دوئل با دوش آب
دوش گرفتن سهم بهسزایی در بهداشت انسانها ایفا میکند. دوش اما چه زمانی، چرا و در کجا ساخته شد؟ بازار جهانی تولید دوش و شیرآلات در دست کدام خانواده آلمانی قرار دارد؟ اطلاعات بیشتر در این گزارش تصویری:
دوش گرفتن سهم بهسزایی در بهداشت انسانها ایفا میکند. در قرنهای گذشته تا پیش از اینکه منازل در شهرها دارای حمام بشوند، امکان شتشو و نظافت برای اکثریت مردم فراهم نبود.
شکی نیست که انسان در ابداع دوش از آبشار در طبیعت الهام گرفته است. "پلینیوس" (Plinius) نویسنده رومی که به سال ۷۹ بعد از میلاد درگذشته در کتابش به نام "تاریخ طبیعت" از "حمام آویخته" (pensiles balineae) در منازل روستایی یاد میکند که توسط فردی بنام "سرجیوس اوراتا" ساخته شده بود تا بتواند با قیمت بیشتری این خانهها را به فروش برساند.
قرنها بعد، یعنی در سال ۱۸۷۲ میلادی، پزشک فرانسوی به نام "فرانسوا مری دلابوست" (François Merry Delabost) از دوش آب برای بهبود وضعیت بهداشت زندانیان در زندان "بون نویه" در شهر "روا" استفاده کرد.
بلافاصله پس از انتشار گزارش تاثیر مثبت دوشگرفتن بر وضعیت بهداشت و سلامت زندانیان توسط دکتر "فرانسوا مری دلابوست"، از سال ۱۸۷۵ میلادی تمام پادگانها و مراکز نظامی ارتش فرانسه به دوش آب مجهز شدند.
از سوی دیگر بر خلاف استفاده از "وان" یا "خزینه" دوشگرفتن بهداشتیتر و مقرون به صرفهتر است. در پادگانها استفاده از دوش آب به "تامین بهداشت تعداد زیادی سرباز" در "مدتی کوتاه" با مصرف آب و سوخت کمتر برای گرم کردن آن انجامید.
از آنجایی که در دهههای گذشته اکثر منازل مسکونی فاقد حمام بودند، در گام بعدی، دوش به استخرهای عمومی راهیافت و اکثر استخرهای عمومی در آغاز دهه ۲۰ قرن گذشته دارای امکان دوشگرفتن شدند.
برای یک دوش معمولی در هر دقیقه ۱۵ لیتر آب مصرف میشود. دوشهای مدرن که در آنها استفاده از آب صرفهجویی میشود، مصرف آب را تا پنجاه درصد کاهش میدهند. محاسبات همچنین نشان میدهند که این دوشها باعث کاهش ۹۰ کیلویی یا ۸ تا ۱۲ درصد تولید گازکربنیک حاصل از سوختهای فسیلی برای گرمکردن آب میشوند.
تحقیقات دیوید اشمیت، محقق دانشگاه ماساچوست نشان میدهد، هنگام دوشگرفتن، هوا به نوعی به چرخش درمیآید که باعث انحنای پرده در کابین دوش به سمت داخل میشود. هرچه آب گرمتر باشد پدیده انحنای پرده به داخل کابین دوش نیز شدیدتر است. دیوید اشمیت برای این تحقیقات جایزه "نوبل – ایگ" را در سال ۲۰۰۱ بدست آورد.
گالوانیزه کردن دوش و شیرآلات، تولید انبوه و از سوی دیگر تغییر ساختار منازل باعث شد تا در دهههای اخیر تقریبا تمامی ساختمانهای مسکونی به حمام و دوش مجهز شوند. این تغییرات در رعایت بهداشت و سلامت انسانها تاثیر بهسزایی داشتند.
در دنیای تولید دوش و شیرآلات نام خانواده آلمانی گَروهه (Grohe) و نبرد آنها بر سر تصاحب بازار جهانی میدرخشد. هانس گروهه در سال ۱۹۰۱ کارگاه تولید دوش و شیرآلات را با سه نفر در "شیلتاخ" واقع در ایالت بادن ووتنبرگ راهاندازی کرد.
شرکت هانس گروهه (Hansgrohe) که بعد از مرگ بنیانگذارش توسط پسران و نوههای او اداره میشد، اکنون دارای ۴ هزار و ۷۸۵ کارگر و کارمند است که سالانه فروشی معادل یک میلیارد و ۲۹ میلیون یورو در سال دارد.
خانواده هانسگروهه اکنون ۳۲ درصد سهام شرکت را در اختیار دارد و ۶۸ درصد آن به شرکت آمریکایی "ماسکو" فروخته شده است. ریچارد و فیلیپ، دو پسر دیگر خانواده نیز در سال ۲۰۱۶ از هیئت مدیره کناره گرفتند.
فریدریش گروهه، پسر دوم هانس گروهه در سال ۱۹۳۴ میلادی شرکت پدرش را ترک کرد و دو سال بعد در "همر" واقع در منطقه وست فالن، کارگاهی را خریداری کرد و او نیز در آنجا به تولید دوش و شیرآلات پرداخت و اسم شرکت را هم گذاشت Grohe .
کارخانه فریدریش گروهه که تولیداتاش با نام "گروهه" به بازار ارائه میشوند اکنون ۶ هزار کارگر و کارمند دارد. این کارخانه در سال ۲۰۱۵ بیش از یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو در بازارهای جهانی فروش داشته است.
فریدریش گروهه ۵۱ درصد سهام کارخانه را در سال ۱۹۶۸ به یک کنسرن آمریکایی فروخت. در سال ۲۰۱۴ گروه لیکسیل و بانک توسعه ژاپن ۸۷ و نیم درصد سهام کارخانه گروهه را خریداری کردند.
تا اواخر دهه شصت میلادی دو شرکت "هانس گروهه" و "گروهه" در ارائه نوآوریها و تولید شیرآلات با هم حتی همکاریهم داشتند. اما بعد از اینکه فردریش گروهه سهام کارخانه را به آمریکاییها فروخت و به تولید دوش رویآورد، اختلاف بین دو خانواده بالا گرفت و این دو کارخانه به رقیب سرسخت یکدیگر تبدیل شدند.