تعداد زخمی‌ها به بیش از ۱۲۰ نفر رسید و نیروهای انتظامی نزدیک به ۳ هزار جوان و نوجوان را دستگیر کردند.
فرانسه در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ نیز شاهد ناآرامی‌های جوانان مهاجرتبار بود.

در سال ۲۰۰۱ پس از کشته‌شدن یک مرد سیاه‌پوست توسط پلیس لندن جوانان مهاجرتبار به خیابان‌ها رفتند و با به آتش‌کشیدن خودروها و مغازه‌ها خشم خود را به نمایش گذاشتند. ناآرامی‌ها به سرعت به شهرهای لیورپول، بیرمینگهام و بریستول کشید و باعث کشته‌شدن ۵ نفر و زخمی‌شدند صدها تن شد. بیش از یک هزار و ۵۰۰ تن از معترضان دستگیر شدند.